โห..ระบบใหญ่น่าดู...เพราะคนๆนึงขยันเขียนอนุทินกันหลายๆๆ เพจ

ตอนนี้ชักเริ่มไม่ดูหน้าแรกเพราะเยอะ ขี้เกียจตามอ่าน ยิ่งโดยเฉพาะมีบางคนใช้ผิดประเภท เอาอนุทินไว้ใส่สาระเพียบแต่เอาบันทึกไว้คุยเล่นนี่เห็นแล้วยิ่งสับสน หรือพวกชอบใช้ตัวหนังสือเท่าหม้อแกง (อันนี้ความรำคาญส่วนตัว) หรือพวกเขียนยาวเป็นกิโล (อันนี้ก็เป็นความรำคาญส่วนตัวอีกค่ะ) ขอดูแต่ที่ตัวเองเก็บไว้ก่อนแล้วกัน อ่านคนที่อยากอ่านก็ไม่ไหวแล้ว มีอย่างอื่นทำเยอะอยู่ค่ะ แต่ระบบที่อาจารย์บอกน่ะเห็นด้วยหลายข้อ ข้อเสียของการเก็บรายการคนอื่นคือไม่เห็นของตัวเองอยู่ด้วยในนั้น จริงๆ ที่อยากได้ที่สุดคือดูหน้ารวม และตัดรายการคนที่ไม่อยากดูออกไปค่ะ สะดวกดี ซ่อนไว้ ถ้าเปลี่ยนใจจะดูเมื่อไหร่ค่อยไปเอาเขากลับมา

.2 การทำแบล็กลิสต์เป็นเหมือนการตัดโอกาสตัวเองนะครับ อนุทินมีวิธีการอ่านโดยเลือกอ่านเฉพาะผู้ที่สมาชิกแต่ละท่านติดตามได้อยู่แล้ว อย่างเช่นของคุณซูซานก็อยู่ที่นี่ อยากอ่านของใครเพิ่ม ก็ไปดูดมา เหมือนรับบล็อกเข้าแพลนเน็ต ตามข้อเสนอข้อ 1. และ 2. ในบันทึก (ซึ่งรับเข้าโดยการเปิดอ่านอนุทินของผู้นั้น แล้วคลิกติดตามอ่านอนุทินนี้ ส่วนเวลาจะยกเลิกก็ทำกลับกัน)

ทีนี้จะรู้ได้ยังไงว่าใครน่าสนใจ ก็ไปดูที่หน้ารวม ช็อบปิ้งเอาเอง

ข้อเสนอข้อ 4. ได้เสนอไปสักพักแล้ว ว่าควรมีการแจ้งเตือนทางอีเมล เมื่อมีใครสักคนอ้างถึงอนุทินที่เราเขียน ด้วย @xxxx โดย xxxx เป็นหมายเลขอนุทินที่เราเป็นผู้เขียน -- ที่ยังไม่ได้ทำคงเพราะงานท่วมตัว

ข้อเสนอข้อ 3. ในบันทึก เราแอบอ่านอนุทินที่สมาชิกท่านอื่นเลือกไว้ได้ อย่างของผมอยู่ตรงนี้ มีข้อเสียคือถ้าทำอย่างนี้บ่อยๆ ก็อาจจะซ้ำมาก เลือกเองดีกว่า

ผมเห็นว่าอนุทินควรเป็นอนุทิน ไม่ใช่มหทิน (แปลว่าอะไรหว่า เอาเป็นว่ายาวผิดปกติก็แล้วกัน) ถ้าจะเขียนอะไรยาวๆ ก็ไปเขียนบันทึกเสียเลยดีกว่าครับ

ส่งข้อเสนอไปแล้วว่าควรจะมี channel ในอนุทินแทนคำสำคัญของบันทึก channel เป็นเหมือนคำสำคัญที่แสดงเหตุการณ์ ใช้รูปแบบ #คำ ที่เมื่อคลิกบน #คำ นั้น จะแสดงอนุทินที่มี #คำ ออกมาทั้งหมด นี่ก็เป็นวิธีร้อยอนุทินที่มีความเกี่ยวพันกันเข้าด้วยกันครับ

มารับ Requirement และยิงอีเมล์ส่งตรงให้ทีมงานแล้วคะ

เรื่องนี้ต้องหารือกันก่อนว่า จะตัดสินใจพัฒนาหรือปรับตรงไหนดีคะ

ขอบคุณมากคะ

.4 มีอยู่ใน KV Log แล้วครับ

มีอีกเรื่องหนึ่งสำหรับสมาชิกที่อาจจะคิดว่าอยากบันทึกเรื่องส่วนตัวไว้เตือนความจำตัวเอง แล้วอาจจะมีปัญหากับเรื่องความยาวของอนุทิน

อันนี้ระบบอนุทินมีคุณลักษณะที่ตั้งให้อนุทินนั้น เก็บไว้ดูคนเดียวได้ จะได้ไม่รบกวนผู้อื่นครับ

อาจจะต้องมีหน้ารวมที่แสดงสมาชิกที่เขียนอนุทินแล้ว (เฉพาะชื่อกับรูปประวัติ) แบ่งเป็นชื่อที่เราเลือกแล้ว กับชื่อที่ยังไม่ได้เลือก ให้ shopping เพื่อเลือกดูอนุทินของเขา และเลือกเข้า list อนทินที่ติดตามอ่าน (รู้สึกจะเรื่องมากไปหน่อยไหมเนี่ย)พอได้ list และรับเป็นขาประจำ ก็จะได้เข้าข่ายข้อ 1.

แล้วที่ทุกคนคงคิดเหมือนกันหมดก็คือข้อ 4. ค่ะ ถ้าได้อันนี้ชีวิตก็จะสะดวกมากขึ้น

เรื่อง #คำ หรือ channel ที่คุณ Conductor เสนอในความเห็น 3 ก็ดีมากค่ะ

ให้เป็นความเห็นไว้ เข้าใจว่าทีมงานคงงานหนักน่าดู แต่เผื่อจะเป็นประโยชน์ค่ะ ทุกวันนี้ก็ใช้วิธี scan ทั้งหมดเอาก่อนค่ะ ซึ่งเริ่มจะไม่ไหวแล้ว ใช้เวลาเยอะไป เหมือนที่ อ.วิบุล บอกค่ะ

ขอบคุณเจ้าของบันทึกที่เริ่มประเด็นนะคะ ^ ^

น้องแก้มยุ้ย Little Jazz \(^o^)/ :

ที่เสนอ เพราะเริ่มลายตากับการใช้ font หม้อแกงนั่นแหละครับ

ผมใช้ font หม้อแกง เวลาจะเน้น เลือกเน้นคำบางคำ เห็นหม้อแกงมาเป็นแถว ผมกระโดดหนีไปเลย - ไม่อ่าน เพราะรู้สึกปวดหัว

คุณ Conductor
ข้อเสนอนี้ เป็นการเปิดประเด็นครับ ทางเลือกที่ท่านอาจรย์กมลวัลย์ เสนอไว้ ก็น่าคิด แต่ผมเองไม่ได้ซีเรียสว่าประเด็นไหนจะได้ทำ ถือว่า เสนอทางเลือกให้คิดต่อ เพราะระบบเริ่มใหญ่แล้วจริง ๆ อย่างที่คุณ กวิน ว่าไว้

เรื่องการแจ้ง email ถ้าเป็นประเด็นไม่สลักสำคัญ ไม่แจ้งได้ก็ดีครับ email ท่วมแล้วทำให้ไม่อยากเปิด email ยังไงก็ไม่รู้

แต่เรื่อง #คำ นี่น่าสนใจมากครับ ที่จะใช้เป็น keyword ไปเลย ถ้าให้ไม่ให้เป็นภาระการเขียนโปรแกรม ขอเสนอว่า ให้เว้นวรรคคำไว้ให้ชัดเจน เพื่อที่ไม่ต้องเขียนรูทีนตีความคำไทยให้เหนื่อย เอา spacebar เป็นตัวสังเกตไปเลย

อีกทางที่ให้เขียนโปรแกรมง่ายกว่า คือใช้วงเล็บตีกรอบ keyword ไปเลย เช่น สมมติว่าใช้ {} กับเนื้อหา

ผมใช้  {font หม้อแกง} เวลาจะเน้น เลือกเน้นคำบางคำ เห็นหม้อแกงมาเป็นแถว ผมกระโดดหนีไปเลย - ไม่อ่าน เพราะรู้สึกปวดหัว

ก็ให้ดึงคำว่า font หม้อแกง มาเป็น keyword ของอนุทินนั้น ๆ ไปเลย โดยไม่ต้องแสดงผลแยกออกมา ถ้า click ก็ใช้วลีนี้กรองอ่านเอา

แล้วหากว่า ทุกอนุทิน เอาชื่อเจ้าของอนุทินและการกล่าวอ้างถึงอนุทินอื่น มาดึงเก็บไว้เป็น keyword ก็จะเท่ากับว่า ได้ตามข้อ 4 ที่เสนอไว้ด้วยโดยไม่ต้องทำอะไรเพิิ่ม