หลายวันมานี้ไม่ได้เข้ามาอ่านและเขียนบันทึกเลย  ก็เหตุมาจากฝนที่กำแพงเพชรตกมากไปหน่อย  เลยทำให้น้ำท่วมที่บ้านสวนอยู่ 2 วัน (26-27 ตุลาคม 2551) จึงไม่ค่อยจะมีอารมณ์ที่จะเขียน...อิอิ    น้ำท่วมปีนี้เป็นปีที่ 2 ติดต่อกัน  เพราะปีที่แล้วก็ท่วมมาแล้วครั้งหนึ่ง ที่บันทึกนี้http://gotoknow.org/blog/yutkpp/139075   ซึ่งตามปกติน้ำยังไม่เคยท่วมติดต่อกันเลย  ...แต่ก็เอาแน่เอานอนกับธรรมชาติไม่ได้นะครับ

          ก่อนหน้านั้นหลายวัน  พอเข้าสู่ช่วงปลายเดือนตุลาคม  อากาศเริ่มเย็นลง  น้ำในคลองสวนหมากก็เริ่มจะแห้งแล้ว  ผมยังพาเด็กๆ ไปเล่นน้ำคลองสวนหมากกันอย่างสนุกสนาน  แม้ว่าจะยังไม่หมดฝนแต่น้ำก็ไม่มากเท่าไร   ผมคิดว่าปีนี้น้ำคงไม่ท่วมแล้ว

         ก่อนหน้าน้ำท่วมเพียงหนึ่งวัน  ได้ถ่ายภาพต้นไม้บริเวณรอบๆ บ้านไว้

• มดบอกเหตุ

         2 วันก่อนที่น้ำจะท่วม  ผมเห็นมดดำพากันขนไข่ขึ้นมาไว้บนบ้านเป็นกองๆ จากประสบการณ์ในปีที่ผ่านๆ มาหากมีมดขนไข่ขึ้นสู่ที่สูง  บอกได้เลยว่าน้ำจะต้องท่วมแน่ๆ   ซึ่งก็เป็นไปตามนั้นจริงๆ อย่างไม่น่าเชื่อว่ามดตัวเล็กๆ จะรู้ล่วงหน้า   แต่ปีนี้ผมเองกลับไม่ค่อยเชื่อมอเพราะไม่ค่อยแน่ใจเนื่องจากฝนใกล้จะหมดแล้ว  อากาศก็เริ่มจะเย็นแล้ว   แต่ที่ไหนได้.....เชื่อมดดีที่สุดนะครับ   เพราะมดนั้นเขามีความสามารถรู้ล่วงหน้าได้ว่าธรรมชาติจะมีผลกระทบต่อรังและที่อยู่อาศัย

• ขอบคุณเสียงตามสาย

        บ่ายของวันที่ 26 ผู้ใหญ่บ้านประกาศเสียงตามสายให้บ้านเรือนที่อยู่ในที่ต่ำ เก็บข้าวของ  เพราะน้ำในคลองสวนหมากได้ไหลเอ่อท่วมมาถึงตำบลนาบ่อคำแล้ว  ถึงตอนนี้ก็แน่ใจแล้วว่ายังไงน้ำจะต้องท่วมแน่นอน  แต่จะมากหรือน้อยก็ต้องเก็บข้าวของไว้ก่อน  ประมาณเวลาจากการประกาศเสียงตามสายคาดว่าน้ำน่าจะมาถึงที่สวนหลัง 18.00 น. และไม่น่าจะเกินเที่ยงคืน  สองคนกับน้องไผ่ก็ชวยกันเก็บของขึ้นไว้บนที่สูง  ซึ่งก็มีไม่มากเพราะที่บ้านสวนเราเตรียมพร้อมอยู่แล้ว  และบ้านเราก็สูงประมาณ 2.50 เมตร  ของที่เก็บก็มีพวกเครื่องซักผ้า  ปั๊มน้ำ  รถตัดหญ้า  ฯลฯ  เก็บไว้บนโต๊ะที่สูงประมาณ 60 ซม. และก็เป็ดน้อย 6 ตัว  ส่วนหมา 2 ตัวนั้นเขามีประสบการณ์แล้วไม่ต้องห่วง  เขาคงเอาตัวรอดได้  เพราะเขาไม่นอนบนพื้นอยู่แล้วและว่ายน้ำเป็น...555

       อีกอย่างหนึ่งที่ได้เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าเวลาน้ำท่วมก็คือน้ำใช้ครับ  ก่อนเก็บปั๊มน้ำก็เตรียมสูบน้ำและเก็บน้ำไว้จนเต็มที่ ไม่ว่าจะในห้องน้ำ  น้ำใช้ในครัว  กะว่าน้ำท่วมซักอาทิตย์หนึ่งก็ยังพอรับมือได้

        งานนี้ต้องขอบพระคุณผู้ใหญ่บ้านที่ช่วยแจ้งเตือนมาตามเสียงตามสาย  เลยสามารถเตรียมตัวได้ทัน

• เมื่อน้ำคลองสวนหมากเอ่อท่วมบ้านสวน

        ประมาณ 4 ทุ่ม ได้ยินเสียงน้ำไหลมาตามร่องน้ำเก่าซึ่งเป็นที่ต่ำอยู่แล้ว  และเริ่มเอ่อท่วมอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่ถึง 3 ชั่วโมงก็ท่วมพื้นที่สวนทั้งหมด  น้ำเริ่มไหลแรงเรื่อยๆ  หลังเที่ยงคืนไปแล้วเสียงน้ำไหลน่ากลัวมาก  รู้สึกเหมือนบ้านอยู่กลางแม่น้ำ     คืนนั้นทั้งคืนนอนไม่หลับเลยจนถึงรุ่งเช้า  เพราะกังวลใจต่างๆ นาๆ  ถึงตอนนี้เลยเข้าใจความรู้สึกของคนที่บ้านถูกน้ำท่วม  ....อิอิ

        ประมาณหกโมงเช้า  น้ำเริ่มทรงตัว  ใต้ถุนบ้านน้ำท่วมสูงประมาณหัวเข่า  ดีที่ห้องน้ำทำไว้สูงเลยไม่มีปัญหา   พอเริ่มสว่างชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่เริ่มเข้ามาเก็บจิ้งหรีดกัน  แต่ผมเป็นกังวลเล็กน้อย เพราะนอกจากน้ำจะท่วมห่วงต้นไม้แล้ว  ยังห่วงพวกจิ้งหรีด   คางคก  เขียด  อึ่งอ่าง  และสัตว์ต่างๆ  ซึ่งมีมากมาย  คงจะได้รับผลกระทบจากน้ำท่วมในครั้งนี้

ภาพช่วงหกโมงเช้าของวันที่ 27  ตุลาคม  2551

ถ่ายมาจากด้านนอกตรงทางเข้าบ้านสวน   เป็นร่องน้ำลึกถึงเอวและน้ำเชี่ยวมาก

เป็ดต้องอพยพขึ้นบนรถเข็น  ส่วนหมา 2 ตัว หนีไปอยู่บนบ้านเก็บไม้ได้เอง...สบายไป

• เมื่อน้ำลด....มาเร็วแห้งเร็ว

        น้ำคลองสวนหมากปีนี้มาเร็วและก็แห้งเร็วมาก  ทุกปีกว่าจะแห้งก็จะท่วมอยู่ ประมาณ 3 วัน  แต่ปีนี้พอเช้าวันที่  28  น้ำก็แห้งหมด  เหลือที่คางตามแอ่งที่ต่ำบ้างแต่ก็ไม่มาก    แต่น้ำคลองสวนหมากก็ไหลเอ่อไปท่วมที่บ้านท่าขุนราม  ท่าเดื่อและนครชุมต่อ  เพราะระบายลงไม่น้ำปิงได้ช้าจึงท่วมอยู่หลายวัน

ร่องรอยของน้ำท่วม

ลำไยต้นเล็กทานน้ำไม่ไหวก็ล้มไปหลายต้น  ต้นสักก็น่าจะตายไปหลายต้นเช่นกัน

ประโยชน์ของหญ้าที่ช่วยป้องกันการกัดเซาะของน้ำได้ดีมาก

ปลาที่ไหลมาตามน้ำพอน้ำแห้งเร็วก็เลยติดบก โชคดีที่ผมเดินไปเจอพบว่ายังไม่ตายเลยนำไปปล่อยลงคลองสวนหมาก

น้ำในคลองสวนหมากหลังจากน้ำท่วม 2 วัน  น้ำยังเต็มปริ่มและไหลเชี่ยวมาก

• ถุงยังชีพ

       เช้าวันนี้มีเพื่อบ้านนำถุงยังชีพช่วยเหลือบ้านที่ถูกน้ำท่วมมาให้  แจ้งว่าเป็นของหลวง  ที่ผู้ใหญ่บ้านรับมามอบให้  ในถุงมีข้าวสาร-อาหารแห้งหลายอย่าง  ซึ่งเป็นของที่จำเป็นเวลาน้ำท่วม  คิดว่าเพียงเท่านี้ก็คงจะอยู่กันไปได้หลายวันในสถาณการณ์น้ำท่วม  เป็นน้ำใจจากรัฐที่ช่วยเหลือมา แม้เราจะพอช่วยเหลือตัวเองได้  ก็รับไว้ด้วยความขอบคุณยิ่ง

• ชีวิตน้อยๆ หลังน้ำลด

        เมื่อคืนที่ผ่านมา  (29  ตุลาคม)  นอนอยู่บนบ้านหลังน้ำท่วมผ่านไปแล้ว  สิ่งที่เคยกังวลว่าจะได้รับผลกระทบมากคือพวกจิ้งหรีด-อึ่งอาง-เขียด  ว่าคงจะถูกน้ำพัดพาไปหมดแล้ว  กับพบว่าช่วงกลางคืนยังมีเสียงร้องระงมเหมือนช่วงก่อนน้ำท่วม  ถือไฟฉายลงไปสำรวจดู  อิอิ...ยังอยู่ครับ  จึ้งหรีด  อึ่งอ่าง  บรรดาเขียดต่างๆ  ยังร้องกันให้แซ็ดไปหมด....โล่งใจครับ

อิอิ...ผมยังอยู่

          บันทึกมาเพื่อการ ลปรร. ครับ

วีรยุทธ  สมป่าสัก  30  ตุลาคม  2551