อนุทิน 104431

อยู่ภายใต้แสงดาว...

ที่ส่องแพรวพราวนภา อยู่ไกลแสนไกล

หลับตายังฝันใจยังจดจำ

       เพราะเธอยังอยู่เคียงใจฉัน

       เปรียบดังเช่นสายลม

       ที่ผ่านเพียงกระทบกายและใจหนาวสั่น

       ห่างไกลยังรักอยู่ โปรดจงได้รู้

....ว่าความคิดถึง ส่งผ่านมายังฟ้าไกลให้เธอเข้าใจ

แม้ตะวันจะลับลาไกลดับไป นานเท่าไหร่อยู่ในใจฉัน

** ว่าความคิดถึงของใจ

หมู่ดาวมากมาย ร่วมเป็น.. พ ย า น แ ห่ ง  รั ก

ข่มตาหลับแล้วใจยังรุมเร้า .....ว่ า คิ ด ถึ ง เ ธ อ

คิดถึงเธอ... แม้ตะวันจะ  ลั บ ล า ไ ก ล

นานเท่าไหร่   อ ยู่ ใ น ใ จ ฉั น