| อนุทิน ... ๒๔๗๙ |
"ทางคดโค้ง"
...
ทางเคี้ยวคดลดเลี้ยวที่เคี้ยวโค้ง
ไม่มีทางพุ่งลงที่ตรงไหน
ค่อยลัดเลาะเคาะล้อค่อยห้อไป
อยู่ที่ใจผู้ร่วมทางจะเลือกเดิน
ด้วยปลายทางคดโค้งไม่โล่งเตียน
วกวนเวียนแบบนี้เหมือนเหาะเิิหิน
คล้ายกับเส้นทางชีวิตที่เราเดิน
ไม่มีขาด ก็เกิน เพลินเพลินใจ
...
(เดินทางกลับมาถึงเชียงใหม่ด้วยความปลอดภัยครับ เย็นนิด ฝนตกหน่อย)
ทางคดโค้ง เคี้ยวไป ช่างมันเถิด อย่าเตลิด แล่นเร็ว จนถะไหล ลื่นถะหลำ ตกถนน กระโจนไกล พึงคิดได้ แตะเบรค ก่อนเข้าโค้ง
ทางคดโค้ง เคี้ยวไป ช่างมันเถิด
อย่าเตลิด แล่นเร็ว จนถะไหล
ลื่นถะหลำ ตกถนน กระโจนไกล
พึงคิดได้ แตะเบรค ก่อนเข้าโค้ง
อ๊าว !?!?!?!?! ขาด ๆ เกิน ๆ เหรอเนี่ย
ขอบพระคุณ ท่าน คนถางทาง ;)...
ไม่เต็มนั่นเอง คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา 555
เส้นทางอย่างนี้ที่ฉันชอบ
เลาะชายขอบตอบใจใส่สีสัน
ขาดเกินได้เติมเต็มกันและกัน
คือรางวัลคืนใจให้นักเดินทาง ...
ขอบคุณอ. เสือ เดี๋ยวจะรอชม ของฝาก เจ้า :)
อ่า....แอบเที่ยวคนเดียว
อันเส้นทาง คดเคี้ยว และยาวไกล ตั้งใจ มุ่งมั่น ก็ถึงที่หมาย แต่อย่าเดิน ทางลัด มีอันตราย ระวังกาย ระวังใจ อย่าหลงระเริง...(โดยเฉพาะไปกับคนรู้ใจ 555+)
มีเรื่องเล่าที่ยังไม่ได้สรุปเลยครับ คุณ Poo ;)...
จึงออกมาเป็นอนุทินสั้น ๆ เช่นนี้ก่อน
ขอบคุณมากครับ ;)...
คราวหน้าไปด้วยกันบ่ คุณ ครูเอ ;)...
ปลายสงกรานต์นี้แล อิ อิ
โอ้ พี่นก NU 11 ... คนรู้ใจ ไร้ซึ่งเงา ครับ ;(...