อนุทิน 109007

^_^ วันอาทิตย์ ที่ 3 มิถุนายน 2555 เริ่มต้นเขียนอนุทินวันแรก ด้วยความรู้สึกรัก GotoKnow ขอบพระคุณในความเสียสละของครอบครัวปิยะวัฒน์และทีมงานทุกคน  และ ขอบพระคุณพี่โอ๋ อโณ อย่างที่สุด ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มลงมือทำ"ในสิ่งที่ทำให้ใจเป็นสุข"เสมอมา ระลึกถึง คิดถึงพี่ๆน้องๆทุกคน ที่เติบโตมาด้วยกันใน GotoKnow พื้นที่ออนไลน์ที่มีหัวใจ มีความรัก และมีความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง..ปรากฏอยู่เสมอ

ขอบพระคุณมากๆนะคะ ^_^ 

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ครูอ้อยก็คิดถึงค่ะ

[ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์]

ดีใจที่จะได้อ่านเนื้อหาดีๆ จากพี่ดอกไม้ทะเลอีกครั้งครับ

[แอมแปร์]

ครูอ้อย แซ่เฮ พี่ครูอ้อยคะ ระลึกถึงพี่และครอบครัวเช่นกันค่ะ ไม่ได้เข้ามาเสียนาน ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะพี่  ^_^ 
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ สวัสดีด้วยความระลึกถึงยิ่ง เช่นเดียวกันค่ะ อ.ธวัชชัย ต้องขอบพระคุณพี่โอ๋ที่ทำให้พี่รีบเข้าไปที่อนุทินด้วยความห่วงใย และทำให้คิดถึง GotoKnow ขึ้นมาจับใจ พื้นที่ที่ทำให้เรารู้สึก"สนิทใจ"ที่จะสื่อสารนี่ดีจังค่ะ ^_^ ขอบพระคุณทุกท่านที่ทำให้ GotoKnow เติบโตและเดินหน้าต่อไปได้นะคะ

[ภูสุภา]

Welcome back "Flower of the sea"

อิ อิ กำลังอ่านเรื่องนี้ค่ะ

Flower for Algernon

 

[แอมแปร์]

ภูสุภา ไชโย้..น้องมา!!! พี่อยากเขียนบันทึกแล้วหงะ แต่งานยุ่งสวดยวด เลยกระโดดตามพี่โอ๋เข้ามาแปะอนุทินก่อน ^_^ น้องแวะมา พี่ดีใจมาก แบบรื่นเริงเหมือนตอนสาวๆกันไม่มีผิด อิอิ ^_^  น้องอ่านไรเหรอ..คลิกตามทันที เปิดดิกออนไลน์พร้อม ปฏิบัติการได้ ฮานเฮอนค่อยว่ากัน... ha... !

...พี่ไปทำ ปะ-กัน ก่อนนะ ตั้งใจจะไม่บ่นเรื่องนี้แล้วเชียว จนกระทั่งต้องเป็น One woman stand alone .. เลยกะว่าเสร็จแล้วจะมาบ่นสักสิบห้าบันทึก เอาให้หายเซ็งไปเลย อิอิ ..คิดถึงน้าน้อง..^_^

[โอ๋-อโณ]

ดีใจที่สุดเหมือนกันค่ะ ที่น้องแอมแปร์กลับมาเขียนในอนุทินก็ยังดี อยากย้ำอีกทีว่า น้องแอมแปร์เป็นคนที่มีความคิดที่น่าทึ่งมากๆ เพราะความที่มีครอบครัวที่น่ารักมากทั้งคุณพ่อคุณแม่ ไม่ว่าจะคิดอ่านอะไรที่ไหน พี่โอ๋ก็ว่าเป็นประโยชน์แน่นอนอยู่แล้ว ถ้ายิ่งเก็บไว้ได้ใน GotoKnow ด้วยก็จะยิ่งดีใหญ่ค่ะ พี่โอ๋เชื่ออย่างนั้น ขอบคุณนะคะที่กลับมาบ้านเรา

[แอมแปร์]

^_^ ดีใจที่สุดเลยค่ะพี่โอ๋ ที่ได้กลับมา"บ้านของเรา" และพบพี่ๆน้องๆในครอบครัวอีกครั้ง หลังจากหายไปเกือบห้าปี ...แอมแปร์เริ่มต้นกล้าโพสต์สื่อสารครั้งแรกที่นี่ ก็เพราะกำลังใจจากพี่โอ๋ และตั้งใจกลับมาอีกครั้ง เพราะโพสต์ fb พี่โอ๋ที่ลิงก์กลับมาในบันทึก G2K ทำให้แอมแปร์อยากเขียนบันทึกขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน .. แต่ด้วยเวลายังมีจำกัด จึงเริ่มด้วยอนุทิน เพื่อจะฝึกเขียนแบบสั้นๆ ประมาณสี่หน้ากระดาษ A4 ..คือขนาดกำลังดี ..เท่าเรื่องสั้นขนาดยาว อิอิ...

..ขอบพระคุณที่พี่โอ๋แวะมาทักทายอย่างน่ารักเช่นเคยนะคะ และเพราะมีพี่ที่น่ารักที่สุดอย่างพี่โอ๋ ทำให้การกลับมาใน G2K ....เป็นความรู้สึกเดียวกันกับ การ"กลับบ้าน" ที่แสนอบอุ่นของเรา จริงๆค่ะ... ^_^

[ภูสุภา]

มาทวงบันทึก เมื่อไหร่จะเขียน...พี่แอมป์

 

แฮ่ม