อนุทิน 133210

 

บัวเกิดมิได้ติดโคลนฉันใด

การศึกษาอาจสร้างคนเจริญหน้า

มุมมองอาจเปลี่ยนโชคชะตา

เด็กกำพร้าสู่ราชันย์
...

จากจัณฑาลเพียรศึกษา

หวังก้าวหน้าข้ามกำเนิดหยัน

อาศัยขยันพลักดัน

มุพากเพียรบั่นมิย่อท้อ
...

ชะตาคนอาจกำเนิดต่ำกว่าคนเขา

ด้วยสังคมผลักไสชนชั้นให้มีหยาม

หากใจชอกซ้ำไม่พยายาม

คงเป็นเพียงผู้ด้อยต่ำค่าคน

...

การศึกษาบวกพากเพียรสู้

หวังเรียนรู้ทนกล้ำกลืนฝืน

ฟ้าอาจพิสูจน์คนให้หยัดยืน

ด้วยสองขาประกาศค่าคน

...

ครูผู้มองเห็นค่าของผู้ขยัน

แม้กำเนิดต่ำค่าของเด็กอื่น

จึงให้นามสกุลเพื่อหยิบยื่น

ผลักดันยืนบนสังคม....

...

ต่อสู้กว่าจะพานพบ

อุปสรรคหลายคำรบหน

เพื่อนรู้จักถึงความจน

ผลักไสส่ง..ให้ต่ำดิน..
....

แม้ที่เรียนจะเขียนอ่าน

ต้องนั่งหลังก้มจรดพื้น

ความในใจที่อกสะอื้น

เหตุมนุษย์หยิบยื่นกัน

...

ความเดียดฉันท์ด้วยวรรณะ

ใครเล่าปรารถนาในแห่งหน

มวลมนุษย์ล้วนปรารถนาเบื้องบน

นั่งสูงกว่ามวลชนในแดนดิน..

..

เรารักสุขคนอื่นเล่ามิใยเจ้าหรือ

เมื่อใยมิหยิบยื่นจึงเหยียดเย้ยหยัน

มือไม่พายดันเอาเท้าผลักดัน

ถีบยันลงในวังวน...

...

บุญมีหรือกรรมดีที่ทำไว้

มหาราชมองเห็นค่าคนขยัน

หยิบฉวยโอกาสให้พลัน

ส่งเสริมการศึกษาให้ดั่งใจ..

...

หยิบฉวยโอกาศที่วนผ่าน

ดุจลมเย็นไล่กลิ่นเหม็นชื้น

ดื่มด่ำสายชลชื่นมื่น

ตั้งใจกายทุ่มเทพิกัดคน

...

การศึกษาพาไปในโลกกว้าง

สร้างค่าความเป็นบัณฑิตทุกแห่งหน

สำเร็จกิจการศึกษาหวังพลิกคน

หวังกลับบ้านสร้างคนรุ่นต่อไป..

...

ท้ายสุดพื้นที่ไม่มีให้

ค่าคนมิได้วัดด้วยอักษา

ด้วยกำเนิดที่ติดตรา

บังคับเป็นเช่นนั้นแล..

....

เมื่อเเผ่นดินไร้สิ้นคนตรากฏ

บังคับคนสู่เอกราชวิไลศรี

สังคมมองหายอดกวี

โอกาสดีบันทึกในโลกา

...

รัฐธรรมนูญเอกรัตน์ชาติ

ผ่องวิลาสขจัดวรรณะสี

ให้ยุติธรรมขจัดกาลี

ทุกคนล้วนคนเทียมกัน..

...

แม้สังคมคนมิยอมรับ

แต่ต้องคำนับในราศรี

สังคมที่ว่าผู้ดี

จำต้องให้เครดิตยอมรับเอา

...

รัฐธรรมนูญที่ทำไว้

แม้กาลหมุนเวียนเปลี่ยนผ่าน

ยังเล่าเป็นตำนาน

แก้น้อยเพียงมาตรา

...

นามเอมเบดการ์โลกเล่าขาน

พิมพังพิมพังมวลชนร้องหา

ความดีเป็นเครี่องไม่บังตา

แม้เวลา....หมุนเวียนถึงวันนี้

.......

 

มีไหมใครสักคนในโลกกว้าง

เกิดต่ำจิตใจสูงค่า

ปลุกคนให้มีศรัทธา

หันหน้าสู้ชะตาตน

......

 

กำเนิดมิใช่ขวากหนาม

เป็นเพียงเส้นบางบางคนอื่นเขา

ต้องตรึกนึกเอาในใจเรา

จำต้องจำนนต่อสิ่งใด..

...

ด้วยเมตตาธรรม