สี่ปีแล้วซินะ..ที่ลูกชายได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย พ่อดีใจและภูมิใจกับหนูมากที่เป็นเด็กดี ไม่เคยสร้างความลำบากใจให้พ่อ...ก้าวต่อไปคือการดำรงชีวิตด้านการทำงาน..หนูบอกพ่อว่าจะหางานทำที่เชียงใหม่กับรุ่นพี่..พ่อไม่เคยสอนการใช้ชีวิตกับลูกชายด้วยคำพูด..."พ่อขอให้ดูการกระทำของพ่อเองว่าพ่อใช้ชีวิตกับ คน งาน อย่างไร จึงเกิดความรัก ความศรัทธา เหมือมที่พ่อได้รับเป็นตัวอย่าง" ขอให้ลูกชายตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด ให้ความรัก ให้เกียรติ เพื่อร่วมงาน และเป็นคนดีของสังคม พ่อก็มีพลังที่จะต่อสู้แล้วละ....
ไม่มีความเห็น