อนุทิน 135592

ดึกแล้ว-เลยเที่ยงคืนมาแล้ว แต่ผมยังนอนไม่หลับ

ไม่มีอะไรมากไปกว่าการคิดถึง “แม่”
แม่จากไปเมื่อวันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๖
ทุกๆ ครั้งที่ตัวเลขดังกล่าวหมุนวนกลับมาอีกรอบ ผมมักมีอาการอ่อนล้า อยู่ไม่นิ่ง
อยากเดินทางไกล อยากขับรถรอบเมือง อยากไปที่ไหนสักแห่ง ไปเพื่อนั่งๆ นอนๆ คิดอะไรเพลินๆ (เงียบๆ คนเดียว)
และที่สำคัญก็คือไปแอบร้องไห้คนเดียวนั่นแหละ


ผมคิดถึงแม่จริงๆ นะครับ

[ถาวร]

เป็นกำลังใจค่ะอาจารย์

[Wasawat Deemarn]

ขอส่งกำลังใจให้นะครับ คุณแผ่นดิน …

[ธิ]

ทำใจได้ ก้าวข้าม เติบโตนะคะอาจารย์ ทางจิตใจ เข้มแข็ง ๆ ค่ะ