เธอจงเป็นคนดีอย่างนี้ล่ะ
มีธรรมะส่องไสวนำใจอยู่
ทุกข์เเละสุขผ่านมาพาตรองดู
เเค่ชั่วครู่ไม่นานก็ผ่านไป
บทเส้นทางที่ฟันฝ่าอย่าประมาท
เพราะอาจพลาดพลั้งลงเเล้วสงสัย
ดูทุกสิ่งปล่อยวางอย่างเข้าใจ
อย่าหวั่นไหวให้มั่นคงจงใฝ่ดี
ค่อยค่อยเรียนค่อยค่อยรู้เป็นครูสอน
เอื้ออาทรเป็นอาจิณทุกถิ่นที่
เมตตาธรรมหนุนให้มอบไมตรี
เอื้ออารีต่อคนยากอีกมากมาย
หน้าที่เธอคืออยู่เพื่อผู้อื่น
เพื่อหยิบยื่นความรักล้วนหลากหลาย
เพื่อสังคมอบอุ่นลดวุ่นวาย
เพื่อจะคลายปัญหาสารพัน
เพียงสองมือน้อยค่อยค่อยช่วย
จงร่ำรวยน้ำใจให้สร้างสรรค์
มีรอยยิ้มจริงใจยิ้มให้กัน
รู้เเบ่งปันโอบเอื้อเพื่อมวลชน
ใครจะว่าเอาหน้าบ้างก็ช่างเขา
ถ้าตัวเราไม่ใช่อย่าไปสน
มีสติปัญญานำพาตน
อย่าหวังผลคิดชอบตอบเเทนใด
มวลบุปผามาลีผลิช่อเเย้ม
เติมสุขเเต้มลบรอยโศกโลกสดใส
เธอจงงามความดีที่ข้างใน
สร้างสรรค์ให้สังคมงามด้วยความรัก
คล้ายความคิดตัวเองในขณะนี้เลยครับพระอาจารย์ สาธุ ๆ