ไปเรียนใฝ่เสริมรู้ เพื่อจักสู้มุ่งสู่ฝัน
ค้นคว้าพัลวัน ฝ่าฟันผันตัวใจกาย
เจ็บปวดจักเจ็บปาด พาฟื้ดฟาดห่วงห่างหาย
เหม่อมองใจมลาย มีแต่ได้กระดาษใบเดียว
นำคิดนำจริต ใคร่ครุ่นคิดจิตเฉลียว
มองคนเฝ้าคมเคียว เอี้ยวเหลียวเสี้ยวทางทุ่งทอง
นำพาปัญญาฝาก ก่ายหน้าผากงุนเงงมอง
ความรู้นำมากอง ไม่เท่าของคนกำเคียว
ไม่มีความเห็น