อนุทิน 174405

วันแห่งความรักคน อยากจะเป็นที่รัก อยากให้คนรัก อยากให้สัตว์รัก และอยากให้เขารัก มากยิ่งกว่าใครๆ โดยที่อยากเป็นฝ่ายถูกรักอย่างเดียวในชีวิต แต่ไม่เคยพิจารณาพฤติกรรมตนเองเลยว่า ตนเองมีพฤติกรรมอะไรที่เป็นอุปสรรคต่อความรักจากคนอื่นบ้างหรือไม่ เพราะว่าความรักมิใช่สามารถซื้อได้ด้วยเงินเพียงอย่างเดียว ตนเองมีความสวย รวย หล่อ มารยาทดี หยาบคาย เป็นผู้ให้อย่างเดียว รับอย่างเดียว ขี้เหนียว ใจร้าย โหดร้าย ทารุณ อิจฉา ริษยา โมโหร้าย เมตตา กรุณา ฯลฯ ในขณะที่ความรักมีประโยชน์ต่อชีวิตมนุษย์มากล้น เช่น ช่วยกันสร้าง ฐานะ ครอบครัว มิตรภาพ ความสุข ความดีงาม เป็นต้น แต่ว่าใช่จะไม่มีโทษเลยก็หามิได้ ความรักทำให้เกิดความหึงหวง ฆ่า ยิง ฟัน แทง กันตาย ไม่เว้นตามข่าวแต่ละวัน ความโลภ โกรธ หลงในความรัก ก่อให้เกิดทุกข์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในศาสนาพุทธกล่าวถึง ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ไว้เหมือนกัน แต่ไม่ง่ายที่จะมีคนเข้าใจอย่างลึกซึ้ง และแยกแยะได้ ยังคงจมกันไปในกองทุกข์อย่างยากที่จะถอดถอนได้ สุดยอดของศาสนาพุทธอย่างหนึ่งก็คือ สอนให้คนอ่านจิตใจตนเอง ไม่ให้ส่งใจออกนอก เพราะภายนอก ต้องพบกับ กิเลส โลภ โกรธ หลง อยู่กับสรรพสิ่งตลอดเวลา ส่วนภายใน อ่านจิตใจตนเอง รู้เท่าทันมัน ก็สงบสุข “นัตถิ สันติ ปะรัง สุขัง” “ความสุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี” ขอให้ใช้ความรัก อย่างประหยัด เป็นสุข ถูกทางกันนะครับ…กรุงเทพฯ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๗