งานศพที่วัดวันนี้ มีต้มกะทิผักเหรียงใส่กุ้งแห้งนิดหน่อย ผู้เขียนไม่ได้ฉันหลายปีแล้ว จึงฉันไป ๓ ถ้วย...
คุยเล่นๆ ในวงข้าวว่าในตัวเมืองสงขลานั้น งานไหนแกงส้มปลากระพงขาว ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา เพราะเจอเกือบทุกงาน (ที่อื่นอาจหากินยาก)... แต่งานไหนมีต้มผักเหรียง ถือว่าเจ้าภาพหรือผู้ตายมีบารมีสูง เพราะเพิ่งเจองานนี้เป็นงานแรก (ญาติผู้ตายมาจากชุมพร จึงพาผักเหรียงมาช่วยงานด้วย)
ฉันเสร็จ (อิ่มแล้ว) ก็คิดว่า ลิ้นและความรู้สึกเรานี้ช่างอัศจรรย์เหลือเกิน สามารถรับรู้และจดจำรสชาดสิ่งต่างๆ ได้...
คิดถึงกัลยาณมิตรใน GoToKnow หลายๆ ท่านที่มักอ้างถึงผักเหรียง จึงนำมาบอกเล่าไว้....
ไม่มีความเห็น