เสียงดนตรีปลุกให้ตื่นขึ้นมาให้เรากดหยุดแล้วตอนต่อ แล้วเป็นงัยล่ะสายเลยฮือๆๆ กระหืดกระหอบขี่แมงกระไซค์บิดสุดๆๆปาดซ้าย-ขวา ปากก็พร่ำบ่นสิ่งที่กีดขวางข้างหน้า ขอโทษค่ะวันนี้รีบจริงจริง(คงไม่ได้ยินก็พูดในใจฮ่ะ แต่เค้าหันมาตาดุจังแค่เสียงแตรเร่งรัดของเรา) แย่แน่ๆแล้ว ทันมัยเนี่ย! บอกยามที่ป้องขอฝากแมงกะไซค์หน่อยน่ะจอดได้ไหมตรงนี้ เจอคนใจดีจอดได้แต่ห้ามล็อคคออะรัยเริ่มดีขึ้นรู้สึกดีจัง
ไม่มีความเห็น