คิดทบทวนอยู่หลายวันว่าจะบันทึกอนุทินดีไหม วันนี้อดใจไม่ได้เห็นเพื่อนสมาชิกคอมเมนกันสนุกสนาน ที่ผ่านมาเข้าถึงโลกธรรม 8 เข้าเต็มๆ คราวที่แล้วบันทึกถึงความสุขที่ได้รับ พอวันรุ่งขึ้นมันกลับหายไปรับทุกข็เข้าไปแบบเต็มเต็ม กระหน่ำเข้ามาชนิดไม่ให้หายใจกันเลยชนิดที่ถ้าเผลอจิตตกทันที แล้วก็ต้านได้ไม่นานมันมาชนิดแตกเลยเมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ก่อนหน้านั้นคุยกับน้องว่าพี่บ้าไปแล้ว วันรุ่งขึ้นบ้าจริงเลย ต้องปล่อยใจตนเองไปตามธรรมชาติ กำหนดสติรู้ว่าบ้าหนอ บ้าหนอ พอมันเต็มที่ก็หายไป เหมือนพายุมาแบบโหมกระหน่ำ แรงเร็ว แต่พักเดี๋ยวก็หายไป ตอนนี้ยังเอ๋ออยู่นิดๆ สแกนไวรัสจัดเรียงข้อมูลสมองใหม่ เป็นคนใหม่ในร่างเดิม อิ..อิ สุขุม ใจเย็น แถมริ้วรอยเท้ากาเพิ่มขึ้น ต้องพักระบบสัก 4-5 วัน เจ้านายอนุมัติใจดีจัง มิฉะนั้นถึงขั้นต้องเผาจริง ตอนนี้อะไรเข้ามาต้องปล่อยวาง ตามยถากรรมช่างมันเต๊อะ กะว่าจะทำในสิ่งที่ชอบ ที่ชอบ นึกถึงสตาร์บัคหนังสือของท่าน ว วชิรเมธี,ชาติ ภิรมย์กุล และอื่นๆที่รอให้เราอ่านหลายสิบเล่ม รวมทั้งหลานน้อยวิกเตอร์ที่จะได้พบหน้าเร็วๆนี้ เจอกันค่ะบ๊ายบาย
ไม่มีความเห็น