วันแรกของการจัดประชุมเตรียมการจัดงานวันวิสาขบูชาโลก ซึ่งจะจัดขึ้นในวันที่ ๒๓-๒๕ พฤษภาคม ๒๕๕๓ รู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก อาจจะเป็นเพราะอาการของเบาหวานหรือความเหนื่อยสะสมจากการเตรียมงาน คณะกรรมการนานาชาติคุย และใช้เวลากันมากเหลือเกินกับโค้วต้าว่า ประเทศใดจะได้มีที่นั่งจำนวนเท่าใด บางครั้งทำให้นึกไปว่า "เราเน้นพิธีการมากกว่าวิชาการ" ที่จะได้จากการจัดงานมากเกินไปหรือเปล่า
ถึงกระนั้น คืนนี้กลับมาดึกแม้จะเหนื่อยมาทั้งวัน เพราะต้องเตรียมสถานที่เพื่อรองรับ "พิธีเปิดสถาบันภาษามหาจุฬา" ซึ่งจะมีในวันพรุ่งนี้ (๒๔) ช่วงเข้า โดยมีอธิการบดีเป็นประธาน และมีคุณหญิงสมปองเป็นประธานฝ่ายคฤหัสถ์
บ่ายๆ ก็ต้องประชุมนานาชาติต่ออีกครึ่งวัน แปลกน่ะ มีโยมหลายท่านบอกว่า "การเป็นพระนี่สบายมาก" แต่ขอเถียงเลยว่า "ในชีวิตของตัวเองที่เป็นพระและทำงานรับใช้พระศาสนาไม่เคยสบายเลย" อย่างไรก็ดี แม้กายจะเหนื่อยเพราะเคลื่อนไหว แต่ใจไม่เคยหวั่นไหวกับปัญหาและอุปสรรค คิดเสียว่า "คนจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร"
ไม่มีความเห็น