เจ็ดโมงครึ่งโทรศัพท์ไปหาลูกใบไผ่..ได้ยินเสียงลูกสาว...แม่ดีใจ..แม่คิดถึงหนูมาก...ลูกก็บอกแม่ว่าคิดถึงแม่มากเช่นกัน..และตอนนี้อยู่ในรถโค้ชกำลังเดินทางไปโรงเรียนมัธยมในเมืองอินซอน...อากาศเย็น...ไม่หนาวมาก..แม่ไม่ต้องห่วง....แม่ไม่ห่วงได้อย่างไรล่ะลูก..ลูกแม่ทั้งคน...แต่แม่ต้องหัดให้หนูเผชิญโลกด้วยตนเองโดยมีแม่เป็นผู้ที่ดูแลอยู่ห่างๆ...แต่พร้อมที่จะดูแลลูกในทันที...ขอให้ลูกท่องเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์ด้วยความสุขและสวัสดิภาพ...แม่รักลูก
ไม่มีความเห็น