อนุทิน 64427

เขาว่าโลกฮ้อน มาย้อนกึ๊ดหา เป๋นจริ๋งแต๊นา อากาศฮ้อนไหม้
ตะวันตั้งหัว ข้ากลั๋วแต๊ใบ้ เปล๋วแดดเหมือนไฟ เอ่าฮ้อน
แสงวันฮ้อนแฮง แสงแดดสะต๊อน ขั้วโลกแข็งก้อน ละลาย
ฮ้อนมอกปี๋นี้ ป๋านอี้เกือบต๋าย ปี๋หน้ามอกใด ใจ๋หายใจ๋ขว้ำ.