สามัญสำนึก & วิทยาศาสตร์

วิธีการทางวิทยาศาสตร์ใช้เพื่อค้นคว้าหาความจริง (Fact) เป็นวิธีการที่เป็นระบบข้อเท็จจริง ทั้งหลาย ต้องมีการทดสอบว่าเป็นจริงหรือเท็จ ไม่ใช่ตกลงเชื่อเองว่าเป็นจริงเสมอไป

การวิจัยก็เป็นการค้นคว้าหาความจริงที่เชื่อถือได้  โดยวิธีการทางวิทยาศาสตร์  นักวิจัยกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์จึงสัมพันธ์กันมาก การวิจัยจะนำเอาวิธีสามัญสำนึกมาใช้ไม่ได้ เพราะขาดความเชื่อถือได้  คนทั่วไปแยกความแตกต่างของสามัญสำนึกกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์ได้ยาก  แต่นักวิจัยจะต้องสามารถแยกได้    ความแตกต่างของสามัญสำนึกกับวิธีการทางวิทยาศาสตร์

การใช้โครงสร้างทางทฤษฎีของสองวิธีนี้แตกต่างกัน  สามัญสำนึกไม่ได้ใช้ทฤษฎีพิจารณาเสมอไป  เช่นปวดท้อง  อาจจะนึกไปว่าเพราะคนอื่นสาปแช่ง  หรือคนที่เป็นขโมยก็นึกว่าเป็นพันธุกรรม  เป็นต้น  นักวิทยาศาสตร์ถ้าจะสรุปเรื่องจะต้องหาโครงสร้างและทฤษฎีทดสอบดูให้เกิดความแน่ใจเสียก่อน

วิธีการทางวิทยาศาสตร์ต้องอาศัย  การควบคุม  นั้นคือการวางแผนการวิจัยว่า  ตัวแปรใดควรเอามาเกี่ยวข้อง  หรือตัวแปรใดควรจะกำจัด  การวิจัยจะได้เป็นตามจุดมุ่งหมายไม่แปลผลอย่างคลุมเครือ  เช่น  เรากล่าวว่า  เด็กในเมืองเรียนดีกว่าเด็กนอกเมือง  จะมองในแง่เชาว์ปัญญาหรือความรู้ในลักษณะใด

แตกต่างกันในการอธิบายความสัมพันธ์ของปรากฏการณ์นั้น ๆ  แต่สามัญสำนึกเห็นปรากฏการณ์นั้น ๆ  เพียงครั้งสองครั้ง  ก็อธิบายเป็นคุ้งเป็นแคว  เช่น  การเชื่อว่าดวงอาทิตย์หมุนรอบโลกเป็นสามัญสำนึกเพราะเห็นปรากฏการณ์อยู่อย่างนั้น แต่นักวิทยาศาสตร์จะติดตามผลและเปรียบเทียบกับดาวอื่น  แล้วยังอธิบาย ว่าแท้จริงนั้นโลกต่างหากหมุนรอบดวงอาทิตย์

 วิธีการทางวิทยาศาสตร์จะอธิบายเฉพาะปรากฏการณ์ที่สามารถพิสูจน์ได้ในระยะนั้นเท่านั้น ผี นรก  พระเจ้า  ในสามัญสำนึกมีเป็นตัวตนและหลักแหล่งตลอดจนการงานที่ทำ  แต่นักวิทยาศาสตร์จะยังไม่อธิบายเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้โดยตรง

วิธีการทางวิทยาศาสตร์ใช้วิธีทดสอบสมมุติฐานหรือทฤษฎีต่าง ๆ    อย่างมีระบบใช้วิธีการทดลองเป็นหลัก   แต่สามัญสำนึกนั้นเพียงเดาหรือคาดคะเนเอา   ไม่จำเป็นต้องมีเกณฑ์หรือหลักฐานอะไรมาทดสอบ   ให้เป็นที่เชื่อถือได้  ความจริงสมมุติฐานที่ไม่ได้พิสูจน์ถือว่าเป็นสามัญสำนึกได้เหมือนกัน

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

เป็นศาสตร์ ที่ต้องการเรียนรู้พอดีเลยค่ะ

ต้องตามอ่านบล็อกอาจารย์ ต่อ ขอบคุณค่ะ