KM 7.เรียนรู้ปฏิบัติธรรมวันวิสาขบูชา เพิ่มกำลังสมาธิและสติด้วยอุโบสถศีล
ในชีวิตการทำงานประจำวันจิตคิดทำงานหนัก จนตามรู้ไม่ค่อยทัน ฉันตั้งใจที่จะต้องปลีกวิเวกเป็นช่วงๆ เพื่อเพิ่มกำลังการตามรู้ดูขันธ์ 5 และ วันวิสาขบูชาที่ผ่านมาคือวันที่รอคอย ที่จะหยุดการทำงานและคอยตามรู้ดูกายใจไปเรื่อยๆในกรอบของการถือศีล 8 ณ บ้านพัก โรงพยาบาล ซึ่งสิ่งที่ได้กระทำคือ
- ตื่นนอนตอน ตี 4 อาบน้ำสระผม ใส่ชุดสีขาวเพราะรู้สึกถึงความสะอาด สว่างของกาย-ใจ บูชาพระและทำวัตรเช้า ต่อด้วยเดินจงกรมและนั่งสมาธิ เห็นไตรลักษณ์ของสัญญาและสังขาร มากที่สุด...เนื่องจากพึ่งผ่านงานใหญ่งานหนึ่งมา จิตมีความพองฟูจากความสำเร็จของงาน และจากการติดต่อประสานงานกับคนมาก ทั้งนี้หมั่นระลึกรู้ถึงคำสอนของพระปราโมทย์ อันเนื่องด้วยการตามรู้ว่า ให้รู้ด้วยจิตที่เป็นกลาง ไม่แทรกแซง แต่เมื่อตามรู้บ่อยเข้าจิตก็มีอาการเหนื่อยล้า แล้วถอนใจเมื่อสัญญามาไม่ขาดสายในบางช่วง แต่บางเวลากลับเผลอยิ้มที่ "มันมาอีกแล้ว"
- หลังรับประทานอาหารเช้าวันนี้เดินจงกรมแบบธรรมชาติด้วยการเดินรดน้ำต้นไม้ในสวนหย่อมและให้อาหารปลา..ตามด้วยนั่งสมาธิ สลับกับเดินจงกรม
- อาหารมื้อที่สองอันเป็นอาหารมื้อสุดท้าย การตามรู้ "กินเพื่อกิน" โดยมีเป้าหมายถึงที่สุดคืออิ่ม เมื่อสติรู้ว่าอิ่มก็หยุด ได้ประโยชน์มากเพราะการกินด้วยสติ ทำให้เราเคี้ยวได้ดี รู้ว่าจิตไม่สุข และไม่ทุกข์ขณะกิน...
- เดินจงกรมหลังอาหาร
- เมื่อระลึกรู้ว่าง่วงก็นอนด้วยการรู้อิริยาบถและหลับไปในที่สุดยาวนานถึง 1 ชั่วโมงครึ่ง
- เปลี่ยนจากนั่งสมาธิหน้าโต๊ะหมู่บูชาเป็นนั่งสมาธิในอ่างอาบน้ำที่ทำไว้สำหรับการพักผ่อนกายและใจ อันเป็นมุมหลังบ้านพักแบบ out-door เพียงมีกิเลสในใจเพื่อสุขภาวะของกายที่ร้อน...จากบรรยากาศแม้จะมีลมพัด จิตคิดทำงานจากสัญญา..สมัยเด็กๆที่ชอบเล่นน้ำในแม่น้ำลพบุรี และเล่นเป็นวันๆ รู้สึกถึงการเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติด้วยอณูของน้ำ ประมาณ 45 นาที
- ดื่มนำนมถั่วเหลือง 2 กล่อง เนื่องจากจะไม่ได้รับประทานอาหารเย็น
- นั่งฟังซีดีธรรมะ ในอิริยาบถนั่งเอนกาย
- 18.00น. สวดมนต์ ทำวัตรเย็น ต่อด้วยเดินจงกรม นั่งสมาธิ สลับกัน สุดท้ายแผ่เมตตา และเข้านอนในเวลา 21.00น.
- ตื่นนอนเวลา 04.30 น. ทำความสะอาดร่างกาย แล้วบูชาพระ ทำวัตรเช้า..สุดท้ายลากรรมฐาน และอาราธนารักษาศีล 5 ต่อ (จิตระลึกรู้เห็นภาพการนำน้ำสาดมดตัวน้อยบริเวณขอบอ่างตอนจะลงนั่งสมาธิในอ่างอาบน้ำ เมื่อกล่าวรับศีลข้อที่ 1)
- สิ่งที่ได้จากการปฏิบัติธรรมครั้งนี้ คือการเห็นไตรลักษณ์ของ ขันธ์ 5 ซึ่งการแทรกแซงมีค่อนข้างน้อยลง // ผลพลอยได้คือการทำงานของระบบทางเดินอาหารเช่น ลำไส้ในเรื่องการขับถ่ายจะทำงานปกติดี จากการดื่มน้ำและเดินจงกรมในช่วงเช้า (เท่าที่สังเกตจะเป็นเช่นนี้ทุกครั้ง)
ความเห็น (8)
- ดีจังเลยครับ
- ได้ปฏิบัติธรรมด้วย
- ขอสาธุ ศาธุ ด้วยคนครับผม
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
ขออนุโมทนาบุญด้วยมากๆค่ะ
พี่เองก็ได้บุญไปด้วยส่วนหนึ่งนะคะ
เคยไปนั่งธรรมะอย่างนี้หลายหนค่ะ ใกล้ชิดวัดอยู่หลายปี สบายใจ กายอย่างมาก ไม่คิดเรื่องอะไรเลยสักอย่าง ตัดโลกออกไปเลย
ใจเบาสบายค่ะ
ตอนนี้ ก็ทำบุญและนั่งสมาธิอยู่ แต่ไม่นานเหมือนแต่ก่อน ภาระมากขึ้นค่ะ แต่ต่อไป จะปลีกเวลาไปแบบคุณเหมือนกันค่ะ
- ตามมาบอกคุณแม่ที่อยากให้คุณลูกฝึกภาษา
- ว่าแต่คุณลูกอยู่ชั้นอะไร หรืออยู่มหาวิทยาลัยแล้วจะได้แนะนำถูกครับ
- พิมพ์ในค้นหาว่า ขจิต+websites หรือของเด็กๆๆดูที่นี่ครับ
- www.starfall.com
- www.storyplace.org
- ขอบคุณครับผม
- ตามมาขอบคุณ
- ลองไปหาที่ค้นหา
- คาดว่าจะช่วยได้มากครับผม
- แต่ งง คุณแม่อยู่อยุธยา
- คุณลูกอยู่เชียงใหม่
สวัสดีค่ะคุณขจิต
ขอบคุณมากๆ นะคะในความเอื้อเฟื้อ..
ไม่ต้อง..งง!!! หรอกค่ะ ก็เพราะว่าสถานที่ๆ อยู่ซึ่งเป็นชายขอบจังหวัดอยุธยาต่อกับลพบุรีเนี่ย ไม่เอื้อต่อการเรียนรู้ของคุณลูกที่จะก้าวเดินไปสู่ฝัน ค่อนข้างมีข้อจำกัดหลายอย่าง ซึ่งเธอก็เต็มใจไปค่ะ
อ้อ ...เดือนนี้จะยุ่งๆกับงานนะคะ..อาจตอบช้าไปหน่อยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ sasinanda
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกันอีกแล้ว...
ช่วงนี้เวลามีน้อยมากค่ะ ...ขออภัยนะคะที่ตอบช้า คงยุ่งจนถึงสิ้นเดือนเลยค่ะ..แล้วพบกันใหม่นะคะ ...
- ตามมาขอบคุณแหมส่งเด็กน้อยไปไกลเลยครับ
- ไม่คิดถึงบ้างหรือครับ
- แต่ถ้าไปแล้วตั้งใจเรียนก็ OK
- ขอบคุณครับ
คุณขจิตคะ..
ถามมาก็ต้องตอบไป..จริงๆกะจะบอกตั้งแต่แรกแล้วแต่เวลาน้อยทุกที
- ที่เชียงใหม่มีญาติทำธุรกิจอยู่ในเมืองค่ะ (แถวท่าแพ) สะดวกในเรื่องการไปเรียน,การเรียนพิเศษ แถมมีพี่ๆ (ลูกป้า) ที่เรียนจบแล้ว และเก่งๆกันทั้งนั้น ...นอกจากจะดูแล-ควบคุมกำกับน้องได้ดีมากๆแล้ว ยังติวได้บ้างด้วย...(ดีกว่าอยู่ที่บ้านเกิดมาก...
- คิดถึงอยู่แล้วหล่ะ...ก็ใช้วิธีโทรคุยกันเกือบทุกวัน (ส่วนใหญ่ฟังเธอพูดมากกว่า) บางทีโทรไปเธอก็ไม่ได้รับ...เพราะเธอบอกว่า"เหนื่อยมาก..โดยเฉพาะที่ไปเรียนพิเศษ แต่สนุกนะคะ"..มีเพื่อนๆ ดี ช่วยเหลือกัน ซึ่งเธอบอกว่า เพื่อนที่นี่ช่วยเหลือกัน เตือนสติกันดีมากๆ..บางวันเธอก็บอกว่า "วันนี้ โค-ตะ-ระ-หนุก เลยแม่" นอกจากนี้เราก็ ส่งหนังสือดีๆ ไปให้อ่านหรือช่วยเหลือเรื่องที่จะสนับสนุนเรื่องการดำรงชีวิตที่ดี ให้คำปรึกษาเวลาที่เธอต้องการ...
- ถึงแม้ว่าจะคิดถึงบ้าง...เราก็ต้องปล่อยเขาไปค่ะ..ชีวิตที่แท้เราก็ไม่รู้จะอยู่ถึงเมื่อไหร่...ทุกวันนี้ก็ทำมรณานุสติเกือบทุกวันอยู่แล้ว..อยากให้ชีวิตเขาแข็งแรงเร็วๆ (แต่ก็ต้องพร้อมด้วย)
- ยาวไปมั้ยคะกับคำตอบ...แค่นี้ก่อนและกันค่ะ
ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเยือนได้บ่อยเหลือเกิน เป็นรุ่นพี่ Blogger ที่ใจดีมากๆ...ขอบคุณจริงๆค่ะ (จริงๆยัง งงๆอยู่นะว่า ถามตรงนี้ ตอบตรงนี้ แล้วจะได้ตามมาอ่านถูกมั้ยเนี่ย....