ไมอามี่ : รู้จักถนน 2 สายเท่านั้นก็ ไม่หลงทางแล้ว


เมืองไมอามี่ แบ่งเป็น 4 ส่วนด้วยถนน 2 สายสำคัญที่ ตัดตั้งฉาก กัน

ดูแผนที่เมืองไมอามีมีแต่ตัวอักษร 4 ตัวคือ N E S Wและ ตัวเลข  แทบทั้งนั้น

หาก ได้รับคำอธิบายนิดเดียวจะเข้าใจ การดูถนนทั้งหมด

 ง่ายจริงๆ ค่ะ

มีหลักว่า

เมืองไมอามี่ แบ่งเป็น 4 ส่วนด้วยถนน 2 สายสำคัญที่ตัดตั้งฉากกัน สายเหนือใต้ เรียก Miami Avenue

สายตะวันออก ตะวันตก เรียก Flagler street ( Mr. Flagler เป็นผู้สร้างทางรถไฟสายแรกมาสู่ไมอามี่)

 

ทั้งสองสายตัดกันที่ Down town

ป้ายถนนที่เราเห็นตรงหน้าเขียนว่าMiami Avenue

ถนนที่ตั้งฉากกัน ป้ายอ่านว่าเป็น EAST FLAGLER ST  และ WEST FLAGLER  ST มีลูกศรชี้ไปคนละทาง(ข้างหลัง กลางรูป จะเห็นบันไดขึ้น สถานี รถmetro mover ชื่อ  Miami avenue station )

ถนนสองสายนี้ตัดกัน แบ่งไมอามี่ออกเป็น 4  ส่วน ถนนอื่นๆ ก็จะขนานกับถนนสองเส้นนี้

ถ้าเป็นแนวเหนือใต้ ขนานกับMiami Avenue  จะเรียกเป็น Avenueหมด

ถ้าเป็นตะวันออก -ตก ขนานกับ Flagler st เรียก เป็น road หรือ streetหมด

 ถนนอื่นๆ จะมีชื่อตามทิศทาง มีเบอร์ ตามตำแหน่งที่อยู่  ว่าอยู่ห่างจาก ถนนหลัก กี่เส้น  

เช่น   สมมุติบอกว่าบ้านดิฉันอยู่ที่ 8 th street SW 12 Avenue  แปลว่า  บ้านอยู่ห่างจากถนนFlagler ลงมาทางใต้  8 ถนน และอยู่ห่าง miami avenueมาทางตะวันตก อีก12 ถนน

ไม่ต้องจำชื่อถนนอื่นแล้ว

ใครบอกว่าบ้านอยู่ไหน ก็ จะเข้าใจ ไปได้หมด

จุด สังเกตุหลักที่ใช้ดูสี่แยกกลางเมือง คือห้าง MACY ที่เก่าแก่สุด ซึ่งเป็นที่ตั้งของสถานีชื่อ Miami avenue station ของรถฟรีmetro mover (ที่เคยเล่า ที่นี่ แล้ว)   

คลิกดูที่  www.wikimapia.org ดูที่แหลมฟลอริดา ที่อยู่ตะวันออกมาทางใต้สุด south florida ชัดเจนที่สุดค่ะ (วิธีใช้แผนที่ ดูที่  บล็อก  ของอาจารย์ ดร. บัญชา ธนบุญสมบัติ )

มีข่าวดีแถม ดิฉัน เจอคนไทย 8 คน ที่กลางเมือง

เดินผ่าน 2 รอบ แอบฟังน่าจะพูดไทย หรือลาว นะ

ถามเลย แบบน้าแอ๊ด คาราบาว ว่า 

"คนไทยรึป่าว" 

ใช่จริง ๆ  พบว่าน้อง 4 คน มาทำงานเรือสำราญที่เดินทางไปมา ที่นี่เป็นจุดแวะพัก  มาเดินไมอามี่ ประมาณ 1-2 อาทิตย์ ต่อครั้ง ยังมีคนไทยในเรืออีกเยอะ

เจ้าของร้านชื่อคุณ โอ๋ และภรรยา มีลูกชายอายุ สัก 2-3 ปี 1 คน มีผู้ช่วยชาวไทยอีกคน

เธอทำข้าวราด ผัดกะเพราให้ทาน อร่อยมากๆ (สมใจนึก จริงๆ)

ถ้าจะหาร้านเธอ ให้นั่งรถ metro mover มาที่สี่แยกกลางเมือง แล้วเดินเลียบ จากห้าง Macy ต่อไป ทาง East Flagler street  (ไม่ต้องข้ามถนน)จะเจอ Food court  ที่ มีป้าย Flagler stationอยู่บนสุดอาคาร

ขึ้นไป ชั้นสอง จะเจอ ร้านอาหารเยอะแยะ

ร้านเธอ อยู่ลึกสุด ชื่อ

FUJI Japanese Thai Restaurant

มีเบอร์โทรสั่ง อาหารให้ไว้ด้วย  954 600 1537

เธอบอกว่าทำได้หมด ข้าวเหนียว ส้มตำ ลาบ

เปิด 930 ถึง 1500  น จันทร์ ถึงเสาร์ จากนั้น กลับบ้าน ไปเลี้ยงลูก ตอนนี้ 1500  น แล้ว แต่เธอจะทำ ให้ได้ ถ้าต้องการ

เลยขอสั่งผัดกะเพราใส่ห่อ ไปกินที่บ้าน อร่อยที่สุดในโลกเลย

เสาร์ นี้ จะไปอีก 

เพิ่มเติมค่ะ ว่าเสาร์ต่อมา  (ที่  16 มิย 50 )  พบน้องผู้หญิงอีก 3 คน ทำงานบนเรือสำราญเหมือนกัน  

น้องทำงานบนเรือ โดยไม่มีวันหยุด มีเวลาพักช่วงเปลี่ยนแขกขึ้น ลง เรือ ก็ มาเดินในไมอามี่ ไม่ค่อยได้เที่ยว  และไปไหนไกลๆ ไม่ได้ เดี๋ยวจะไม่ทันขึ้นเรือ เก็บเงิน กลับบ้านได้เพราะไม่มีเวลาใช้กะตังค์ ปีหนึ่งก็ พัก 2 เดือนกลับ เมืองไทย

อารามรีบ ก็ เลย ไม่ได้ถามชื่อ ถามแซ่ ถามได้ว่าเป็นสาวกรุงเทพหมดเลย แต่ยังไงก็ตาม ต้องถ่ายรูป เป็นหลักฐานไว้ก่อน 

 ถามน้องๆว่าที่เรือนี้เขารับแต่คนสวยหรือเปล่านี่ เธอหัวเราะค่ะ

หมายเลขบันทึก: 102942เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2007 09:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม 2012 14:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

ตามมาอ่านค่ะ...รูปทรงตึกดูแปลกตา นะคะ...ดีจังค่ะคนไม่เคยไปจะได้รู้ เห็น ตามไปด้วย..ขอบคุณค่ะ

Good everning doctor.

แวะมาเยี่ยมคุณหมอคนเก่งค่ะ ดูภาพแล้วรู้สึกมีเลือดสูบฉีดเต็มหัวใจเลยคะ.....สบายตา สบายใจมากๆ Take care your self....

อ่านจากสำนวนที่อาจารย์เขียนวันนี้แล้วรู้สึกผ่อนคลายครับ

แสดงว่าอาจารย์มีความสุข มีโอกาสเดินเที่ยว ไม่กลัวหลงทาง ขึ้นรถเมล์เป็น และได้กินข้าวไทย

แถมยังจะไปกินซ้ำอีก อาหารไทยที่สิงคโปร์แพงกว่าอาหารประเภทอื่นครับ ดังนั้น อาจจะเป็นทางเลือกหลังๆของผม ยกเว้นลดกระหน่ำ ผมจะไปกินให้ฉ่ำอกเลย

ขอบคุณ ทั้ง 3 ท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ ต้องการจริงนะคะ แต่บางทีไม่รู้จะบอกใคร เขียนไป เล่าไป มีคนมาทักทาย ก็สบายใจขึ้น

เวลาเห็น บล็อกใครว่างๆ ไม่มีความเห็น ก็อยากไป เมนต์  เพราะคิดถึง เวลา เรา post ไป เงียบหมด มันชะงักงัน แต่ถ้าได้ ความเห็น นิดๆ หน่อยๆ บล็อกมันเพิ่มให้คนเขียน มีชีวิตชีวาได้ ค่ะ

P

การตามมาอ่านของ อ เมตตา ทำให้รู้สึกเป็นเกียรติ มากเลยค่ะ... ..ขอบคุณนะคะ

P
anita
 

ดีใจค่ะ ที่ต้า....สบายตา สบายใจมากๆ

Take care   na ka TAR

P

มีโอกาสเดินเที่ยว ไม่กลัวหลงทาง ขึ้นรถเมล์เป็น และได้กินข้าวไทย มีความสุข  ค่ะ เมื่อเทียบกับมาใหม่ๆ

ที่จะไปซ้ำ ก็ เพื่อจะพบคนไทยบ้าง น้องที่เรือบอกว่า คนไทยมาชุมนุมกันเยอะ มักมาตอนเที่ยงครับ

เจอแต่ฝรั่ง พูด แต่ อังกฤษ และจะไปกินข้าวแบบไทย

 

เรียนท่านอาจารย์หมอ กะเพราที่ USA แซบครับ มีไข่เจียวหมูสับ หรือ ไข่ดาวยิ่ง พร้อมน้ำปลาพริกขี้หนู ยิ่ง

เย้ ๆ ๆ แม่พารินกับพี่เดี่ยวไปทานข้าวที่ร้านนี้ด้วยนะค้า..

อ่านเจอลาบ ผัดกระเพรา แล้ว....หืมมม ท้องร้องจ๊อก ๆ

 

วันนี้รินคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วค่ะ...อาจารย์ใจดี

บอกว่า แม่มาก็ไปหาสิ....ไม่เป็นไร...แต่กลับมาตั้งใจทำงานเยอะ ๆ นะ

  

ขอบคุณ อ JJ และน้องริน ค่า มาทักให้หวนคำนึงถึงอาหารไทย

P
JJ
เรียนท่านอาจารย์ JJ  ว่า

ไข่ดาวมาทำที่บ้าน กินกับผัดกะเพรา โอ สุดยอด

ที่บ้านมีครัว ทอดไข่ ใส่น้ำปลา

เดี๋ยวเย็นนี้ จะไปซื้อข้าวสาร มาลองหุงบนเตาแก๊สค่ะ ยังมีน้าปลาพริกขี้หนู เหลือ อยู่

จะกินข้าว กับไข่ดาว และนำปลาพริก  ที่ คุณโอ๋ให้

 คิดถึงก็ หิวข้าว ค่ะ

P

แน่นอนค่ะ เป็น หนึ่งใน the must อยู่แล้ว 

เก่งจริง บอกอาจารย์ได้ แล้ว แม่กำลังจะหาจังหวะ บอกอาจารย์ ที่นี่อยู่

และก็ จะตั้งใจเก็บความรู้เยอะๆ เลียนแบบน้องรินค่ะ

อาจารย์ครับ จะหุงข้าวสารบนเตาแก๊ส อาจารย์ดงข้าวเป็นรึเปล่าครับ

น่าน นาซี

ถ้าจะคิดการใหญ่เกินตัวค่ะ

คุณหมอหน่อยก็ทำแบบข้าวต้มสิคะ แต่น้ำอย่ามากก็น่าจะได้ข้าวพอสวยๆ ตอนนี้ยังเจ็บกรามอยู่จากการถอนฟัน หุงข้าวต้มแล้วเกือบได้ข้าวสวยเลยนึกบอกแบบนี้น่ะค่ะ เห็นใจคนอยู่แดนไกลจริงๆค่ะ

ตกลงว่าอ.หน่อยได้กินข้าวสวยหรือยังครับ

สวัสดีครับ

  • ผมแวะมาบันทึกแล้วรู้สึกราวกับว่าได้ไปเที่ยวต่างประเทศ
  • สิ่งที่เห็นชัดจากภาพในบันทึก คือ ระบบระเบียบของอาคาร
  • เมื่อครั้งที่ผมไปต่างประเทศ , หาข้าวสวยทานยากมาก 
  • ขากลับ -  ขณะที่นั่งเครื่องถึงญี่ปุ่น  ตั้งใจว่าลงเครื่องแล้วจะแวะข้างถนนเปิปข้าวเหนียว, ส้มตำและลาบ , น้ำตกให้หนำใจ
  • ยิ่งคิดยิ่งทำให้ตนเองรู้สึกว่า  ระยะทางจากญี่ปุ่นมาเมืองไทยไกลแสนไกล  และไกลออกไปทุกขณะ

ขอบคุณ อาจารย์ทั้ง 3 ท่าน

ขอบคุณ

P

หลังวันพรุ่งนี้ ค่ะ คงได้หุงข้าว เพราะวันนี้ ไปร้านคุณ โอ๋ที่ดาวน์ทาว์นซื้อแบบมืออาชพมาแล้ว

สั่งเหมือนเดิม ข้าวผัดกะเพราหมูห่อ กลับบ้าน   และแถมสั่งต้มยำกุ้งอีกถุง ข้าวสวย แถมค่ะ สบาย ไป 2 วัน 

ขอบคุณ อ โอ๋นะคะ วิธีทำข้าวสวยแบบข้าวต้มอีก วัน สองวันได้ผลอย่างไร จะรายงานอีกทีค่ะ 

และขอบคุณ อ ธนพันธ์

P
ได้กินข้าวจากร้านคุณ โอ๋ แล้ว อร่อยมาก ที่ดีใจอีกอย่างคือ ไปพบน้องกลุ่มผู้หญิงที่มาทำงานและเรือจอดแวะเลยลงจากเรือสำราญที่จอดหาด บริสเคนเบย์ด้วยค่ะ
ยังไม่ได้ ถามไถ่ชื่อแซ่ด้วยความตื่นเต้น
 ให้นามบัตรไป แล้วค่ะ เธอบอกว่าในเรือมี internet แล้วเธอจะตามมาทักในบล็อก เอารูปให้ดูก่อนนะคะ
P

ขอบคุณ อ แผ่นดิน

  • ถ้ามาอยู่สักเดือนถ้าจะดีค่ะ 2 เดือนก็ดีมากไปหน่อย ตอนนี้ นับวัน เตรียมกลับ เตรียมซื้อขนม ของฝากแล้วค่ะ 
  •  ตั้งใจว่าลงเครื่องแล้วจะแวะข้างถนนเปิปข้าวเหนียว, ส้มตำและลาบ , น้ำตกให้หนำใจ เหมือนอาจารย์ค่า

 

  • มาทักทายครับ
  • ดีใจที่ได้พบคนไทยนะครับ
  • ผมเคยเจอคนไทยแล้วเขาเดินหนี
  • สงสัยท่ทางเหมือนผมเป้นตำรวจฮ่าๆๆๆ
  • ขอบคุณมากครับ
ถ้าอย่างนั้น คนไทยกลุ่มนั้นต้องวิ่งหนีผมแน่เลย เพราะว่าตอนที่ผมมาอยู่ที่สิงคโปร์ใหม่ๆ คุณหมอที่เป็น registra เขาบอกว่า เห็นหน้าผมครั้งเดียวเขาจำได้เลย ถามว่าทำไม เขาบอกว่า เห็นผมไว้ผมสั้นจุ๊ดจู๋ ไม่ลงพุง น่าจะเป็น คอมมานโด อึ้งเลยครับ
อย่างนี้มาทำที่เมืองไทยคงยาก เพราะถนน กับหมู่ตึก ในกทม  คดเคี้ยวเสียเหลือเกิน มีถนน ใต้ดิน บนดิน เหนือดิน 1 ชั้น เหนือดิน 2 ชั้น  มีทุกทิศ  ต้องมีอีกษร 8 ตัว เพราะมีถนนทั้ง 8 ทิศ  การวางผังเมืองที่ไมอะมี่ กับที่ อเมริกา เมืองอื่น ๆ น่าจะดีกว่าที่เมืองไทย มาก  นะครับ 
   

ขอบคุณค่ะ 3 หนุ่ม สามมุม ที่มาให้รอยยิ้ม และหัวเราะ

ขอบคุณ อ ขจิต

P

ฮ่าๆๆๆ ของคุณ ทำให้พี่ยิ้มคนเดียว   ที่บ้านไมอามี่ บรรยากาศรอบตัวดีขึ้นทันควัน

ขอบคุณ P
อาจารย์  ธนพันธ์ ชูบุญ
 
ความรู้สึก อึ้งเลย ของอาจารย์ ธนพันธ์
เรียก ยิ้มมาก อีกหน่อย เผา ตัวเอง หรือ เชง ตัว อม เอ่ย
เชื่อค่ะ  ว่าไม่มีพุง จริงๆ และ น่าจะปลอมตัวเป็น คอมมานโดได้
ขอบคุณ อาจารย์หมอจิ้น 
มาก๊าก จริงๆ ตอนนี้  เพราะเห็นภาพเลย  
ถนน ใต้ดิน บนดิน เหนือดิน 1 ชั้น เหนือดิน 2 ชั้น  มีทุกทิศ  อีกษร 8 ตัว เพราะมีถนนทั้ง 8 ทิศ
เมืองไทยของเรา
อยู่กันเป็นปลวกเป็นมดเลยนะคะ

สวัสดีค่ะ

อ่านที่คุณหมอเล่า สนุกเหมือนได้ไปเองนะคะ

คุณหมอดูสดใสมากนะคะ

ขอบคุณค่ะ อ ศศินันท์

ไดกำลังใจ แล้วมีพลังเขียนต่อค่ะ

 

อยากทำงานเรือสำราญ แบบพี่ๆเค้าบ้างจังเลยครับ

 

พี่ๆคนไหนกำลังสมัครหรือ ทำงานเรือสำราญ ผมขอปรึกษาอารายหน่อยจิคร้าบ [email protected]

ไว้เจอ จะถามให้นะคร้าบ

อาทิตย์ หน้า น่าจะเจอ คับ

สวัสดีค่ะ เข้ามา Seach เมือง Miami เลยอยากขอให้ช่วยแนะนำ เพราะมี Plan จะเดินทานไป งานกล้วยไม้โลก เดือนมกราคมนี้ ไม่ทราบว่า Route ของ flight จากเมืองไทย แบบไหนที่สะดวกและประหยัดหน่ะค่ะ ถ้าช่วยแนะนำ แบบ package คือ ตั๋ว + ที่พัก ยิ่งดี งานจะมี วันที่ 23-27 มกรา 2551

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

If possible, pls kindly advise direct to  [email protected]

Rgds.

ขออภัย ที่ตอบช้ามาก  เพราะกำลังสรุปรายงานส่งอาจารย์  และเตรียมตัวกลับไทย  

ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ว่า Route ของ flight จากเมืองไทย แบบไหนที่สะดวกและประหยัด ค่ะ ได้ยินว่า    ของจีน ถูกสุด 1200 $ ที่มาเองคือ อเมริกันแอร์ไลน์ และ9jvการบินไทยแต่แพงหน่อย  2000 กว่า เหรียญ

น้องลองปรึกษาคนทำทัวร์ ถ้าจะดี

  แนะนำ ว่า โรงแรมที่เมกาจะกว้างขวาง นอนกันหกคน ได้สบาย ให้จองห้องเตียงคู่ 2 เตียง นอนบนเตียงได้เตียงละ 2 คน รวม 4  คน

บางทีเจอในห้องมีโซฟานั่ง ที่ดึงออกมาเป็นเตียงนอนได้ อีก 2 คนค่ะ

สวัสดีครับอ.หน่อย

หายไปนานมากเลยนะครับ อาจารย์สบายดีเหรอครับ

 

ส่งมาให้อ่านเล่น ๆ

ตามอ.แป๊ะมาบอกว่าคิดถึงพี่หมอหน่อยมากๆด้วยคนค่ะ

คิดถึงทุกท่านเลยค่ะ มิตรรัก แฟนบล็อก

จะต้องรีบทำงานที่เร่งด่วนและจำเป็น ให้เสร็จโดยไว

จะได้พอมีเวลามาคุยกันบ้าง

ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณค่ะสำหรับคำทักทายจาก

อ แป๊ะ อ กวิน และอโอ๋ที่รัก และนับถือ

สวัสดีค่ะ หนูชื่อนันท์ค่ะ ทำงานเรือสำราญเหมือนกัน

พอดีว่าผ่านมาเจอไดอารี่ของคุณพี่เข้า ก็เลยสนใจ

หนูรู้จักพี่เสื้อเหลืองด้วยค่ะ พอดีเคยเจอกันอยู่ที่เรือลำหนึ่ง ชื่อพี่นิด

พักห้องเดียวกันด้วยค่ะ นิสัยดีน่ารักมากๆ ขอขนมพี่เค้ากินอยู่บ่อย

ถ้ายังไงจะแวะมาอ่านใหม่นะคะ

เสียดายไม่มีเมล์พี่นิดไม่งั้นจะส่งเวปนี้ไปให้พี่เค้าดูค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณหมอรวิวรรณ ดีใจค่ะ ได้อ่านบทความจากประสบการณ์จริง รู้สึกเหมือนได้ฟังเสียงคุณหมอด้วยนะคะ สบายดีนะคะ บทความของคุณหมอทำให้ครูต้อยกระจ่างในเรื่องการเรียกชื่อถนนเป็นอย่างยิ่ง บันทึกนี้ ยังมีประโยชน์ต่อลูกๆของครูต้อยที่จะได้เข้ามาเรียนรู้ แบบสบาย ๆ พร้อมท่องเที่ยวไปด้วย ขอบคุณค่ะ คิดถึงค่ะ นึกว่าหายไปไหน ที่แท้อยู่ไมอามี่โนน่ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ

น้องนันท์ คะ

ว่าแล้ว ว่าต้องทีมเดียวกับน้องๆ ในรูป ยินดีที่ได้รู้จัก

ฝากความคิดถึง น้องนิดด้วยนะคะ เธอน่ารัก จริงๆ ด้วย เจอแป๊บก็ รู้สึกค่ะ ว่าเธอมีอัธยาศัยดีมาก

ครูต้อยขา

ขอบคุณ นะคะ ดีใจที่เจอ คนมีลูกอยู่เมกา เที่ยวให้สนุกนะคะ เพราะกลับมาแล้วไปอีก ยาก

ตอนหมออยู่ หลานพาเที่ยว ไป ออร์แลนโด เที่ยวดิสนีย์แลนด์ และ ยูนิเวอร์แซล สนุกที่สุด

จนเดี๋ยวนี้ ยังคุยกัน เอารูปมาดู รำลึกว่าเป็นช่วงที่มีความสุขอีกช่วงหนึ่งของชีวิต

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท