ข้อคิดจาก... ศ. นพ สมบูรณ์ เทียนทอง

จากการที่เชิญ รศ. ดร. จินตนา ตั้งวรพงศ์ชัย บรรณาธิการวารสาร พยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มาบรรยาย เรื่อง การประเมินการเขียนบทความทางวิชาการและรายงานการวิจัยเพื่อตีพิมพ์เผยแพร่และปัญหาที่พบ

อาจารย์สรุปว่า

บทความที่ดี

จะต้องใช้ภาษาดี โดยการเลือกคำ การเขียนประโยค การย่อหน้า

มีเนื้อหาสาระครบถ้วน ถูกต้องเหมาะสม

เรียงเนื้อหาอย่างเป็นระบบ

อ้างอิงแหล่งที่มาชัดเจน

มีรูปแบบการเขียนสอดคล้องตามแบบฟอร์มวารสาร

ชุมชนKM คณะแพทย์ขอนแก่น

เขียนเมื่อ 23 มิถุนายน 2007 07:45 น. ()

ดิฉัน อุบล จ๋วงพานิช ได้อ่าน

KM (ภาคปฏิบัติ) วันละคำ : 13. เรื่องเล่า

(วิจารณ์ พานิช ๑๙ กพ. ๔๙) อาจารย์บอกว่า

เรื่องเล่าคือ “สำเภาบรรทุกความรู้บูรณาการ” หรือ “นาวาความรู้ปฏิบัติ”
ความรู้ปฏิบัติไม่ใช่ความรู้แยกส่วนอย่างที่เราคุ้นเคย แต่เป็นความรู้ที่ผสมปนเปกันแบบต้มยำ หรือขนมเปียกปูน
การนำเสนอความรู้แบบแยกสรุปเป็นข้อๆ จึงไม่ได้ความรู้เพื่อการปฏิบัติ หรือเพื่อการประยุกต์ใช้
เรื่องเล่าที่ดีต้องมีรายละเอียด ไม่ข้ามขั้นตอน ต้องบอกความรู้สึกของผู้เล่า ถ้อยคำ/ท่าทาง ของตัวละคร บรรยากาศของเหตุการณ์ อย่างละเอียด ในเรื่องราวเหล่านั้นมีความรู้ปฏิบัติสู่ความสำเร็จ
ควรบันทึกเรื่องเล่าไว้ในหลากหลายรูปแบบ เช่นวิดีโอ บันทึกเสียง และภาพนิ่ง บันทึกเรื่องราวเป็นตัวอักษร บันทึก “ขุมความรู้” จากเรื่องเล่า ต้องไม่ลืมบันทึกชื่อและสถานที่ติดต่อผู้เล่า ที่จริงเรื่องเล่านั้นเป็นผลผลิตของทั้งผู้เล่าและผู้ฟัง