Crash : การปะทะกันทางความคิด
สามีภรรยาผิวขาว, ชายชาวอาหรับเจ้าของร้านโชว์ห่วย, สองตำรวจนักสืบคู่รัก, ผู้กำกับรายการโทรทัศน์ลูกครึ่งแอฟริกัน-อเมริกัน และภรรยาของเขา, ช่างทำกุญแจชาวเม็กซิกัน, โจรปล้นรถวัยรุ่น และคู่สามีภรรยาวัยกลางคนชาวเอเชีย...
ชีวิตพวกเขามารวมกันอยู่ที่ LA เมืองแห่งเบ้าหลอมวัฒนธรรม จะเป็นอย่างไรเมื่อชีวิตของพวกเขาต้องโคจรมาบรรจบกัน...
(***ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม รางวัลออสการ์ ปี 2005***)
คนไทย อาจไม่ได้รับรู้ถึงปัญหาการแบ่งแยกทางเชื้อชาติ สีผิวรุนแรง มากมายนัก
ใน "แอฟริกา" ปี 1948 มีกฎหมายที่คนผิวดำ (ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าของประเทศมากกว่าผู้บุกรุก) ถูกกีดกันทางสังคม จากคนผิวขาว การใช้แรงงานเกินสมควรไม่ผิด การฆ่าคนผิวดำ ไม่ผิด คนผิวดำมีพื้นที่ในสังคม ไม่ต่างอะไรกับประชาชนชั้น 2
ใน "ยุโรป" นักการเมืองขวาจัด พยายามกีดกันการเข้าประเทศ การประกอบอาชีพ ของชนชาติอื่น โดยลืมคำว่ามนุษยธรรม ทั้งๆ ที่ยุคสมัยหนึ่งชาวยุโรปต่างไปล่าอาณานิคม กอบโกยทรัพยากรธรรมชาติจากประเทศเหล่านั้น
ใน "อเมริกา" ประเทศเสรีประชาธิปไตยที่สุด ช่วงปี 1920's ขบวนการ KKK มีอุดมการณ์เรื่องการแบ่งแยกสีผิวอย่างสุดโต่ง ยกให้คนผิวขาวเป็นใหญ่ รังเกียจคนผิวดำ ชุมนุมและก่อคดีอาชญากรรม รุนแรงที่สุด
"คนไทย" ไม่มีขบวนการแบ่งแยกสีผิวอย่างเป็นรูปธรรมก็จริง "คนไทย" ไม่มีชนชั้น "คนไทย" ทุกคนเป็นราษฎรเต็มขั้น
แต่ เวลา "คนไทย"ไปธนาคาร พนักงานจะดูแล "คนไทย" ที่แต่งสูท ดูดี เหน็บกระเป๋าเงินใบใหญ่ด้วยท่าทีที่แจ่มใส
เวลา "คนไทย" ไปติดต่อราชการ ข้าราชการจะดูแล "คนไทย" ที่เป็น หมอ ตำรวจ ทหาร เป็นพิเศษ
เวลา "คนไทย" เปิดทีวี ละครทีวีก็ยังแสดงเรื่องราวของคุณหญิง คุณนาย นั่งตั่ง โดยมีคนรับใช้พินอบพิเทา ให้ "คนไทย" ได้เสพอยู่ทุกวัน
คำว่า "เสี่ยว ลาว แกว" มันต่างอะไรกับคำว่า "เหยียดสีผิว" กัน
"ความอดทนอดกลั้น" เป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะเมื่อมันมาอยู่ใกล้ระหว่างเส้นบางๆ ที่คอยแบ่งแยก และเพื่อการค้นพบที่ว่า สิ่งที่ทุกคนร่วมแบ่งปันกันอยู่ คือความเป็น "มนุษยชาติ"
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ คุณkit 20m
คำว่า "เสี่ยว ลาว" มันต่างอะไรกับคำว่า "เหยียดสีผิว" กัน
น่านนะสินะ
ความอดทน อดกลั้น เป็นสิ่งสำคัญ