สวัสดีไซ่ง่อน...เมืองแม่น้ำแห่งความรัก


ประวัติศาสตร์อันเลวร้ายสอนให้ต้องสู้และอดทน

หลังจากเครียดมาระยะหนึ่ง พอมีโอกาสเลยแอบลาพักร้อน และโดดเรียน ไปเปิดหูเปิดตาที่เวียดนามใต้ เมืองไซ่ง่อน หรือเมืองโฮจิมินห์ซิตี้ ในปัจจุบันนี่เอง  ตั้งเพื่อเป็นเกียรติแก่ลุงโฮ ผู้บทบาทสำคัญต่อการเรียกร้องเอกราชกลับคืนให้แก่เวียดนาม  เลยมีเรื่องสนุก ๆ มาเล่าให้ฟังตั้งเยอะแยะ แต่เลือกเอาเฉพาะที่ประทับมาเล่าสู่กันฟัง แล้วกันนะค่ะ ไปคราวนี้มี คุณฝน ไกด์สาวสวยชาวเวียดนาม ตั้ง 95 % แต่พูดไทยชัดมาก ๆ เพราะอีก 5 % ที่เหลือเป็นเชื้อสายไทยเมืองมุกดาหารนั่นเอง

มอเตอร์ไซด์คือเจ้าถนน

สิ่งแรกที่ได้เห็นนับแต่ถึง ไซ่ง่อน บนถนนคับคั่งไปด้วยรถมอเตอร์ไซด์ เพราะผู้คนส่วนใหญ่นิยมใช้มอเตอร์ไซด์นับเป็นอันดับ 2 ของโลกรองจากเมืองจีน ละมั่งค่ะ เพราะเยอะจริง ๆ แถมราคายังแพงมหาศาล  รุ่นฮิตนิยมสุด หรูหราสุด ต้องเป็น ฮอนด้าดรีม สีม่วง  ด้วยนะค่ะ ราคาก็ไม่มากมายคิดเป็นเงินบาทไทยประมาณสัก 7 หมื่นได้  แพงมาก ๆ  เขาบอกว่าเวลาไปขอสาวแต่งงานแค่มีบ้าน กะ รถมอเตอร์ไซด์ ก็พอแล้ว  สิ่งที่เป็นที่เลื่องลือต่อมาคือในเมืองไซ่ง่อนจะมีสวนสาธารณอยู่เป็นระยะ เพราะจะได้ร่มรื่นและช่วยดูดควันพิษ และสิ่งที่เราจะเห็นจนเป็นเรื่องธรรมดา คือ อะไรเอ่ยมีตัวเดียว 2 หัว  ?  ฮะฮ่า ไม่มีคำเฉลย นะค่ะ หนุ่มสาวรักกันมันเรื่องธรรมชาติ ....

ระหว่างเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ไกด์สาวสวยก็เล่าเรื่องราวเยอะแยะไปหมด หลับมั่งฟังมั่ง ทำให้ได้รู้เรื่องบ้านเมืองเขาตั้งเยอะ และที่เพิ่งรู้จริงจริ๊ง  คือ น้ำปลามีต้นกำเนิดจากเวียดนามนี่เอง คุณฝนเล่าว่า เมื่อสมัยรัชกาลที่ 5 ท่านได้หลงรักสาวเวียดนามนางหนึ่งสวยมาก ชื่อ นางเลิ้ง  แล้วนำชื่อนางมาตั้งเป็น ถนนนางเลิ้ง ไงค่ะ(นี่คือสิ่งที่ชาวเวียดนามเล่าค่ะ ข้อมูลไม่ค่อยตรงกับคนไทย) นางได้นำน้ำปลามาด้วย และเราก็ใช้กันมาจนถึงปัจจุบันไงค่ะ แถมพัฒนาปรับปรุงรสชาติ จนเวียดนามเองก็ชอบและนิยมน้ำปลาที่ผลิตจากไทยมากเสียด้วย

แม่ค้าชาวเวียด

               แล้วคุณทราบไหมค่ะว่าทำไม  เราถึงเรียกชาวเวียดนาม ว่า ยวน ?  สงสัยเหมือนกันค่ะ เขาบอกว่า คนเวียด ส่วนใหญ่จะเป็น สกุลเหงียน  ซึ่งเขียนด้วยภาษาเวียดนามดั้งเดิม  (คล้ายภาษาจีน) ถ้าอ่านแบบจีนจะออกเสียงเป็น หยวน พอมาถึงเมืองไทย เลยเพี้ยน ๆ เป็น ยวน อ้อ !!!  อย่างนี้นี่เอง

               มองดูบ้านเมืองเพื่อนบ้านอย่างเวียดนามถือว่าเป็นผู้บอบช้ำทางสงคราม เขาว่ากันว่า Boom ที่ถูกทิ้งในสงครามเวียดนาม ประมาณ 7 ล้านลูก ซึ่งเปรียบเทียบกับที่ใช้ในสงครามโลกครั้งที่สองทั่วโลกยังแค่ 2 ล้านลูก ได้ไปเห็นร่องรอยแห่งความเจ็บซ้ำ จนรู้สึกว่าโชคดีหนักหนา ที่ได้เกิดบนแผ่นดินไทย ขนาดผ่านศึกหนักจนแทบไม่เหลืออะไรเลยมาได้ขนาดนี้ ยังสามารถตั้งตัวได้อย่างรวดเร็วและมีแนวโน้มจะแซงหน้าเราไปด้วยซ้ำ  หรือเพราะว่า ประวัติศาสตร์อันเลวร้ายมันสอนให้ต้องสู้และอดทน แล้วอย่างนี้เราจะมัวทะเลาะกันให้เขาแซงหน้าไปหรืออย่างไร ?                 

หมายเลขบันทึก: 111655เขียนเมื่อ 15 กรกฎาคม 2007 12:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
  • ขอบคุณของฝากจากเมืองไซ่ง่อน(แง่น) อิอิ สวยงามถูกใจมาก (ไม่ถูกก็ต้องถูกเพราะของฟรี นู๋ช้อบ..ชอบ)
  • ได้ฟังพี่น้อยเล่าแล้ว ดูเค้าพอเพียงกันดีเนาะ
  • อีกนานมั้ยนะ ที่ความเจริญจะทันประเทศเรา
  • ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย
  • ประเทศไทยเกิดมาแล้วให้ชาติล้าหลังแซงหน้า อับอายแทนบรรพบุรุษยิ่งนัก (แต่ปัญหายังไม่เกิดนี่นะ) 555++
  • อดีต สอนปัจจุบัน วางรากฐานสู่อนาคต
  • ความเจริญ มันอยู่ตรงไหน นั่นคือสิ่งที่ชาวเวียดนาม เขาต้องคิด
  • ความเรียบง่ายที่มีคุณภาพกับความวุ่นวายที่ไร้คุณภาพ
  • ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาฝากกัน
  • ดีใจด้วยที่ได้พักผ่อนซะมั่ง
  • เคือง ไม่ได้ของฝาก อิอิ

- ต้องขอบคุณเพื่อนมากที่ได้มาเล่าประสบการณ์ต่างๆจากการไปท่องเที่ยวครั้งนี้  ทำให้นึกถึงเมื่อสมัยที่เรียน ป.โท สาขาสังคมศึกษาที่ได้ดูวิถีชีวิตของชาวเวียดนาม และประเทศอื่นๆ  สภาพที่เห็นยังไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงซักเท่าไร  (เหมือนประเทศไทยเมื่อหลายสิบปีที่แล้ว)  แต่ที่แน่ๆในทางเศรษฐกิจปัจจุบันนั้นเวียดนามได้เป็นคู่แข่งเรื่องการส่งออกข้าว นะ

  • ขอบคุณพี่น้อยที่นำเรื่องราวดีมานำเสนอ
  • หลังจากหายไปนานยังคงนำเรื่องราวสนุกๆมาให้อ่านเช่นเคย
  • ที่สำคัญอิจฉาคนได้เที่ยว
  • หุหุ ได้เปิดหูเปิดตา ซะไกลเลย อิจฉา อยากไปมั่ง
  • และขอบคุณสำหรับของฝากนะค่ะ น่ารักจัง
  • ขอบคุณ ใบเมเปิล ค่ะ ของฝากอาจน้อยด้วยราคา (6000 ดอง) แต่มากด้วยคุณค่า  ....ฟังจากปากของคนเวียดนามเอง  เขาบอกว่า คงอีกนานค่ะ กว่าจะตามเราทัน !!!
  • ขอบคุณ ผู้สมรู้ร่วมคิด ด้วยค่ะ  ไม่รู้ว่าได้พักผ่อนรึป่าว ยังกะไปรบในสงครามเวียดนามหนะ  ฮะฮ่า  ของฝากเอาไว้คราวหน้าละกันนะ  อิอิ  แปลว่า..ถ้าชีวิตยังไม่สิ้นจะต้องได้ไปอีกแน่ ๆ
  • ขอบคุณ แม่อิ่มเอม  แหม่ สมแล้วที่เพื่อนจบโทด้านนี้  แต่คิดว่าถ้าต้องให้อิ่มเอมไปอยู่ในรู  5555  ลงไม่ได้แหง่ ๆ ได้แค่ขาข้างเดียว !!!
  • ขอบคุณ น้ำตาหยุดสุดท้าย  น้องแมว  พี่ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ แต่ไม่ค่อยมีเวลา จ้า 
  • ขอบคุณ แก่นจัง  เปิดหูเปิดตาไกล ๆ จะได้มองไกล ๆ ไงจ๊ะ   ...ของฝากสำหรับคนรับที่น่ารัก ๆ ค่ะ

 

  • เป็นเมืองที่อยากไปมาก แต่ไม่ได้ไปซักที เลยไปเที่ยวผ่านทางตัวหนังสือแทน บ้านเมืองเค้าน่าศึกษา ทั้งเรื่องประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมประจำชาติ
  • การเดินทาง เป็นประสบการณ์ล้ำค่าที่จะได้อะไรเยอะแยะเลย ขอบคุณ กระบี่สีชมพูที่เอามาฝากค่ะ  
  • ขอบคุณ พี่ปุ๊ก ศศิธร ค่ะ (ไม่รู้ใช่รึป่าว ?)  บ้านเมืองเค้าน่าอยู่ ค่ะ แต่บ้านเราน่าอยู่กว่า ค่ะ  ....
  • ยังไงก็รีบกลับบ้านเรานะค่ะ   ....  ของฝากรอยู่ 

  • ว๊าว...ไปเที่ยวเวียดนาม อยากไปๆ
  • อะไรเอ่ยมีตัวเดียว 2 หัว  ?  ฮะฮ่า ไม่มีคำเฉลย นะค่ะ . เฉลย หน่อยน๊า..ขอภาพประกอบด้วยยิ่งดีใหญ่เลย
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะจ๊ะ
  • ประเทศไหนที่มีสงครามอันยาวนาน พลเมืองประเทศนั้นมักจะมีความพยายามเเละอดทนสูง
  • เวียดนามมีทั้งประวัติศาสตร์เเละวัฒนธรรมที่งดงาม บ้านเมืองก็น่าอยู่
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท