วันเสาร์ที่ 14 กค 2550
วัดลาวตั้งอยู่นอกเมืองค่ะ ต้องขับรถไปประมาณ 1 ชั่วโมง
พวกเราคนไทย 10 กว่าคนไปเที่ยวเก็บผลไม้แถวนั้นแล้วก็เลยเข้าวัดไปงานบุญของพี่น้องชาวลาวกับเค้าด้วย
ทางวัดกำลังหาทุนมาสร้างศาลาวัด วันนั้นเหล่าแม่ครัวฝีมือดีได้มาช่วยกันทำอาหารขาย
อ่านรายการอาหารได้จากภาพข้างล่างนี้เลยค่ะ : )
พี่ดวงศรีหนึ่งในแม่งานบอกว่า งานนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว อิ่มอร่อยแถมได้บุญ พวกเรามีความสุขมากค่ะ นั่งทานไป ฟังเพลงไป ยิ่งอากาศตอนนี้ เหมือนนั่งอยู่บ้านเรามากๆ ลืมไปเลยว่าอยู่แคนาดาค่ะ พูดคุยกับพี่ๆคนลาวสนุกสนานเฮฮา ใจดีกันทุกคน
ส้มตำนี่แซบหลาย ดูรูปแล้วยังน้ำลายสอเลยค่ะ ไก่นี่ก็หมักได้อร่อย
พวกเรานั่งคุยกันเองว่า แหม อร่อยแต่เหนียวไปหน่อย พี่ๆคนลาวเค้าได้ยิน เค้าเข้ามาขอโทษกันใหญ่เลย บอกว่า ไก่มี 2 แบบ ขอโทษที แบบนี้ "ไก่หยาบ" พวกเราก็ "ไม่เป็นไรค่ะ" แต่ทำหน้างงๆ "ไก่หยาบเป็นไง" พี่ๆเค้าก็อ๋อ ไก่หยาบคือไก่แก่ ไก่เหนียว เดี๋ยวมีไก่ไม่หยาบด้วย ย่างอยู่ ให้รอหน่อย เป็นอันว่าได้ศัพท์ใหม่กันไปถ้วนหน้า : )
ภาพซ้ายนี้ ยำแหนมค่ะ ภาพขวา อาหารทั้งหมด อร่อยทุกอย่าง
ภาพแม่ครัวและพวกเราที่มาทำบุญ
ภาพซ้ายเตรียมอาหาร ภาพขวาขายของเสร็จแล้ว ก็ร้องเพลง รำฟ้อนกันสนุกสนานค่ะ : )
พออิ่มท้องกันแล้ว พวกเราก็มาไหว้พระ ฟังธรรมกันก่อนกลับบ้านค่ะ
ท่านสันติเขียนคำสอนไว้เพื่อแจกวันนี้เลยค่ะ (รูปขวา ที่เป็นกระดาษติดอยู่ใต้ป้ายธรรม)
ผู้เขียนจะลอกให้อ่านเป็นภาษาลาวเท่าที่จะพิมพ์ได้นะคะ
--------------------------
๋ีJuly 14/07 พระอาจานสันติกิตติสัทโท
สุพาสิด คำว่า ยอด มียู่ 7 ย่าง
1. ความหิวเป็นโรคย่างยอด
2. ความบ่มีโรคเป็นลาบย่างยอด
3. ความพใจในสิ่งที่ต้นมียู่เป็นยอดสมบัด
4. ความคุ้นเคยเป็นยาตย่างยอด
5. ความปุงแต่งของจิตเป็นยอดทุก
6. พระนิบพานเป็นยอดของความสุขทุก
7. ความเกิดเป็นพะพุดเป็นลาบ สัมปะเสิด มีพะพุด ทุกดับ--------------------------
ท่านเทศน์สนุก มีอารมณ์ขันสูงมากค่ะ ท่านเล่าประวัติชีวิตท่านให้ฟังว่าเคยเป็นทหารที่ลาว ถ้าสังเกตในภาพจะเห็นว่ารองเท้าของท่านสูงข้างต่ำข้าง เพราะขาท่านเสียเพราะสู้รบในสงครามนี่แหละค่ะ
ท่านเทศน์ตาม hand out ที่แจก แล้วก็สอนต่อ เน้นให้อย่าลิมพระอรหันต์ที่บ้าน ท่านบอกว่าถ้าจะเอาปัจจัยมาถวายท่านหน่ะ ให้เอาไปให้พระอรหันต์ที่บ้านก่อนดีกว่า
นั่งสนทนากับท่านอยู่ครั่งชั่วโมง ในศาลาไม้กลางสนามร่มรื่นมากค่ะ มีบึงน้ำใกล้ๆได้บรรยากาศช่วยให้ใจสงบมาก
พวกเราขับรถกลับแวนคูเวอร์กันอย่างอิ่มบุญมากค่ะ
สวัสดีด้วยความคิดถึงมากๆๆค่ะ อ.มัทนา
ขอให้ทุกงานที่กำลังเร่งมืออยู่ ราบรื่นด้วยดีนะคะ ได้รับกุศลจากการทำบุญครั้งนี้ งานการทุกอย่างคงราบรื่นมากขึ้นอีก..... : )
วัดที่ อ.มัท ไปทำบุญ ดูบรรยากาศเรียบง่ายดีจัง ขอบคุณที่ถ่ายรูปป้ายมาให้ดูนะคะ ชอบมากเลย ลายมือได้อารมณ์จริงๆ ภาษาลาวเป็นภาษาที่น่ารักมากภาษาหนึ่ง ไม่ตกแต่ง ฟังดูเป็นธรรมชาติดีชะมัด รายการอาหารก็น่ารับประทานจริงๆ เห็นส้มตำของประเทศเพื่อนบ้านแล้วมีความสุขค่ะ
อ่านแล้วขำชอบใจ "ไก่หยาบ" ของ อ.มัท ด้วยละ เพราะอายุมากแล้วฟันฟางไม่ใคร่ห้าวหาญ... สงสัยพี่แอมป์ต้องรอรับประทาน "ไก่สุภาพ" จะ "ปะเสิด" กว่าอ่ะค่ะ : )
คิดถึงมากๆเช่นกันค่ะ พี่แอมป์
มีเรื่องเรียงไว้อยากบันทึกมากมายแต่ ไม่ว่างนานพอ แถมปัญหาการเข้าออกระบบgotoknowก็ยังไม่หาย
ไปวัดลาวแล้วมีความสุขมากค่ะ มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
พี่แอมป์มาปล่อยมุขจบประโยค "ย่างยอด"!
คิดถึงค่ะ
ขอขอบคุณอาจารย์มัทนา...
ผมเข้ามาในโกทูโนวไม่ได้ซะเกือบ ๆ เดือน
รีบเข้ามาดูเรื่องราวของอาจารย์ที่แคนาดา สนุกและได้สาระเช่นเคยครับ
ขอบคุณครับ