ย้อนรอยเส้นทาง PhD ของโอ๋-อโณ (13): ห้องสมุดเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สนุกสนานของเรา


สภาพแวดล้อมทางสังคมของที่เพิร์ธเป็นอีกเรื่องที่ติดอยู่ในใจเสมอ อยากให้บ้านเรามีสิ่งดีๆแบบนั้นบ้างจริงๆ ไปอยู่ตรงนั้น ไม่ว่าจะเห็นอะไรก็นึกถึงบ้านเราไปเสียทุกครั้ง แต่ก็บอกได้ว่าเลือดรักชาติแรงมากๆค่ะ เพราะถึงยังไงก็เลือกที่จะกลับมาบ้านเรา และอยากให้ลูกๆรับรู้สภาพของบ้านเมืองไทยเราให้เต็มที่ แล้วหากเขาจะเลือกอยู่ที่ไหนยังไงต่อไปก็เป็นเรื่องของเขาเอง เรื่องในวารสารสายใยพยา-ธิตอนนี้เป็นเรื่องที่พูดถึงเรื่องทั่วๆไปในเพิร์ธต่อค่ะ


ห้องสมุดเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สนุกสนานของเรา

ทุกย่านของเพิร์ธจะมีห้องสมุดประชาชนที่ดีมากๆ เป็นที่พักผ่อนของสมาชิกในชุมชน วิธีสมัครสมาชิกก็ง่ายมากขอเพียงมีหลักฐานว่ามีถิ่นที่อยู่แน่นอนก็จะทำบัตรห้องสมุดได้ ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทุกคนมีบัตรได้ รวมทั้งเด็กเล็กๆ (ไม่จำกัดอายุทั้งน้อยและมาก) ยืมได้ครั้งละ 8 อย่าง ครั้งละประมาณ 2 สัปดาห์ เขามีทั้งหนังสือ เทป วิดีโอ แผ่น CD ไว้ให้บริการ เรียกได้ว่าเป็นสถานที่ของคนทั้งครอบครัวเลยทีเดียว พวกเราจึงมีกิจวัตรที่ทำเป็นประจำทุกสัปดาห์คือ ไปห้องสมุดกัน บางครั้งก็นั่งอ่าน นั่งเล่นคอมพิวเตอร์ อยู่ที่ห้องสมุดเป็นชั่วโมงๆ

เด็กๆจะอ่านหนังสือกันเป็นชุดๆ เขาจะมีนักเขียนเรื่องอ่านเล่นของเยาวชนมากมายให้เลือกอ่าน มีหนังสือเกี่ยวกับการประดิษฐ์โน่นนี่ให้เราได้ยืมเอามาออกแบบเล่นกันได้อีกหลายๆโอกาส เช่นการพับกระดาษ การทำอาหารง่ายๆ เกมส์ ฯลฯ พวกเราจะใช้สิทธิกันเกือบครบอยู่เสมอ นอกจากนั้นบัตรห้องสมุดของย่านที่เราไปยังสามารถใช้ยืมหนังสือร่วมกับห้องสมุดของย่านอื่นได้ด้วยในบางย่าน ทำให้เราได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนห้องสมุดหลายๆย่าน พบว่ามีบริการดีๆแบบนี้ทุกที่ไม่แตกต่างกันเลย เจ้าหน้าที่ของแต่ละห้องสมุดก็เป็นมิตร ให้บริการอย่างมีความสุข คิดถึงบ้านเราเป็นยิ่งนัก อยากเห็นบ้านเรามีแบบนี้บ้างจัง  ทำให้เด็กๆมีความสุขกับการอ่านกันมาก เพราะโรงเรียนก็จะสนับสนุนให้เด็กอ่านหนังสือทุกชนิด หนังสือเรียนของเขาก็ไม่มีให้ท่องจำอะไรมากมาย ส่วนมากจะเป็นการเรียนอ่านเขียนให้เข้าใจ วิชาต่างๆมักจะมาเป็น theme ผสมผสานกัน ให้เด็กคิดค้นคว้ามากกว่าการอ่านและท่องจำ หนังสือที่ในห้องเรียนซึ่งมีไว้ให้ยืมกลับมาอ่านที่บ้าน ก็เป็นหนังสืออ่านเล่นของเด็กทั้งนั้น ทำให้เด็กมีความสุขสนุกกับการอ่าน


เราค้นพบว่าห้องสมุดประชาชนของเมืองหาดใหญ่ ก็เป็นแหล่งที่ดีแห่งหนึ่ง ในการยืมหนังสือค่ะ ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา สามหนุ่มก็ได้มีโอกาสพักผ่อนด้วยหนังสืออ่านเล่นภาษาไทยหลากหลายเรื่องที่เราช่วยกันแนะนำให้ลูกลองอ่านดู การยืมหนังสือจากห้องสมุดนั้น มีข้อดีชัดๆคือ ต้องคืนตามกำหนด ทำให้เราต้องอ่านให้จบนั่นเอง

หมายเลขบันทึก: 113194เขียนเมื่อ 20 กรกฎาคม 2007 23:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม 2014 19:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ได้ไปห้องสมุด ของเมืองไมอามี่ 2 ครั้งค่ะ

อยากให้มีแบบนี้ในเมืองไทยเช่นกัน

เวลาที่มีสั้น ได้เข้าไปเฉพาะในส่วนของเด็ก ก็ หลงรัก และเดินไปมาอยู่ในนั้น มีทุกอย่างเหมอน อ โอ๋ เล่าเลยนะคะ

สังเกตุว่า

มี เด็กๆ เล็กๆ 6-7 คนทีมใหญ่มากับคุณแม่

มีเด็กวัยรุ่น ที่มาด้วยกัน ทำงานด้วย คุยกัน แต่ไม่เอะอะ

มีเด็กที่มาเล่นเกมส์ คอม อีกหลายคน

ผู้ใหญ่ก็ เยอะเลย ถือหนังสือ เดินเข้าเดินออก

มีข่าวประกาศดีๆ เรื่องการจัดเล่านิทานแข่งขัน ในเมือง การจัดนิทรรศการ ศิลปวาดรูปเด็ก ฯลฯ

ครั้งที่สอง ไป และอยากอ่านหนังสือต่อ ได้ขอยืมหนังสือ เขาไม่ให้ค่ะ ต้องอยู่เมืองเกิน 6 เดือน แต่ให้ใช้อินเตอร์ เน็ตฟรี และอ่านอะไรก็ ได้ ใช้สื่อ อะไรก็ได้

ดูดีจังค่ะ ไม่อ่านบล็อก อ โอ๋ ก็ลืมไปแล้ว ว่าชอบห้องสมุดเขามากเพียงไร

แล้วห้องสมุดหาดใหญ่อยู่ที่ไหนเหรอครับ พี่โอ๋

สวัสดีค่ะ ท่านพี่โอ๋

ตอนสมัยเรียน ชอบห้องสมุดมาก ถึง มากที่สุดค่ะ

ชอบยืมหนังสือ แบบทำสถิติ ในบัตรยืมห้องสมุด

ห้องสมุดประชาชน มีประจำทุกจังหวัด แต่บางแห่ง ก็ยังเล็กๆ และมีหนังสือเก่าๆ ค่ะ

.....  ตอนทำงานเลยไม่ได้เข้าห้องสมุดเลย

เอ ปูก็เคยอยู่หาดใหญ่ แต่ไม่ทราบว่าห้องสมุดอยู่ไหน เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับ อาหารอันแสนเอร็ดอร่อย ที่หาดใหญ่ ค่ะ

...  ห้องสมุด คลังความรู้ที่ยิ่งใหญ่ สำหรับทุกวัย ค่ะ ... 

 

ขอบคุณคุณหมอหน่อยมากๆค่ะ ที่มาเล่าแลกเปลี่ยน สังเกตดูได้เลยว่าห้องสมุดก็ถือเป็นสิ่งที่แสดงความเจริญทางความคิดอย่างหนึ่งนะคะ เนี่ยยังดีใจที่ได้เห็นว่าเทศบาลเมืองหาดใหญ่ก็เริ่มมีที่ดีๆเช่นนี้แล้วค่ะ ทราบจากคุณลุงของสามหนุ่มว่า ที่ระนองก็มีค่ะ เชื่อว่าคงมีอีกหลายจังหวัด แต่เราไม่ค่อยได้ประชาสัมพันธ์ เพราะเด็กๆก็ต้องใช้ชีวิตกับการท่องจำตำรากันมากเหลือเกิน ไม่มีเวลาไปหาความสุขกับการอ่านอะไรอื่นๆเสียบ้างเลย (บ่นอีกแล้วค่ะ) ที่เชียงรายก็น่าจะมีนะคะ คุณหมอหน่อยลองสำรวจแล้วมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ คิดอยู่เหมือนกันว่าไปคราวหน้าจะไปขอเขาถ่ายรูปมา ชื่นชมสิ่งที่มีที่นี่บ้าง เป็นกำลังใจให้คนทำงาน (แต่เจ้าหน้าที่ยังทำแบบเบื่อๆอยากๆไปซักนิ้ด...ค่ะ คงเป็นเพราะคนไปยืมคืนไม่ค่อยพูดคุยเป็นกันเองกับเขาสักเท่าไหร่) ต่างกับที่โน่น ที่เจ้าหน้าที่เขาจะพูดคุยทักทายกับเราอย่างเป็นมิตร แถมบางทีก็แลกเปลี่ยนความคิดเรื่องหนังสือที่เรายืมมาอีกต่างหาก พูดแล้วก็ยังไม่หายคิดถึงเลยนะคะนี่ บรรยากาศดีๆแบบนั้น

อ.หมอแป๊ะ และคุณ poo คะ ห้องสมุดเทศบาลเมืองหาดใหญ่อยู่ติดกับสถานีดับเพลิงและสำนักงานสาธารณสุขหาดใหญ่ค่ะ อยู่แถวๆหาดใหญ่ใน

อ.หมอแป๊ะน่าพาน้องแป้งน้องจ้าไปสำรวจดูบ้างนะคะ เขามีมุมหนังสือเด็กเล็กด้วยค่ะ หนังสือสภาพค่อนข้างดีใช้ได้ทีเดียว น่าดีใจที่ได้เห็นเด็กๆไม่น้อยทีเดียวค่ะ ที่ไปเยี่ยมเยียนห้องสมุดกันเป็นประจำ การอ่านอะไรหลากหลายน่าจะทำให้สมองได้บริหาร และได้พักผ่อนบ้าง แทนที่จะเอาแต่อัดๆสิ่งที่ต้องท่องจำไปตอบข้อสอบกัน จำได้ว่าตัวเองสมัยเด็กๆ ก็อ่านทั้งหนังสือเรียนและหนังสืออ่านเล่นสารพัดค่ะ เพราะเป็นคนไม่ชอบเรียนพิเศษตามโรงเรียน ชอบอ่านเอาเอง ดีที่สามหนุ่มก็มีนิสัยแบบนี้เหมือนกัน ไม่เครียดดีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท