...ทีวี....เรื่องที่ต้องนำกลับมาคิดซ้ำ
เมื่อครู่ใหญ่ที่ผ่านมา ผู้เขียนมีโอกาสดูรายการจุดเปลี่ยน ทางช่อง 9 ซึ่งนำเสนอตอน "ทีวี......พี่เลี้ยงจอตู้" นับเป็นรายการที่ดีมากที่สุดอีกรายการหนึ่งที่ควรเฝ้ารอดู...ตามความคิดเห็นของผู้เขียน
สิ่งที่ทางรายการนำเสนอเป็นเรื่องของทีวี ที่มีกันแทบทุกบ้านก็ว่าได้ ความจริงแล้วน่าจะเป็นประโยชน์เพราะเจ้าทีวีนี่จะนำมาซึ่งความบันเทิง แต่.....เอาเข้าจริงแล้ว เจ้าจอตู้สี่เหลี่ยมนี่ร้ายกว่าที่ผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนมองข้ามถึงอันตรายที่กำลังจะส่งต่อไปยังเยาวชนของเรา
จากการสำรวจของทีมงานพบว่ามีเด็กดูทีวีสูงสุด คือ 7 ชั่วโมง/วัน มีจำนวนมากถึง 28% และข้อมูลจากสำนักงานสถิติแห่งชาติพบว่า โดยเฉลี่ยเด็กไทยดูทีวีใช้เวลายาวนานถึง 6.1 ชั่วโมง/วัน หรือสรุปต่อข้อเท็จจริงที่พบอีกคือ เด็กไทยใช้เวลาดูทีวีมากกว่าใช้เวลาเพื่อการเรียนรู้ในห้องเรียนซะอีก โดยสรุปเป็นปีคือเวลาเด็กที่ใช้ในการดูทีวีมีมากถึง 2,236 ชั่วโมง/ปี ในขณะที่เด็กไทยใช้เวลาเพื่อการเรียนรู้ในห้องเรียนเพียงแค่ 1,600 ชั่วโมง/ปี น่าเป็นห่วงเยาวชนไทยและการศึกษาไทยนะคะ สาเหตุส่วนใหญ่ที่ทำให้เด็กต้องใช้เวลาอยู่กับทีวีมาก คือ ผู้ปกครอง จากการสำรวจอ้างว่า 60% ของพ่อแม่ที่ไม่มีเวลาเลี้ยงดูลูกอย่างเต็มที่ จึงปล่อยให้ลูกดูทีวีเพื่อไม่ให้รบกวนตนเองขณะที่ต้องทำงาน
ซึ่งสื่อบางเรื่อง, บางอย่างที่เด็กเหล่านี้ดูจากทีวีและซึมซับเอาไว้กับตัว คือ สื่อความรุนแรงที่แสดงออกมาทางทีวี ไม่ว่าจะมาจากละคร, หนัง, หรือแม้แต่การ์ตูนที่เด็กๆ โปรดปราน และไม่มีผู้ปกครองคอยเข้มงวดต่อลักษณะหรือประเภทของโทรทัศน์ที่เด็กสามารรับชมได้อย่างเหมาะสมตามช่วงอายุของเค้า เมื่อเด็กได้รับสื่อต่างๆ ที่ครอบงำความคิดของเค้าแล้ว สิ่งที่แย่หนักเข้าไปอีก คือ การลอกเลียนแบบ ซึ่งข่าวต่างๆ จะปรากฎทางหน้าหนังสือพิมพ์หรือแม้กระทั่งหน้าจอข่าวทางทีวีก็เถอะ
ถึงที่สุดแล้ว........คงจะต้องหันกลับมาทบทวนภัยร้ายที่จะมาจากทีวีที่จะส่งผลกระทบต่อเยาวชนของเราทั้งในเรื่องพัฒนาการทางสติปัญญา , ทางอารมณ์ ทำให้เค้ามีสมาธิสั้น และปัญหาสุขภาพของตัวเด็กเองขณะนั่งดูทีวีนานๆ อีกด้วย
ทางนักวิจัยต่างประเทศได้เสนอแนะแนวทางแก้ไขในเรื่องการป้องกันภัยร้ายทางทีวีที่จะมาถึงตัวเด็กว่า ไม่ควรให้เด็กที่มีอายุก่อน 6 ปี ดูทีวี ทางที่ดีคือให้เค้าเรียนรู้จากสื่อของจริงร่วมกับพ่อและแม่ เพราะเด็กวัยนี้จะเป็นช่วงวัยที่เรียนรู้และรับสิ่งต่างๆ ได้อย่างเต็มๆ และหากเด็กกำลังจะติดทีวีพ่อแม่ก็ควรให้เด็กทำกิจกรรมอื่นๆ ที่มีประโยชน์มากกว่าการทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปกับการดูทีวี
แล้วไม่ทราบว่าเยาวชนในความดูแลของท่านกำลังติดทีวีอยู่รึปล่าวคะ
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ
- นี่คือข้อด้อยในการพัฒนาของเรา
- ผู้ปกครองมักฝากเด็กไว้กับพี่เลี้ยงจอตู้เพราะต้องทำกิน
- อยากให้มีทีวีสักช่องหนึ่งเป็นของเด็กโดยเฉพาะ
สวัสดีค่ะพี่
- แล้วเราก็คงต้องรอโอกาสนั้นต่อไปอีกยาวมังคะ
- เพราะจริงๆ แล้วในชีวิตประจำวันเด็กๆ ก็ดูหนังดูละครที่คุณพ่อคุณแม่ดูนี่ล่ะค่ะ แต่คุณแม่คุณพ่อสักกี่รายนะที่จะนั่งอธิบายว่าสิ่งที่เห็นในละครดี/ไม่ดีอย่างไร
- เพราะเท่าที่เห็น.....คุณแม่คุณพ่ออาจจะไม่มีเวลามานั่งอธิบายให้เค้าเข้าใจไงคะ
- สุดท้ายสิ่งที่เค้าซึมซับไปกลายเป็นเรื่องที่เค้าทำเลียนแบบอย่างในทีวีที่เค้าเห็นเฉยเลย
- พวกเราเลยได้แต่นึกอนาถ....เมื่อเห็นข่าวเด็กๆ ตามหน้าหนังสือพิมพ์ในข่าวหน้าหนึ่งบ่อยๆ
- เนี่ย...มังคะผลจากสื่อที่ไม่สร้างสรรค์นัก
- ขอบคุณนะคะที่มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน