บ้านไร่คุณหมิงกับการกลับมา

หายไปน๊าน นาน แต่อุดมการณ์ยังเหมื๊อนเดิมจ้า

หายไปนานมาก ๆ เลย ถ้านับก็ 1 ปีพอดี ไม่เคยมา up บันทึกแต่ก็แวะเวียนมาเยี่ยมบ่อย ๆ

     ที่หายไปเพราะยุ่งกับงานสร้างบ้านตอนนี้ก็สร้างมาปีกว่าแล้ว ก็ยังไม่แล้วเสร็จ ผู้รับเหมานี่เปลี่ยนไป 4 รายแล้ว เบื่อจริง ๆ ตอนเลือกก็ว่าเลือกดีแล้วนา ใช้คำเลือกมาทั้ง ราคาย่อมเยาว์ คนดี มีคำยืนยันจากผู้สร้าง มีผลงานยืนยัน และคนกันเอง ก็ยังไม่สำเร็จ สำรวจตัวเองแล้วก็ไม่น่าจะเป็นที่เราเพราะคุย concept กันแล้วก่อนสร้าง เอาเป็นว่าใครเคยสร้างบ้านเองคงเข้าใจกันดีนะครับ

     มาว่ากันเรื่อง "บ้านไร่คุณหมิง" กันต่อ ตอนนี้คุณหมิงก็ได้น้องสาวมาหนื่งคนซะแล้ว ชื่อว่า "น้องปริม" ชื่อในเวปขอตั้งว่า "คุณมี่" ละกันนะครับ ตอนนี้คุณหมิงอายุ 3 ขวบกว่า คุณมี่ 5 เดือนกว่า ๆ ครับ

     หายไปนานก็มีเรื่องมา up date เล่าให้ฟังกันครับ

     หลังจากที่วางแผนว่าจะหาที่ซื้อทำไร่เป็นที่พักผ่อนก็เจอที่แล้วเหมือนกันแต่แพงมาก ๆ เพราะบ้านอยู่ในเขต อ เมือง การหาพื้นที่ใกล้เมืองนั้นราคาก็แพงดังคาดครับ จึงเปลื่ยนแผนนิดหน่อย เนื่องจากแรงกดดันทางด้านปัจจัยรายจ่ายที่เน้นหนักไปทางบ้านและเงินออมของลูกรวมถึงรถยนต์ (ก็คนเขาเพิ่งเริ่มต้นครอบครัวครับ) ตอนนี้เป็นไทจาก รถ แล้ว บ้านก็เหลือไม่เกิน 2 ปี ก็สบาย จึงวางแผนว่าจะหยุดเรื่องซื้อที่ดินไว้ก่อน จึงหันไปพัฒนาความรู้และหาประสพการณ์ด้านการเกษตรไว้รองรับก่อน โดยเริ่มจาก

     ไปดูการทำนาของน้องสาวก่อน ก็พบว่ายังใช้รูปแบบเกษตรแผนเก่า (หรือแผนใหม่ในอดีต) คือใช้สารเคมีและปุ๋ยเคมีเป็นหลัก ทำให้คิดว่าเราก็มีความสนใจด้านเกษตรชีวภาพอยู่แล้ว น่าจะนำความรู้ที่ศึกษามาปรึกษากับน้องน่าจะเป็นประโยชน์ได้ (ที่ไม่ใช้คำว่าแนะนำ เพราะว่าเราก็อยู่ในช่วงศึกษา น้องเขาก็มีความชำนาญในการทำเกษตรมากกว่าเราอยู่แล้ว) คิดได้ก็คุยกับน้อง ซึ่งน้องก็มีความสนใจแต่ไม่ค่อยมีข้อมูล ทำให้ไม่มีความรู้ด้านนี้นัก จึงเป็นโอกาสเหมาะของเราเลย (รอโอกาสนี้มานานแระ) จึงได้มอบหนังสือการทำการเกษตรชีวภาพในด้านเทคนิคต่าง ๆ ไปศึกษา และร่วมกันวางแผนการทำนาและการปรับเปลี่ยนจากแผนเคมี มาเป็นแผนชีวภาพที่ละขั้น (ก็ด้วยความไม่แน่ใจในความเชี่ยวชาญของตัวเอง และความไม่ค่อยไว้ใจของแม่ และน้องสาวด้วยล่ะครับ) ตอนแรกแม่บอกว่าถ้าไม่ได้ผล ก็ขอให้พอแค่ครั้งเดียวหมายถึงฤดูทำนาเดียว แต่ตอนนี้ก็ผ่านช่วงฤดูที่สองไปแล้วดูแม่ก็มีใจให้กับกิจกรรมเราพอดูทีเดียว ถึงกับให้คำแนะนำหรือเป็นโฆษกให้เวลาที่มีคนมาถามว่าทำอย่างไรกัน ทำให้เรายิ้มและปลื้มใจทุกครั้งไปเชียวหล่ะ

     พรุ่งนี้มาต่อกันใหม่ครับ