เจ้าเด็กชายตัวน้อยของเราเดินเข้าไปหาคุณแม่ในครัว
หลังจากเช็ดมือ กับผ้ากันเปื้อนแล้วเธอก็ก้มลงอ่าน กระดาษที่ลูกชายยื่นให้…
ค่าตัดหญ้า 5.00 บาท ค่าทำความสะอาดห้องผมอาทิตย์นี้ 1.00 บาท ค่าซื้อของให้แม่ 2.50 บาท ค่าดูแลน้องชาย 2.50 บาท ค่าเอาขยะไปทิ้ง 1.00 บาท ค่าได้คะแนนดี 5.00 บาท ค่ากวาดสนาม 2.00 บาท รวมค้างชำระ 19.00 บาทเมื่อคุณแม่อ่านเสร็จแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมา
พลิกกระดาษไปด้านหลังแล้วเขียนว่า
เก้าเดือนที่แม่อุ้มท้อง….ไม่คิดเงิน เวลาที่แม่พยาบาลลูก และสวดมนต์ให้ลูก…ไม่คิดเงิน ค่าที่ลูกทำให้แม่ต้องเสียน้ำตา.. ไม่คิดเงิน ค่าของเล่น อาหาร เสื้อผ้าพาเที่ยว...ไม่คิดเงิน แม้แต่เช็ดน้ำมูกให้…..ไม่คิดเงินหรอกจ้ะลูก เมื่อรวมทั้งหมด เป็นราคาเต็มของความรัก……ไม่คิดเงินเหมือนกันเมื่อเด็กชายได้อ่านสิ่งที่คุณแม่เขียนไว้ น้ำตาหยดโตก็ไหลออกมา
เขาสบตากับแม่แล้วจึงพูดว่า " แม่ครับผมรักแม่จริงๆ นะครับ"
แล้วเขาก็เอาปากกาเขียนหนังสือตัวโตว่า...…. จ่ายหมดแล้ว... แม่จ่ายหมด แล้ว แต่ลูกยังทอนให้ไม่หมด
วันแม่ขยันเขียน blog จังครับ
ขอมอบให้คุณแม่ที่ดีที่สุดคนหนึ่ง
สวัสดีค่ะพี่สุ
อ่านบันทึกนี้ทีไรน้ำตาซึมทุกที (จริง ๆ เข้ามาดูบันทึกนี้หลายรอบมากค่ะ )
เข้าใจหัวอกเลยครับพี่สุ