ดิฉันมีพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ของคนใกล้ตัวคือถ้าลองได้นอนหลับแล้วจะลืมโลก...ลืมหิว...ประหนึ่งเหมือนอดนอนมาแต่ชาติปางไหน
.....มีประวัติศาสตร์การนอนที่ร่ำลือ...มาเล่าสู่กันฟัง อาทิ
.....คราที่น้ำท่วมหาดใหญ่อย่างหนักครั้งหลังสุด...ดิฉั้นนอนหลับจนน้ำท่วมที่นอน...แว่วเสียงคุณสามีสุดที่รัก..เข้ามาในฝันว่า...ไม่ต้องปลุกค่อยไปเก็บเอาก่อนลงทะเลอีกที..(ยังดีที่คิดจะไปตามเก็บ...อิ...อิ...)
.....อีกครั้ง...ดิฉั้นนอนหลับตอนติดไฟแดง....คุณตำรวจมาเคาะกระจก...แล้วบอกว่าทีหลังอย่าขับรถในเส้นทางที่มีไฟแดงให้หลีกเลี่ยง(ตำรวจนี่ก็แนะนำตลกนะให้ดิฉันไปขับที่ประเทศไหนที่ไม่มีไฟแดง)...คุณตำรวจบอกว่าเคาะกระจกตั้ง 5 นาทีแล้วยังไม่ตื่นเลย....(ครั้งเดียวเอง)
เช้านี้เช่นกัน...หลับจนเกือบผิดสัญญา...
ในฝัน..."เธอ...เธอ...ตื่นเร็วจะไปไหนกันไม่ใช่เหรอวันนี้..." เสียงลอดมาในความฝัน....ดิฉั้นตอบครึ่งหลับครึ่งตื่น"จะไปไหน..ก็ไปอย่ากวน...จะนอน...."
กลิ่นน้ำมันมวยลอยมาปะจมูก...คุณสามีคงไปออกกำลังกาย...ว่าแล้วก็นอนต่อ.....สักพักคิดได้ทลึ่งพรวด...ตื่นขึ้นมาไม่ใช่ฝันนี่หว่า...เช้านี้เรานัดกันจะไปตักบาตรพระ 2,000 รูปที่ เทศบาลนครเขาจัดเป็นกุศลเนื่องจากวันแม่...เสียงที่แว่วมาในฝันนั่นเรื่องจริง...ตื่นขึ้นมาวิ่งหาทั่วบ้านเธอไปซะแล้ว.....
เอาไงดี....ไม่เป็นไร...เรายังมีหน้าที่ที่ต้องทำตามสัญญากับลูกอีก 2 คน...ขึ้นไปปลุกเธอรีบอาบน้ำแต่ตัวไปตักบาตรกัน....เจ้าตัวโตไม่เท่าไร...ปลุกง่าย....แต่เจ้าตัวเล็กนี่ถอดแบบแม่มาจริงๆ....ขี้เซามาก....อดทน...อดทน...นี่มันนิสัยเราเอง...ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเวรกรรมมีจริง
แล้วเราก็ได้ไปใส่บาตรกัน 3 คนแม่ลูก....
กลับมาแวะกินอาหารเช้า พี่ปลาชวนสนทนาระหว่างรออาหาร
พี่ปลา...."แม่.....พ่อไปไหน..."
..............ไม่ทราบค่ะ น่าจะไปวิ่งหรือขับจักรยานอะไรสักอย่างนี่หล่ะ
พี่ปลา...."ให้ลูกเดามั้ย..."
..............ลูกว่าไงคะ
พี่ปลา...."พ่อคงปลุกแม่แล้วแม่ไล่พ่อเหมือนเดิม..."
..............ลูกรู้ได้ไง
พี่ปลา...."พ่อเคยเล่า...พ่อเบื่อแม่ 2 อย่างเวลาที่แม่ไม่สบายแม่ไม่ยอมกินยา กับเวลาที่ต้องปลุกให้ตื่นแม่ไม่ตื่น..."
..............แล้วลูกว่าไง
พี่ปลา...."ลูกก็ว่าเหมือนพ่อ...แม่ต้องห้ามนอนเวลามีนัดแต่เช้า......แล้วแม่ก็ห้ามตากฝนตากแดด...เดี๋ยวไม่สบายให้คนเบื่อกันทั้งบ้าน..."
..............แม่น่าเบื่อ...ขนาดนั้นเชียว...
พี่ปลา....."แม่ก็มีอะไรน่ารักเยอะ แต่....2 เรื่องนี้ต้องเปลี่ยนนิสัยไม่งั้นพ่อเหยียบไม่รู้ด้วยนะ....พ่อบอกว่า...ถ้าพ่อเบื่อมากจะเหยียบ..."
ดิฉั้นนิ่งย้อนคิดปนน้อยใจ......โดยไม่รู้ตัว ดิฉั้นจะถูกเหยียบเชียวหรือนี่
"แม่จ๋า.....ลูกล้อเล่น....พ่อไม่เคยบอกว่าจะเหยียบ...ล้อเล่น...นา....แม่ดีตั้งหลายอย่าง....เสีย 2 อย่างเอง..."
แม้ลูกจะบอกว่าล้อเล่นแต่เหตการณ์เมื่อเช้านี้ทำให้....วนคิดไปมาว่า...น่าจะมีวิธีปลุกที่ดีกว่าการทิ้งไปออกกำลังกาย...เพราะว่าเธอปลุกยากเหลือเกิน....น่าจะมีวิธีที่ดีกว่าแอบนินทากับลูกว่าเบื่อ...แม่จังตอนเจ็บปว่ย คิดไปมาจิตไม่สงบ....ไม่เข้าใจกันบ้างเลย...
อืม!.......
แล้วทำไมลูกคิดได้....เรื่องข้อดีข้อด้อยของแม่......แต่เรากลับคิดไม่ได้เรื่องข้อดี ข้อด้อยของพ่อ เก็บมาคิดให้จิตตกอยู่ได้...
คุณเมตตาขา ขออนุญาตนะคะ
น้องชายครับ
นอนกรนแล้วมันผิดตรงไหน ฮือ ๆ ๆ ๆ
ขออนุญาตมาชื่นชมคุณพระเอกของคุณจิ๊บนะคะ จะมีใครกี่คนที่บอกกันตรงๆเช่นนี้ นอกจากนั้นยังรู้สึกว่ายอมรับได้แบบที่เป็นอยู่อีกต่างหาก แถมยังคงปลุกทั้งๆที่รู้ว่า ปลุกก็ไม่ยอมตื่น (ถ้าเป็นใครที่ไม่แคร์ เขาก็คงไปเลยดีกว่า ไม่ต้องออกแรงปลุกให้เสียความรู้สึกไงคะ) สรุปว่า รู้สึกได้ว่าคุณจิ๊บเป็นที่รักเป็นอย่างยิ่งนะคะ ลองคิดดูดีๆ....ก่อนจะโกรธ
อ่านบทสนทนาแล้ว เหมือนจะได้ยินเสียงพี่ปลาออกมาเลยล่ะค่ะ เธอเป็นเด็กที่ฉาดฉานจริงๆ ป้าโอ๋เจอตัวจริงแค่ครั้งเดียว ก็ประทับใจกับความโดดเด่นของเธอจริงๆ
สวัสดีครับ
แวะมาบอกว่า กรณีเช่นนี้ ... "นอนหลับตอนติดไฟแดง" มีผมเป็นเพื่อน...
เพราะช่วงนั้นเหนื่อยมาก ..และเหนื่อยจริง ๆ เป็นช่วงที่ทำงานแทบไม่ได้หลับได้นอน ...
จากไฟแดง เป็นไฟเขียว, และจากไฟเขียว กลับมาเป็นไฟแดงเลยแหละครับ...