ดิฉั้นอยู่ระหว่างการเดินทาง...ใน Trip UKM 11 เช้าวันนี้รอต่อเครื่องจากขอนแก่น-กรุงเทพ-หาดใหญ่ ที่สนามบินขอนแก่น มี wireless ให้ใช้ฟรี...จึงได้นั่งอ่านบันทึกเพื่อนๆ เจอท่านบางทราย...ชวนไปเฮฮาศาสตร์ ครั้งที่ 3 เดือน พ.ย. เจอพี่ติ๋ว...เล่าขำขันที่ฟังมาจากดีเจ ในรถ...พบพี่โอ๋...เล่าเรื่องผลของการทำดี...ในที่ทำงาน...ส่งผลถึงความผูกพัน..ไปยังลูกหลาน...(ที่จริงมีเรื่องอื่นๆแต่ที่ยกมาเป็นเรื่องที่พบที่หน้าจอหลักในขณะที่เปิด) ...ทำให้นึกถึงประโยคที่ ท่าน ดร.ทองม้วน นาเสงี่ยม..(เจ้าภาพจัดงาน).กล่าวในพิธีเปิด การเสวนาสมาชิก..เครือข่ายครั้งที่ 11 ....อ้าวเขาเรียกขึ้นเครื่องแล้ว...ไปก่อนนะคะ...เดี๋ยวจะไปเขียนต่อที่ดอนเมือง...ค่ะ)...
ตั้งใจจะเขียนต่อที่สนามบินดอนเมือง...ปรากฎว่าใช้ internet ไม่ได้...กลับมาบ้าน...โทรศัพท์เชื่อมต่อไม่ได้อีก..ยิ่งทำแรงอยากเขียนทบทวี.....งานก็ไม่เป็นใจ...
.......ต่อ.....ต่อ....มาอ่านต่อกันอีกทีนะคะ....ขออภัยที่ทำให้เสียอารมณ์ดร.ทองม้วน นาเสงี่ยม (เจ้าภาพจัดงาน มรฎ.สารคาม)กล่าวในพิธีเปิดการเสวนาสมาชิก..เครือข่าย 11 "ผมทึ่งในสายใยสัมพันธ์ของชาว Blog มากๆ เมื่อวานนี้ผมไปรับรองอาหารเย็นกับทีมงานของพ่อครูบา..สุทธินันท์ (มหาชีวาลัย)
ผมเฝ้าสังเกตเห็นอะไรอย่างหนึ่ง
....พวกเขามาจากทุกสารทิศ...แต่เขากลมกลืนคุยกันสนุกสนานราวกับรู้จักกันมานาน....ผมมานั่งหาคำตอบ.....การพบกัน...เช้าเย็น...ที่ต่างทิศต่างภาคของเขา...ที่หน้าจอสี่เหลี่ยม
.......เชื่อมโยงกันด้วยความหลากหลายลีลาที่เติมเต็มความเด่นกันคนละเรื่องคนละด้าน....เป็นการเปิดใจ
........เมื่อมาพบกันจึงเติมเต็มกันจากที่เคยอ่าน เคยเขียนสด สด...มองเห็นเป็นความสุขในช่วงเวลา....หนึ่ง...ที่ช่วยกันได้อย่างกลมกลืน"....ผมว่ามันน่าสนใจอย่างมาก....คนที่ไม่ถนัดจะมาร่วมงานยังส่งเป็นบันทึกมาให้กำลังใจ...เช่น คุณเอก-จตุพร....และท่านอื่นๆที่ผมกล่าวถึงไม่หมด
ดิฉั้น...นั่งใคร่ควรระหว่างการเดินทางแบบคิดไปเรื่อยๆ...สายสัมพันธ์แห่งมิตรภาพเกิดขึ้นได้ทุกมุมโลกหากเราไม่ปิดกั้นตัวเอง...นั่นเป็นผลดีของการกำหนดให้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงในการใช้ Gotoknow ...รวมถึงการปฏิสัมพันธ์ผ่านงานเขียนที่สะท้อนตัวตน....เรื่องราว...ภูมิหลัง....ความระแวงสังสัย...ไม่ไว้ใจ...ฟอร์ม......ตัดส่วนตรงนั้นออกไป ย่อระยะเวลาในการทำความรู้จัก ...blogger เหล่านี้มีพลังงานแฝงมากมายที่สามารถนำมารวมกัน...ขับเคลื่อนเป็นประโยชน์ให้กับสังคม...สะสมความดีเล็กๆในส่วนของตน....หรือแม้กระทั่งคิดการใหญ่ร่วมกัน....ขอบคุณ Gotoknow
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณเมตตา
ป่านฉะนี้ คนดีคงถึงบ้านแล้ว สองสาวน้อยคงดีใจที่คุณแม่กลับมาเสียที เจี๊ยวจ๊าวประการใดเล่าให้ฟังด้วย
ทุกคนติดใจลองกองตันหยง แต่ไม่กล้าฝ่าดงระเบิดไปชิม อิอิ
สวัสดีครับ
กลับถึงบ้านอันอบอุ่นแล้วใช่ไหมครับ...
วันเสาร์ผมมีภารกิจตั้งแต่เช้ามืดถึง ตี 5 ในวันถัดมา วันอาทิตย์เลยหลับสนิททั้งวัน
....
เสียดาย ไม่ได้อยู่ร่วมแลกเปลี่ยนกันอย่างเต็มที่ ...ขอบคุณนะครับที่นำรอยยิ้มและแง่คิดดี ๆ โดยเฉพาะหลักคิดของการเป็นหัวหน้าที่ดี มาฝาก,
โชคดีกับชีวิตและการงาน ครับ !
ถึงหาดใหญ่หลายวันแล้วค่ะ ตั้งกะวันเสาร์ ที่ 25 สค.
ขอบคุณ พี่ติ๋ว พ่อครู และคุณแผ่นดินค่ะ..
K:จิ๊บ ที่รักและคิดถึงมาก ถึงมากที่สุด
คนสารคามหนีไปอยู่เด็กรักป่าเลยไม่เจอกันเลย สาวน้อยแสนสวยของพี่องุ่น คิดถึงกันบ้างไหมหนอ สามเจี๊ยบโตเป็นสาวแล้วนะฝากให้เจ้าปลา กับแปมแปม ด้วยนะ คิดถึง
ส่วน อ. ทองม้วน เนี่ยเจ๋งกว่าที่เห็นเยอะ วิธีสอนแกสุ้ดยอดดดดดมั่กๆ
ช่วงนี้สามเจี๊ยบกำลังเข้าป่าวางไข่ วันนี้พี่แตงโมพยายามหาร่องรอยอยู่จ๊ะ