เรื่องน่าคิด...จากลูกศิษย์ช่างซัก
ลูกศิษย์ : คุณครูครับ ๆ ผมมีเรื่องอยากจะถามคุณครูครับ
ครูลูกหว้า : ถามมาได้เลย
ลูกศิษย์ : สมมตินะครับ สมมติ สมมติว่าผมอยากทำธุรกิจในประเทศจีน ผมควรเรียนรู้ขั้นต้นอะไรบ้างครับ
ครูลูกหว้า : ถ้าคิดจะไปทำธุรกิจประเทศจีนหน่ะเหรอ คุณต้องศึกษาขนบธรรมเนียมของจีนให้ดีเสียก่อน สำหรับนักธุรกิจต่างชาติต้องเข้าไปเยี่ยมคำนับผู้ที่มีอาวุโส และมีตำแหน่งหน้าที่ระดับสูง โดยที่ต้องหาคนแนะนำตัวขึ้นไปเป็นทอดๆ ถ้ากรณีได้รับนามบัตรควรให้เจ้าของนามบัตรเซ็นต์รับรองด้วยว่าได้เคยพบกัน และที่สำคัญต้องมีความพยายามที่จะให้ได้นามบัตรที่มีเบอร์โทรศัพท์สายตรงด้วย ไม่ใช่เบอร์โทรศัพท์ที่ต้องผ่านเลขา...
ลูกศิษย์ : แล้วทำไมประเทศทางตะวันตกถึงประสบความสำเร็จในการเข้าไปลงทุนในประเทศจีนหล่ะครับ
ครูลูกหว้า : อ๋อ...ก็เพราะว่าประเทศพัฒนาเหล่านั้น ได้ส่งเจ้าหน้าที่ระดับมีคุณภาพ สามารถพูดภาษาจีนได้ มีบริการข้อมูลที่ทันสมัยให้กับประเทศของพวกเขา ผิดกับประเทศไทยหน่ะ ที่นักธุรกิจของไทยต้องพึ่งตนเอง
ลูกศิษย์ : อ้าว! ก็เห็นที่ผ่านมารัฐบาลก็ไปประเทศจีนออกบ่อยนี่นา เห็นถ่ายรูปกันใหญ่เลย...
ครูลูกหว้า : กระซิบๆ อย่าพูดไปเชียว เดี๋ยวเราไปคุยกันนอกรอบดีกว่า....ว่าน่าคิดมั้ยหล่ะทำไม??
ลูกศิษย์ : ผมว่านะจารย์ (ย่อมาจากอาจารย์ เรียกแบบเด็กแนว) รัฐบาลต้องเรียนรู้ขนบธรรมเนียมของจีนให้มากกว่านี้ และจัดหาเจ้าหน้าที่เข้าไปดูแลอย่างจริงจัง เรียนรู้กลยุทธ์จากประเทศจีนว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่เพิ่งเปลี่ยนระบบเศรษฐกิจจากสังคมนิยมวางแผนจากส่วนกลางมาเป็นระบบตลาดผสมกับระบบวางแผน และพัฒนาได้รวดเร็วกว่าประเทศไทยเราที่ใช้ระบบตลาดมานานแล้วด้วยซ้ำ เรื่องนี้น่าคิดนะจารย์
หมายเลขบันทึก: 128177เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2007 20:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:25 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (13)
blog แต่งสวยมากครับ .... เป็นคำถามที่ท้าทายให้คิดดี ทำไมเอ่ยเราถึงตามหลังเขาอยู่...ช่วยกันคิดหน่อยครับ
- ถ้าเจ้าหน้าที่ของไทยทำงานได้อย่างเจ้าหน้าที่ของจีน.....ก็โลด..แล้วซิ...
- รัฐบาลไทยจริงจังกับเรื่องนี้หรือเปล่า?.......
คำถาม สร้างคน
คนสร้างโลก
คนทำลายโลก
โลก สร้างคำถาม
แต่คนตอบได้ ไม่หมด
คน เลยทำให้โลกร้อน
โลกร้อน ธรรมชาติ เลยเปลี่ยนแปลง คนก็เปลี่ยนไป
คนเปลี่ยนไปตั้ง คำถาม ....
-
คุณ อิฐ ณ ลาซาล - ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
- ที่บล็อกนี้อยากให้รู้สึกเหมือนบ้านค่ะ
- เลยถ่ายที่บ้านจริงๆมาประกอบเลย
- มีต้นตะลิงปลิงที่บ้านมาเพิ่มความสดชื่นด้วยค่ะ
- ตอนนี้ประเทศไทยของเรากำลังโดนหลายประเทศแซงแล้วค่ะ ว่าแต่ทำไม???
- เราต้องมาช่วยกันแล้วค่ะ...
-
ครูหญ้าบัว.. - ลองดูอย่างสหรัฐสิคะ ขนาดท่านฑูตของเขายังต้องเรียนรู้ภาษาของประเทศที่เขาไปอยู่เลยค่ะ เอย่างมาอยู่ไทย ก็พูดภาษาไทยได้ เขาใส่ใจแม้แต่เรื่องพวกนี้
- สำหรับประเทศจีนนั้นเก่งเรื่องธุรกิจอยู่แล้ว แม้จะมาทีหลังแต่เขาเก่งรอบด้านค่ะ ซิกแซกก็เก่ง ขนาดสหรัฐยังทำอะไรไม่ได้เลย...
- แล้วรัฐบาลไทยหล่ะ ทำอะไรกันบ้างน๊อ...
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่าน มาถามด้วยว่าได้รับของหรือยังค่ะ
-
อาจารย์คะ.. - จริงด้วยค่ะ ตอนนี้มีแต่คนตั้งคำถาม มีแต่คนพูด แต่ไม่ค่อยมีคนทำ
-
คุณรุ่งคะ - ขอบพระคุณมากค่ะ ได้รับแล้วค่ะ พอดีไม่ได้เปิดลิ้นชักเอกสารตอนเย็น
- รอรับหนังสือหว้าเช่นกันนะคะ อาจจะไปถึงวันจันทร์ได้มั้งคะ
- ขอบคุณที่แวะมาทักทายไม่ได้ขาดค่ะ
มีลูกศิษย์ช่างซักอย่างนี้การเรียนมีชีวิตชีวาครับ
สวัสดีครับ
- ประการแรก นักศึกษาช่างตั้งคำถาม
- ประการที่สอง ผมคิดเองนะว่าคนจีน ญี่ปุ่น การค้าขายคงอยู่ในสายเลือดของเขามานาน ขนาดมาอยู่เมืองไทยเขาก็ค้าขาย
- คนไทยคงถนัดซื้ออยู่ในสายเลือดหรือเปล่า ไปเมืองจีนก็ยังช้อปกันเป็นหลัก
- สารภาพนะว่า นี่ผมคิดเอง ผิดถูก อ.ลูกหว้าต้องให้อภัยผมนะครับ
- ขอบคุณครับ
-
สวัสดีค่ะอ.หนึ่ง - ดีใจจังอ.หนึ่งแวะมาเยี่ยมบล็อกนี้
- หว้าจะชอบเวลานักศึกษาซักถาม จนอาจารย์ตอบไม่ได้ ยิ่งทำให้เรารู้ว่า เรายังไม่รู้อีกเยอะค่ะ ไม่เคยรู้สึกว่าเสียหน้าเลยสักนิด
-
สวัสดีค่ะพี่ TAFS - เห็นด้วยกับพี่นะคะ
- น่าเสียดายที่ประเทศไทยเราอยู่ในระบบตลาดมาก่อนประเทศจีนแท้ๆ ประเทศจีนเพิ่งจะมาเปิดประเทศทีหลังเราซะอีก
- เห็นด้วยค่ะว่าประเทศจีนมีเรื่องการค้าขายอยู่ในสายเลือด เห็นว่าเวลาเจรจาการค้าอะไร เขาจะเจรจาทางตรงอย่างนึง แต่ก็แอบซิกแซกข้างหลัง ประเทศมหาอำนาจก็ทำอะไรไม่ได้
- ที่สำคัญนะคะ ผู้นำของประเทศมหาอำนาจให้ความใส่ใจกับนักธุรกิจของประเทศตนเอง เช่นเวลามีปัญหาในประเทศจีน ผู้นำของเขาจะบินมาพบผู้นำจีนทันที
- ทำให้ตอนนี้ประเทศจีนกลายเป็นประเทศเนื้อหอมที่ประเทศต่างๆอยากจะเข้ามาลงทุนนะคะ
- ช่วยๆกันคิดค่ะ หว้าห่างหายคำถามพวกนี้ไปนานแล้ว วันนี้ก็เจอนักศึกษาช่างซักอีกค่ะ อึ้งๆเลย แต่เราเป็นคนไม่กลัวเสียหน้าอยู่แล้ว ไม่รู้ก็บอกไม่รู้ ทำให้เราจะได้รับความรู้จากลูกศิษย์ด้วย(ลูกศิษย์เป็นนักศึกษากศป.ป.ค่ะ)
- ว้า..!! น้องลูกหว้าครับ กำลังอ่านเพลินเชียว ลูกศิษย์ หายไปไหนแล้ว
- เล่นจบเอาดื้อๆ นี่นา คนอ่านกำลังลุ้นอยู่ว่าอาจารย์จะจนมุมหรือเปล่า..อิอิ