สิ่งสำคัญมันอยู่ที่...."การพัฒนาตนเอง"
เมื่อคืนผู้เขียนได้นั่งดูรายการ ปราชญ์เดินดิน ทางช่อง 9 และเค้านำเสนอตอน "เกษตรกร : ผู้ริเริ่มการปลูกข้าวแบบล้มตอซัง" เขาผู้นี้มีชื่อว่า คุณละเมียด ครุฑเงิน คุณละเมียดเป็นเกษตรกรที่จบแค่ชั้นประถมศึกษา แต่ความคิดความอ่านของเขาล้ำเลิศกว่านั้นมากนัก ซึ่งคงจะเอาระดับชั้นทางการศึกษามาเป็นตัววัดกับเขาไม่ได้
คุณละเมียดให้สัมภาษณ์ว่าจุดแรกสุดในการริเริ่มคิดค้นวิธีการปลูกข้าวแบบใหม่นี้ เพราะ การเป็นคนช่างสังเกตของตนเองว่า หลังเสร็จสิ้นการเก็บเกี่ยวข้าวแล้ว เกษตรกรมีการล้มตอซังเพื่อที่จะทำการเผา เพื่อจะเตรียมดินไว้สำหรับ ไถ คราด หว่าน ข้าวชุดใหม่ แต่ได้สังเกตเห็นว่าในระหว่างที่รอการเตรียมดินนั้นเองมีหน่อของต้นข้าวที่แตกหน่อออกมาจากซังข้าวต้นเก่างอกขึ้นมา เลยคิดค้น ทดลองปล่อยให้ต้นกล้าอ่อนของต้นข้าวที่งอกมานั้นเติบโตจนเป็นต้นข้าวในที่นาของตนเอง ในขณะที่ที่นาของชาวบ้านคนอื่นๆ มีการไถ คราด เตรียมดินเพื่อหว่านข้าวชุดใหม่กัน ในตอนแรกๆ ชาวบ้าน ตลอดจนถึงนักวิชาการหลายคนต่างก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อต้นข้าวโตขึ้นมาจนถึงฤดูเก็บเกี่ยว ปรากฎว่าผลผลิตที่ได้พอๆ กันกับของเพื่อนบ้านที่เพิ่งหว่านข้าวชุดใหม่ไป แต่ทางคุณละเมียดประหยัดต้นทุนการผลิตได้มากกว่า และไม่เป็นการทำลายชั้นบรรยากาศด้วยเนื่องจากไม่ต้องทำการเผาตอซัง ( ที่อาจส่งผลให้โลกร้อนมากยิ่งขึ้น ) หากแต่ใช้การล้มตอซังให้กระจายบนพื้นดิน เพื่อใช้ประโยชน์จากตอซังเก่านั้นต่อไป นั่นคือการพัฒนาตนเองในอาชีพของตนในอีกระดับหนึ่ง และต่อมาคุณละเมียดก็ทำการประดิษฐ์และพัฒนาเครื่องมือเครื่องใช้ หรืออุปกรณ์ต่างเพื่อใช้ในการล้มตอซังให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น เช่น การประดิษฐ์รถหลายๆ ล้อด้วยภูมิปัญญาของตนเอง นับเป็นแบบอย่างในวิธีคิด ที่จุดประกายให้ผู้เขียนได้คิดได้อีกหลายอย่างต่อวิชาชีพของตนเองในการพัฒนาตนเอง เพื่อประสิทธิภาพและประสิทธิผลของงานและผู้เรียน (สำหรับผู้เขียน)
แล้วคุณได้แบบอย่างจากวิธีคิดของคุณละเมียดอย่างไรบ้าง แลกเปลี่ยนกันได้นะคะ
ความเห็น (7)
- พี่แอนครับ
- ที่ทางภาคอีสานมีอรหันต์ชาวนา
- ถ้าจำไม่ผิดอยู่สุรินทร์
- แต่คนนี้สนิทกันมาก
- ทำนาแบบไม่ไถ ไม่หวาน
- ท่านน่ารักมาก
- ลองไปดูนะ
- คนนี้ครับผม
สวัสดีจ้าน้องชาย
- เข้าไปดูท่านมาแล้วล่ะ ดร. อีกต่างหาก แต่คุณละเมียด ป.4 ครับน้อง แต่ที่สุดแล้วก้อต้องยกหัวแม่มือชมเชยความเก่งของปราชญ์ทั้งสองล่ะครับผม
- แอบแว๊บ......ไปส่งหลานชายไปเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ที่วัดมาครับผม
- ขอบคุณค่ะ อุตสาห์ตามกันมาตลอดเลยนะ พี่ซะอีกไม่ได้เข้าไปดูเลยว่าน้องรายงานอะไรมาบ้าง หายไปพักใหญ่ ด้วยความที่ไปลุยข้อสอบและสอบเด็กมาน่ะครับ เลยไม่ว่างมานั่งหน้าคอมเลย เดี๋ยวต้องเข้าไปย้อนอ่านซะแล้ว...ไม่ได้ๆ เดี๋ยวตกข่าว เอ๊ย..ตกความรู้ครับผม
- ขอบคุณครับผม
- ตาม อ.ขจิตมาคะ
- ได้ดูตอนนี้เหมือนกัน..
- แต่เมื่อวันก่อนเป็นเรื่อง เฮียแดงคะ..ชอบมากมีที่ แค่ 2 งาน แต่ทำเกษตรได้เกือบครบทุกอย่าง..แต่ละอย่างไม่ต้องทำเกินกำลังด้วยคะ..น่าสนใจที่เฮียบอกตอนแรกทำเพื่อเลี้ยงชีพก่อน..ที่เหลือค่อยเก็บขาย...น่านสิคะ...บ้านเฮียแทบไม่ต้องซื้อสิ่งใดจากโลกภายนอกเลย
สวัสดีค่ะ คุณ naree suwan 
- เสียดายจังค่ะ วันก่อนไม่ได้ดูเรื่องเฮียแดงค่ะ มัวแต่ยุ่งกับการพิมพ์ข้อสอบวัดผลเด็กๆ น่ะค่ะ
- แต่พอคุณ naree เล่ามาก็เลยนึกถึงคนใกล้ตัวนิดนึงค่ะ ท่านเป็นคุณพ่อของเพื่อนค่ะ ท่านชื่อ นายเคล้า แก้วเพชร ท่านเป็นหนึ่งในปราชญืพื้นบ้านคนสงขลาค่ะ ที่ดำเนินการจัดตั้งสหกรณ์กองทุนหมู่บ้าน บ้านนาหว้า อ.จะนะ จ. สงขลา น่ะค่ะ พ่อเป็นคนที่จบชั้น ป.4 แต่พ่อก็เป็นผู้นำชาวบ้านที่น่ายกย่องมากเลยค่ะ ที่หมู่บ้านนาหว้าของพ่อ มีการแจกวัวให้ไปเลี้ยงกันแล้วพอมีลูกวัวออกมาก็เอามาคืนกองทุนเท่าทุนที่ยืมไปในตอนแรก เพื่อเอาให้คนอื่นยืมต่อ แถมยังมีกองทุนของใช้เวลามีงานต่างๆ ในหมู่บ้านก็มายืมจากกองทุนของหมู่บ้านเขาเอง ทุกคนช่วยกันดูแลร่วมกัน มีการแจกพันธุ์ผักให้ปลูกผักกันเองแทบ จนแทบจะไม่ต้องซื้อจากภายนอก
- พ่อเคยเล่าให้ฟังว่ามีวิธีคิดคือ พยายามปลูกสร้างสิ่งต่างๆ ให้พอกินกันในหมู่บ้านก่อน เหลือก็ค่อยส่งขาย แต่จะไม่พยายามซื้อเข้ามาให้เสียดุลย์ ยกเว้นสิ่งของนั้นทางหมู่บ้านไม่สามารถสร้าง,ปลูก,ผลิตกันเองได้ก็ไม่ว่ากัน ณ จุดนั้น เจ๋งเหมือนกันค่ะ
- ขอบคุณนะคะ ที่แวะเวียนมาเยี่ยมกัน ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแอน..Lioness_ann
- ครูอ้อยชอบชื่อบันทึกจังค่ะ การไม่หยุดนิ่งคือการพัฒนานะคะ
- แต่นักเรียนในห้องเรียนไม่เคยหยุดนิ่ง เพราะเป็น hyperactive
- ดังนั้น ครุอ้อยเป็น hyperactive ตามหลักตรรกศาสตร์..เย้ เย้
- ครูอ้อยเป็นเด็ก...Hyper
สนุกนะคะ..ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะครูพี่อ้อย
- แบบเราๆ นี่ต้องทัมใจ...เอ๊ย...ทำใจ นิดนึงค่ะ อย่างถ้านักเรียนเค้าอยู่ที่ระดับ 5 เรานี่ต้องเป็น 5 เหมือนเค้าค่ะ แต่ถ้าเราเป็น 6 รับรองค่ะ เด็ก สยบเราหมดเลย ประมาณว่า อ้าว....ครูหนักกว่าหนูอีกง่ะ ...ฮา ๆๆๆๆ
- ขอบคุณค่ะพี่อ้อย ที่เข้ามาแวะเยี่ยมกัน กำลังจะสอบเด็กๆ แล้วยังคะ
หวัดดีครับ
อย่างนี้เรียกว่าเปน อาทูอา แบบชาวบ้านได้ป่ะครับ