วันนี้ได้รับการชวนจากรุ่นพี่ท่านหนึ่งให้ไปสอนในรายวิชาเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งในทีมมีอาจารย์ทางเกษตร พัฒนาชุมชน รัฐประศาสนศาสตร์ แต่ยังขาดคืออาจารย์เศรษฐศาสตร์ ซึ่งก็แบ่งรับแบ่งสู้อยู่ด้วยภาระงานสอนตอนนี้ก็ล้นมือมากแล้ว ไหนจะงานผลิตสื่อรายการวิทยุชุมชน ซึ่งก็ยังไม่ได้เริ่มทำเลย
มีหลายท่านเริ่มบ่นว่าให้เรารู้จักปฏิเสธงานต่างๆบ้าง บ้างก็บอกว่าเรา ”โง่” ให้เขาใช้งานอยู่ได้ แต่ในอีกมุมมองหนึ่งก็คือ เรามองว่า เราได้รับโอกาสดีๆในชีวิตที่หลากหลาย ไม่ใช่ทุกคนที่ได้รับโอกาสนี้
สำหรับรายวิชาเศรษฐกิจพอเพียง ทุกวันนี้ก็ไม่ใช่จะมีคนเข้าใจจริง ๆ มีงานวิจัยเปิดเผยว่า คนส่วนใหญ่รู้จักคำว่า เศรษฐกิจพอเพียงแบบผิวเผิน แต่น้อยคนที่จะเข้าใจและนำมาปฏิบัติจริง
ช่วงนี้กระแสก็เริ่มซาๆแล้ว ต้องขอคิดทบทวนเรื่องนี้อีกทีนึง ต้องนำเรื่องการจัดตารางเวลาที่อาจารย์ขจิต ฝอยทองได้กล่าวถึงมาใช้บ้างแล้ว ทำไมท่านอื่นที่งานก็ยุ่ง แสนยุ่ง กว่าเรา ยังสามารถจัดสรรเวลาได้เลย
บันทึกนี้ออกแนวบ่นๆหน่อย เพราะบ่นใครไม่ได้ ก็ขอมาบ่นกับบันทึกก็แล้วกัน เวลาตัดสินใจอะไรไม่ได้....คืนนี้จะได้นอนหลับฝันดี
สวัสดีเพื่อนคนสวย
จะบ่นกี่ครั้ง ก็ทำทู้กทีซิโรบิ้นส์ อิอิ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เราเชื่อในการตัดสินใจของเธอจ้ะ แล้วโทรคุยกันค่ะ
สวัสดีค่ะน้องสาวที่น่ารัก ^ ^
ทำงานเยอะจังเลยนะ เข้าใจเลยที่บ่นน่ะ
สำหรับพี่จะดูก่อนว่าไปสอนแล้วใครได้บ้าง ถ้ายังมีแรงแล้วไปสอนให้ความรู้เด็กได้ ก็จะไป แต่ถ้าเต็มจริงๆ แล้วทำได้ไม่เต็มที่ก็จะปฏิเสธจ๊ะ เพราะทำแบบครึ่งๆ กลางๆ แบบถ้าเราไม่มีเวลาทำให้จริงๆ จะไม่มีใครได้ประโยชน์เลย อาจทำให้อีกหลายอย่างเสียไปด้วยก็ได้ ^ ^
แวะมาขอบคุณเรื่องหนังสือด้วยจ๊ะ
ขอบคุณมากเลยนะคะ คิดถึงค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า ดิฉันเองก็กำลังจะไป อบรมเรื่อง "การพัฒนางานสาธารณสุขกับการทำงานตามรอยเบื้องยุคลบาท :ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง"
วันที่ 24-25 กย.50 ยังไงอาจารย์ สอนหลักให้ก่อนก็ดีค่ะ ช่วยกันสร้างกระแสเถอะค่ะ
อ.หว้าขาสวัสดีคะ นกพึ่งกลับจากพิษณุโลกคะ ตอนนี้ได้ทำพิเศษ 2 วันคะ จันทร์ - อังคารแล้วอย่างงัยต้องขอโทษอ.ลูกหว้าที่ไม่ได้เข้าไปทักทายคะ อ.ลูกหว้าได้อ่านบันทึกอ.ลูกหว้าทุกครั้งคะ ขอให้อาจารย์ลูกหว้าทำต่อไปนะคะเอาใจช่วยคะ
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^
อ.ลูกหว้า....
ฟังดูเหนื่อยๆ นะครับ แต่เชื่อว่าสิ่งที่อาจารย์ทำจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีมากๆ ครับ สำหรับการศึกษาและถ่ายทอดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้เข้าไปถึงนักศึกษายุคปัจจุบัน อย่าลืมนำมาถ่ายทอดสู่กันฟังด้วยนะครับ
ด้วยความเคารพรัก
เชียร์น้องลูกหว้าค่ะ...รับเลยค่ะ ทำในสิ่งที่ใครไม่ชอบทำน่ะ สนุกที่สุดเลย....ท้าทายดี..พี่ชอบ...
พี่แวะมาขอบคุณสำหรับหนังสือแห่งความคิดถึงนะคะ....ขออนุญาตว่าหนังสือนี้ถ้าพี่อ่านแล้วจะแชร์ให้กับผู้ที่ยังไม่ได้อ่านด้วยได้ไหมคะ.....
ปล. มีมะหยี่มาเฝ้าบล็อกด้วยนะคะ....เรียบร้อยเชียว
เห็นด้วยกับ อ.อย่างมาก ศก.พพ.อ่านหนังสือมาสอนนั้นง่าย แต่คนรับไม่ได้อะไร ความสำคัญอยู่ที่การประยุกต์ใช้ ผมเชื่อแน่ว่า อ.เป็นคนพอเพียงอยู่ในหัวใจอยู่แล้ว และขึ้นสอนเมื่อไรก็มีความสุข
การที่จะเข้าใจปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงนั้น น่าจะเริ่มที่ความเข้าใจในความไม่เบียดเบียนทั้งตัวเอง ผู้อื่น และสิ่งรอบตัว อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข และไปจบที่การปฏิบัติครับ
สำหรับในกรณีนี้ เข้าใจเฉยๆ ไม่น่าจะเรียกว่าเข้าใจนะครับ ไม่น่าจะต้องให้ ดร.สุเมธ ท่านออกมาบ่นเลย
ถึงอย่างไรก็น่าเสียดายที่สาขาวิชามีมติให้ปฏิเสธนะครับ วิชาที่ต้องคิดให้ถึงแก่นอย่างนี้ท้าทายออกครับ
มีอรรถาธิบายของ ดร.ปรียานุช พิบูลสราวุธ ผู้อำนวยการโครงการวิจัยเศรษฐกิจพอเพียง สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ที่ sufficiencyeconomy.org เปรียบเทียบปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับสัปปุริสธรรม ๗ (ซึ่งค้นหาผลลัพท์ได้มากมายบนเน็ต)
ความมีเหตุผล | รู้เหตุ |
รู้ผล | |
ความพอประมาณ | รู้ตน |
รู้ประมาณ | |
ภูมิคุ้มกันที่ดี | รู้กาล |
รู้ชุมชน | |
รู้บุคคล |