ไม่นานมานี้เท่าไรนะคะ......มีการถกกัน.....ถึง....เอาเป็นว่าสรุปว่าถกถึง....
งานร้อยกรอง ฉันทลักษณ์ , ไม่ฉันทลักษณ์ ,กลอนเปล่า ,
การสื่อ-ส่งสัมผัส...สัมผัสใจผู้อื่น-หรือตัวเราเอง(ผู้เขียน)
ถกกันหลายนาน ,หลายกระทู้ ค่ะ
โดยส่วนตัว เนื่องจากเป็นมือใหม่ หัดขับ
ทำตัวเป็นเด็กที่ดี..เดินตามหมา..ผู้ใหญ่ไม่กัด
โอ ขอโทษ ดิฉันมักจะล้อเล่น...เดินตามผู้ใหญ่นะคะ หมาไม่กัด
(จริง ๆ คืออยู่วงนอกค่ะ)
นี่ค่ะ.....โคลงสี่สุภาพ
สองบทไม่ได้ต่อกันค่ะ(แค่นำเสนอความคิด......แบบหลบจราจร,มอเตอร์ไซค์)
เพชรแท้ทนต่อร้อน ......................รุมเผา
เพชรตัดเพชรทำเอา........................เร่าร้อน
เพชรแสงซีกสลักเสลา....................เหงาหม่น
เพชรพร่างพราวสะท้อน..................ถ่องแท้ยอมเผา
และ
เพชรแท้ทนต่อร้อน................................รุมเผา
เพชรถูกเพชรธุมเทา...............................ถากท้อ
เพชรเหนือเพชรดีเขา............................ควรชอบ
เพชรเพ่งเพชรเพียงพ้อ..........................พ่ายแพ้โกรธมหันต์
(แสดง..ต่อโคลงได้นะคะ....สนุก ๆ)
สวัสดี.....ค่ะ
เพชรแท้ทนต่อร้อน รุมเผา
ผลั้งพลาดด้วยวัยเยาว์ ครั่นคร้าม
ย้อนอดีตจมความเศร้า โศรกเศร้า
เพชรยังคงเป็นเพชร ส่องแสง แวววาว
ย้อนอดีตจมความเศร้า โศกแท้
เพชรยังคงเป็นเพชร ส่องแสง แวววาว
มาตอบย้อนหลังนะคะ แบบว่า(ภาษาวัยรุ่น)สมัยเปิดบันทึกแรก ๆ เขียนอย่างเดียวไม่ได้เข้ามาติดตาม
เห็นบางคน(คุณพี่โอ๋ อโณ)ว่าเป็นโรค..ติดบล็อก
ใช่เลย..ค่ะ
อ.ขจิต,คุณทะเลดาว,อ.นารีสุวรรณ.ไม่งงนะคะ เพิ่งมาตอบ
มือใหม่(ซะเมื่อไหร่)หัดขับน่ะค่ะ