เด็กๆ ไปเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์
วันนี้มีการเปลี่ยนแปลงตารางชีวิตนิดหน่อย แต่ก็ดูดีกว่าเก่า จริงๆ แล้วก่อนหน้านี้ผู้เขียนและครอบครัวของพี่สาวมักจะเดินทางไปหาดใหญ่ด้วยกันในวันเสาร์ เนื่องจากเราอาจจะต้องเดินทางไปซื้อของใช้ต่างๆ หรือมีกิจธุระกับพี่สาวอีกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นพร้อมด้วยหลานๆ อีกครอบครัวหนึ่ง แต่ในระยะ 2 เดือนที่ผ่านมานี้เราเปลี่ยนแปลงเวลาการเดินทางไปหาดใหญ่ในวันเสาร์มาเป็นวันอาทิตย์แทน เพื่อเอื้อให้กับเจ้าหลานชายและหลานสาวที่เรียนอยู่ชั้น ป.4 และ ป.6 ได้ไปหาดใหญ่กับเราด้วย เพราะเจ้าสองคนนี้จะต้องไปเรียนพระพุทธศาสนาในวันเสาร์กับพระสงฆ์ที่วัดในหมู่บ้าน ดังนั้นทางครอบครัวเราจึงเอื้อให้เจ้าสองคนนี่ได้เรียนพระพุทธศาสนากันอย่างตั้งใจ แล้วในวันอาทิตย์จึงจะเดินทางไปหาดใหญ่กัน (แต่ก็ไม่ได้ไปกันทุกสัปดาห์หรอกนะคะ) เด็กๆ เลยมีความตั้งใจเต็มที่กับการเรียนพระพุทธศาสนาที่วัดในหมู่บ้าน แต่ในวันนี้พระอาจารย์ (ท่านเจ้าอาวาสที่วัด) ขอเปลี่ยนแปลงการเรียนเป็นจากวันเสาร์มาเป็นวันอาทิตย์แทน ซึ่งดูจะดีกว่าเก่าในเรื่องของการไปธุระกับร้านขายของต่างๆ ที่ส่วนใหญ่จะเปิดร้านรวงกันในวันเสาร์ และปิดในวันอาทิตย์ โดยปกติก่อนหน้านี้เราไม่ค่อยมีโอกาสเห็นเด็กตัวกะเปี๊ยกๆ ไปวัดกันซักเท่าไหร่ นอกจากติดตามพ่อแม่ไปในงานวัดที่เป็นเทศกาลวันพระแล้วมีการเปิดร้านขายของซะมากกว่า เช่น วันทอดกฐิน วันทอดผ้าป่า เป็นต้น
แต่เมื่อทางโรงเรียนบ้านลำไพล (โรงเรียนระดับประถมศึกษา) เห็นความสำคัญในจุดนี้ จึงจัดทำโครงการให้เด็กๆ ไปเรียนพระพุทธศาสนาที่วัด โดยมีการร่วมมือกันใน 3 ฝ่าย คือ โรงเรียน วัด และผู้ปกครอง ให้ความร่วมมือสนับสนุนซึ่งกันและกัน และที่สุดแล้วผลดีและผลประโยชน์ต่างๆ จากการจัดโครงการนี้ก็จะตกเป็นตะกอนสู่ตัวเจ้าตัวกะเปี๊ยกทั้งหลาย ทางโรงเรียนจัดโครงการขึ้นและขออนุญาตให้ผู้ปกครองไป ส่ง-รับ เด็กๆ ในการไปเรียนพระพุทธศาสนาที่วัดในหมู่บ้าน โดยมีคุณครูที่ดำเนินการในโครงการไปดูแลเด็กๆ ตลอดจนเสร็จสิ้นการเรียนการสอน ทางวัดลำไพล นำโดยท่านเจ้าอาวาสก็จะทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์สอนด้วยตนเอง หากวันไหนท่านเจ้าอาวาสติดกิจนิมนต์ ก็จะให้พระลูกวัดที่มีความรู้ความสามารถพอที่จะสอนเด็กๆ ให้สนุกพร้อมกับการเรียนธรรมะไปด้วยสอนแทน เท่าที่สังเกตการณ์อยู่ห่างๆ ระหว่างไปรอรับเด็กๆ เห็นเด็กๆ สนุกกับการเรียนธรรมมะมากอยู่ มีทั้งสื่อ ICT ต่างๆ เอามาประกอบการสอน มีทั้งเพลงธรรมะที่ไม่น่าเบื่อแต่กลับน่าสนใจมาประกอบการเรียนการสอน (แอบโดนเจ้าตัวเล็กสุดของครอบครัว...บังคับให้มานั่งฟังเพลงธรรมะที่เค้าเรียนมาจากพระอาจารย์ที่วัด...ก็เลยต้องนั่งฟังด้วยความไพเราะอย่างเดียว....ฮาๆๆ) บางครั้ง....พระอาจารย์ก็มีของรางวัลมาดึงดูดความสนใจในการเรียน เช่นเวลาใครตอบถูกพระอาจารย์ก็มีแจกของรางวัลเล็กๆ น้อยๆ ให้เป็นกำลังใจแก่เด็กๆ (มีอยู่วันหนึ่งเจ้าตัวใหญ่เอาเหรียญจตุคามรามเทพมาโชว์ และบอกว่าวันนี้ลูกตอบถูก พระอาจารย์แจกจตุคามฯ เลย .....แน๊...เอากะพระอาจารย์สิ มีลูกล่อลูกชนให้เด็กๆ สนใจกันสุดฤทธิ์ ) ทางผู้ปกครองของเด็กๆ ก็มิได้รังเกียจ ต่างรู้สึกดีไปตามๆ กันที่ลูกหลานตนเองเข้าวัด ไปเรียนหนังสือ, เรียนธรรมะกับพระอาจารย์ที่วัดในหมู่บ้าน ครั้นถึงเวลาที่ไปรับ-ส่งบุตรหลานตน และไปเจอกันต่างก็คุยกัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน กลายเป็นเพิ่มโอกาสแห่งความสัมพันธ์ที่ดีให้เกิดขึ้นกับคนในหมู่บ้านอีกทางหนึ่ง แถมยังมีผู้ใหญ่ใจดีในหมู่บ้าน ขนน้ำหวานและขนมไปแจกเด็กๆ หลังจากเลิกเรียน
อานิสงค์ที่หลายฝ่ายต่างร่วมด้วยช่วยกันเหล่านี้จะเป็นอีกแนวทางหนึ่งในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ที่จะโตขึ้นเป็นกำลังสำคัญของประเทศชาติต่อไป หากแต่เด็กๆมิได้ถูกพัฒนาทางด้านความรู้เท่านั้น กลับเป็นการพัฒนาทางด้านจิตใจให้ใฝ่ในศีลธรรม เฉกเช่นเดียวกับที่ผู้ใหญ่หลายๆ คนเคยเรียนวิชาศีลธรรมในโรงเรียนในอดีตก่อนหน้าโน้น น่ายินดีใช่มั๊ยคะ....
ความเห็น (8)
- (โรงเรียนประดับประถมศึกษา)
- ดีใจกับด็กๆๆด้วย
- ตอนอยู่สงขลาเคยไปช่วยพระสอนหนังสือที่ทุ่งหวัง ชื่อโรงเรียนวัดทรายขาว
- ชอบมากเด็กๆได้ศึกษาวิชาธรรมมะและวิชาสามัญ
- พระที่มาจากมหาวิทยาลัยสงฆ์ท่านมีเทคนิคการสอนที่ดี ถ้าไปเห็นแล้วจะชอบ
- ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆๆ
สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณหลายๆ นะจ๊ะ ทีช่วยพิสูจน์อักษรให้ แบบว่าคงแก่แล้วมั๊ง สายตาชักจะมีปัญหาล่ะสิ เข้าไปแก้แล้วครับผม
- แบบกำลังอ่านบันทึกผมอยู่ดีๆ ก็ต้องแอบแว๊บไปส่งหลานน่ะจ๊ะ เลยอยากบอกเล่าเรื่องดีๆ ของพระพุทธศาสนาของเราบ้าง ว่ายังมีเรื่องดีๆ อีกมาก ไม่เฉพาะแต่ข่าวหน้า 1 ทางหน้าหนังสือพิมพ์อย่างเดียวน่ะครับผม
- ขอบคุณครับผม
นึกถึงตอนเด็กเลยครับ เคยเรียนพุทธศาสนาวันอาทิตย์เมื่อปี 2510 ที่มหามกุฏราชวิทยาลัยใน วัดบวรนิเวศน์วิหาร ตอนนั้นมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อบุญส่ง ชเลธร แปลกมากจากกัน 40 ปีเพิ่งมาเจอเมื่อสามอาทิตย์มานี้เขาไปอยู่สวีเดนมา 35 ปีแล้ว
- เข้ามาเรียนรู้กิจกรรมดีๆค่ะ .....
- ที่โรงเรียนบ้านระวิง ไม่ได้ให้เด็กไปเรียนนอกสถานที่ค่ะ เราใช้ระบบนิมนต์พระมาเทศน์ ทุกวันศุกร์ ตอนประชุมสวดมนต์ประจำสุดสัปดาห์
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเอก 
- ค่ะ ถ้าเป็นสิ่งดีๆ ที่ควรสานต่อ เราก็ควรกระทำน่ะคะ แม้ว่าจะเหมือนการย้อนอดีต แต่ในเมื่อเรื่องในอดีตนั้นเป็นเรื่องดี มันก็จะเป็นเรื่องที่ทันสมัยในทุกๆ กาลสมัยนะคะ
- ยินดีด้วยค่ะที่เจอกับเพื่อนเก่า เพื่อน ... ไม่ต่อก็ติดค่ะ รึปล่าวคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูหญ้าบัว 
- เพิ่งไปส่งหลานมาน่ะค่ะ อีตอนที่ไปส่งเค้าที่วัด เห็นเด็กๆ หลายคน หลายๆ ระดับชั้นเค้าวิ่งเล่นกันที่บริเวณลานวัด ดูแล้วรู้สึกดีมากน่ะค่ะ ไม่มีการแบ่งชนชั้นในกลุ่มเด็กๆ เจ๋งมากเลยค่ะ เป็นภาพดีๆ ที่ประทับใจค่ะ
- หันมาเจอผู้ใหญ่ด้วยกัน คุยกันจ้อๆๆ เล่าเรื่องราวต่างๆ ยิ้มแย้มเข้าหากัน มันเป็นอานิสงค์ที่ได้มากกว่าหนึ่งอย่างด้วยค่ะ
- อ้าว.... พระท่านก็ดูจะมีชีวิตชีวาที่ลานวัดที่กวาดสะอาดๆ แล้วมีเด็กๆ มาเล่นเพื่อรอเข้าเรียน ดูท่านยิ้มๆ แบบสบายใจนะคะ
- ขอบคุณครูหญ้าบัวมากค่ะ อุตส่าห์แวะเวียนมาเยือนกัน
สวัสดีครับ
ศาสนาพุทธ เป็นสิ่งที่อยู่ในความเชื่อของเรา สำหรับเป็นธงในการดำรงชีวิต ผมบวชเมื่ออายุ ๓๘ ปี บวชแล้วให้รู้สึกว่าบวชช้าไป เด็กๆ ที่ศึกษาธรรมะตั้งแต่อายุยังน้อยแล้วปรับใช้ให้ได้กับชีวิตประจำวัน นับว่ามีบุญ ให้เขาทำเป็นรูปธรรมให้ได้เถอะครับบารมีเขาจะสูงขึ้นครับ
สวัสดีค่ะ คุณ 
- ตอนนี้โครงการของโรงเรียนกำลังเตาะแตะอยู่ค่ะ แต่ก็เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมในโครงการใหญ่ที่เกี่ยวกับการน้อมนำคุณธรรมสู่ตัวเด็ก และสานต่อไปยังผู้ปกครองด้วย นับเป็นสิ่งที่ดีๆ ในหมู่บ้านเราค่ะ
- เมื่อวานตอนเจ้าตัวเล้กกลับมาเห็นโชว์ใหญ่เลยค่ะ ก้ลุงหวงแจกเสื้อเหลือง "หนูน้อยพุทธธรรม" มาด้วย เจ้าสองคนนั่นออกจะเห่อกันน่าดูชม อย่างว่าล่ะค่ะ พระท่านก็โน้มนำสุดฤทธิ์ เด็กๆ นี่ค่ะ แรกๆ ก็ต้องล่อหรือดึงดูดใจเค้าก่อน เมื่อนานไปเค้าเห็นคุณค่าด้วยตัวเค้าเองก็ไม่ต้องมีอะไรมาล่อแล้ว เมื่อนั้นมันกลายเป็นความรู้ฝังลึก และพฤติกรรมที่ถูกอบรมบ่มฟักด้วยคุณธรรมติดตัวเค้าเข้าไปแล้วล่ะค่ะ
- ขอบคุณนะคะ