ก่อนจะเริ่มบันทึกการเรียนเดือนแรก
สวัสดีอีกครั้งหนึ่งค่ะ
ครั้งนี้ก็จะเป็นการเขียน blog หรือที่จะขอเรียกต่อไปในที่นี้ว่า “บันทึก” เป็นครั้งแรกหลังจากที่ได้เดินทางมาเรียนต่อปริญญาเอกที่ประเทศสหรัฐอเมริกานะคะ ตามคำแนะนำที่ได้รับมาจากท่านอาจารย์ที่ปรึกษา (คือท่านอาจารย์วิจารณ์ พานิช ซึ่งคิดว่าทุกท่านที่ได้แวะเวียนเข้ามาอ่านคงรู้จักท่านและผลงานของท่านเป็นอย่างดีแล้ว) ว่าให้เขียนบันทึก (อย่างน้อย) เดือนละหนึ่งหน โดยมีจุดประสงค์ก็คือ เพื่อให้เป็นการแบ่งปันความรู้ และข้อมูลในเรื่องการศึกษาต่อปริญญาเอกทางด้าน Knowledge Management
ก่อนอื่นก็แนะนำตัวเล็กน้อยนะคะ ดิฉันได้รับทุนจากสำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา หรือ สกอ. โดยอยู่ภายใต้สังกัดของวิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล เพื่อศึกษาต่อปริญญาเอกทางด้าน Knowledge Management ที่มหาวิทยาลัย Michigan State University ซึ่งทางท่านอาจารย์วิจารณ์ได้ให้ความกรุณาอย่างยิ่งแก่ดิฉันในการตกลงตอบรับเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาฝ่ายในประเทศสำหรับโครงงานวิจัยในด้านที่กำหนดไว้ข้างต้น
ดังนั้น ดิฉันก็มีความเต็มใจและยินดีที่จะนำประสบการณ์ต่างๆ ที่ได้รับจากการศึกษาที่นี่ มาแบ่งปันและแลกเปลี่ยนกับทุกท่านที่เข้ามาอ่านในบันทึกนี้นะคะ
อย่างไรก็ดี จากประสบการณ์การสอนของดิฉันในหลักสูตรปริญญาโทที่วิทยาลัยการจัดการนานกว่าหกปี ดิฉันพบว่านักศึกษาย่อมจะได้รับความรู้บ้างไม่มากก็น้อยเสมอ หากนักศึกษาไม่หลับในห้องเรียนเสียก่อน ทำให้ดิฉันมุ่งเน้นการสอนที่จะทำให้นักศึกษาตื่นและสนใจกับสิ่งที่อาจารย์กำลังจะพูดถึงเป็นหลักใหญ่
ซึ่งในทำนองเดียวกัน การเขียนแบบเป็นทางการเช่นนี้ ก็ย่อมอาจจะทำให้ทุกท่านหลับได้ และการหลับในการอ่านบันทึกนั้น ก็ย่อมจะหมายถึงว่า สาส์นที่ดิฉันต้องการส่งไปนั้นก็คงจะไปไม่ได้ไกลตามที่คาดหวัง
ดังนั้น ดิฉันจึงใคร่ขออนุญาตท่านอาจารย์ที่ปรึกษา (อันที่จริงก็ได้ขอท่านไปแล้วตั้งแต่ที่เมืองไทย) และท่านทั้งหลายที่กำลังจะอ่านต่อไป ว่าดิฉันขอเขียนบันทึกเชิง “ไม่ทางการ” และอาจจะมีการนอกเรื่องบ้างเป็นครั้งคราว หรือใช้คำสุภาพน้อยในบางครั้ง เพื่อกระตุ้นความสนใจของผู้อ่านนะคะ เนื้อหาอาจจะมีประโยชน์มากบ้างน้อยบ้างคละเคล้ากันไปค่ะ แต่ดิฉันใคร่ขอเชื้อเชิญให้ทุกท่านได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบันทึกในที่นี้ และดิฉันยินดีรับฟังความคิดเห็นของทุกท่านเพื่อนำมาปรับปรุงเนื้อหาของบันทึกต่อไปค่ะ
หมายเหตุ เพื่อไม่ให้ดูทางการเกินไป ก็จะขออนุญาตเรียกแทนตัวท่านอาจารย์วิจารณ์ต่อไปในบันทึกทั้งหลายว่า “ครูใหญ่” เนื่องจากท่านเป็นครูใหญ่ของดิฉันในการศึกษาต่อครั้งนี้อย่างแท้จริง (และเนื่องจากท่านจบทางด้านแพทยศาสตร์ จึงไม่ขอใช้คำแทนว่าอาจารย์ใหญ่) และขออนุญาตใช้คำแทนตัวเองด้วยคำอื่นที่ไม่ใช่ “ดิฉัน” นะคะ เพราะว่าออกจะฟังดูห่างเหินเกินไปหน่อย ก็จะขอใช้คำแทนตัวเองว่า “ครูน้อย” ละกันค่ะ เข้าคู่กันดีนะคะ ไปอ่านบันทึกของครูน้อยในเดือนที่หนึ่งได้เลยค่ะ.................
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะครูน้อย
มาขอร่วมติดตาม เรียนรู้กับครูน้อยด้วยคนนะคะ
สวัสดีครับ
อาจจะช้าหน่อย แต่ขอติดตามร่วมแบ่งปันความรู้ด้วยคนนะครับ ....ผมเองก็สนใจศึกษาต่อทางด้าน KM เหมือนกันครับ ...แต่ขอศึกษาวิทยายุทธจากรุ่นพี่ก่อนแล้วกันครับ
วนิดา สุวรรณนพ
ขอเป็นกำลังใจให้ครูน้อยในการศึกษาต่อ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ตอประเทศชาติต่อไป ได้ add blog ของครูน้อยไว้ใน favorite นานพอควรแล้วแต่เพิ่งได้มีโอกาสอ่าน และจะค่อย ๆศึกษาย้อนหลังไปเรื่อย ๆ เพราะสนใจเรื่อง KM อยู่แต่ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไรนัก อย่างไรก็ตามหากอ่านแล้วมีความสงสัยอย่างไรจะถามมานะคะ อ้อถ้าจะกรุณาก้ช่วยสอนคนแก่คนหนึ่งให้ทำ blog เป็นหน่อยสิคะ อายุ 52 เข้าไปแล้วจะพอไปไหวมั๊ยเนี่ย
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ป้าเหน่งคะ
วนิดา สุวรรณนพ
ขอติดตามด้วยคนค่ะ สนใจ KM อยู่อย่างมากค่ะตอนนี้ แต่ออกแนวศึกษาเองน่ะคะ
ปล. โดนใจตรงที่ "แนวทางการเขียนเนื่อหาวิชาการ แบบไม่ทางการ" ค่ะ เพราะอ่านได้ไม่เบื่อดีค่ะ