สวัสดีความรัก...บทที่ 3

การเผื่อใจไว้บ้างเป็นเรื่องที่สำคัญ....ในการที่จะรักใคร...คนหนึ่ง

ผ่านมา 2 บทแล้ว เรื่องราวความรัก บทที่ 1 บทที่ 2

ที่ผ่านมาเป็นความรักช่วงแรกๆที่ทุกคนมักจะเจอะเจอ ความรักช่วงแรก เค้าเรียกว่า ช่วงเวลาโปรโมชั่น....

สังเกตโทรศัพท์น่ะ ว่าจะมีแพ็คเกตโดนใจ ให้เราอยากใช้บริการ ซึ่งก็ไม่ได้ต่างจาก ความรักของฉันเลย

โปรโมชั่นเดือนที่ 1 -3 โทรทุกวัน ทุกเวลาที่คิดถึง(เช้า สาย กลางวัน บ่าย เย็น ค่ำ ดึก) กว่า 1 เดือนที่เขาทำอย่างนี้ เรื่องราวที่เราคุยกันก็เรื่อยเปื่อย มีสาระบ้าง และไม่มีบ้าง ตามธรรมดา แต่ไม่เคยมีเบื่อเลย

ยอมนอนดึก ขอแค่ได้คุยกัน เค้าเองก็ยอมที่จะเติมเงินทุกวันเพื่อโทรหาเรา ทั้งๆที่เงินเดือนก็ไม่ได้มากมาย แค่ 4000 เอง ซึ่งเขาเองมีภาระหลายอย่างอยู่ แต่ก็ยอมที่จะโทรหาเรา เพราะว่าคิดถึง(นั่นคือเหตุผลที่เขาบอกเรา)

โปรโมชั่นเดือนที่ 1-3 ก็ยังมีอีก คือมาหาที่บ้านทุกวัน หลังจากเลิกงาน มาช่วยงานที่บ้าน (ที่บ้านทำขนมขาย ต้องตีแป้ง เขาก็มาช่วย) มาให้เห็นทุกวันไม่ไปไหนเลย ทำให้เราปลาบปลื้มใจมากๆๆๆๆๆ นี่เขาคงรักเราเข้าแล้วจริงๆใช่ไหม (นี่คือสิ่งที่คิดขึ้นมาได้)

โปรโมชั่นเดือนที่ 4 -6 เริ่มงดหาย โทรน้อยลง แต่ก็ยัง 3 เวลา คุยกันนานอยู่พอสมควร วางอนาคตกันใหญ่ คิดนู้นทำนี่ คิดถึงเรื่องแต่งงาน มีครอบครัว สารพัดที่จะคุยได้

เดือน 7-10 โปรโมชั่นเริ่มหมด โทรน้อยมาก พูดกันน้อยด้วย ไม่ถึงนาทีเลยด้วยซ้ำ แต่ยังโทรหาทุกวัน หมายถึงเขาโทรหาเราน่ะ เรื่องอนาคต เริ่มไม่พูดถึง

เดือน 11-ปัจจุบัน หมดแล้วโปรโมชั่น ซ้ำร้าย เรื่องราวระหว่างนี้ มีทั้งทะเลาะกัน มีคนใหม่ บอกเลิกกัน เพราะว่ามีใหม่ (เขานะ) เราก็ร้องไห้แถมตาย สุดท้ายพอเขาขอโทษ ขอคืนดีก็ดีด้วยเฉย รักๆเลิกๆจนเพื่อนเบื่อ

ที่ตอนนี้มาพิมพ์สู่กันอ่านได้ขนาดนี้ ก็ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายมากๆมาแล้ว ที่ต้องเป็นอย่างนั้นเพราะว่า ตลอดเวลาที่คบไม่เคยคิดเผื่อใจเลย คิดว่า ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ไม่ทำร้าย และคิดเข้าข้างตัวเองมากไปที่คิดว่าเรามองคนไม่ผิด ยังไงเขาคงรักเราคนเดียว

แต่ในความเป็นจริงเราไม่สามารถจะให้ใครอยู่กับเรา รักเราได้ทุกเรื่องที่ทำได้หรอก เพราะว่าต่างคนต่างมีความคิด มีความรู้สึก มีโลกส่วนตัวของตนเองทั้งนั้น การคาดหวังโดยไม่เผื่อใจ เลย ทำให้เราเจ็บมากๆๆๆๆ

แต่ปัจจุบัน เราก็ยังคบกันอยู่ แต่เรียนรู้ที่จะอยู่บนโลกความเป็นจริงมากขึ้น .......ทำใจกับการได้มา และการจากลา ...

แม้ว่าวันนั้นมันมาถึงจริง อาจจะมีน้ำตาบ้าง แต่คงไม่เหมือนที่ผ่านมา