นายก อบต.....ขอแสดงความรู้สึก

ความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน

คนึง ชูพงศ์
นายก อบต.แก้วแสน
อ.นาบอน จ.นครศรีธรรมราช
 

กระผมในฐานะศิษย์เก่า, ผู้นำท้องถิ่นและกรรมการสถานศึกษาของโรงเรียนนาบอน รู้สึกดีใจปลาบปลื้มใจเป็นที่สุด ที่โรงเรียนนาบอนได้ผ่านการประเมินสู่โรงเรียนต้นแบบโรงเรียนในฝัน เพราะกว่าจะมีวันนี้ได้กระผมได้เห็นความพยายาม ความมุ่งมั่นความตั้งใจของทุกคนในโรงเรียนนาบอนทุกวันตลอดระยะเวลานานพอสมควร
ตลอดระยะเวลา 2 ปี ที่ทุกคนในโรงเรียนนาบอนได้มุ่งมั่น ตั้งใจพัฒนาไม่ว่าจะเป็นอาคารสถานที่สภาพแวดล้อม รวมไปถึงคุณภาพของนักเรียนไม่มีวันใดเลยที่ไม่เห็นการเปลี่ยนแปลง แม้แต่ในวันเดี่ยวกันถ้ากระผมเข้ามาในโรงเรียนช่วงเช้าแล้วบังเอิญผ่านมาในช่วงบ่าย ในช่วงระยะเวลาที่ห่างกันเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ยังสามารถมองเห็นได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะนักเรียน
กระผมยังจำได้ดีที่ครั้งหนึ่งในอดีต(ก่อน 2 ปี ที่ผ่านมานี้) กระผมเข้าไปในโรงเรียนตามคำเชิญของโรงเรียน แต่ตอนนั้นมีเหตุจำเป็นให้ต้องแต่งกายแบบสบาย ๆ และไม่ค่อยสุภาพเท่าไรและด้วยความรู้จักมักคุ้นกันดี พอเจอหน้ากับนักเรียนก็ได้แต่ยิ้ม ไม่มีใครเลยที่ยกมือไหว้แม้แต่คนเดียว อาจารย์ที่อยู่ด้วยกันก็คงสังเกตเห็น แต่เมื่อ 2 ปี ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันกระผมเข้ามาโรงเรียนนี้ ไม่ว่าเดินไปทางไหนพบใครนักเรียนไหว้ทุกคน นี่คือความภาคภูมิใจอย่างแรกเลย
ความภาคภูมิใจต่อมา ก็คือ ความพยายามพัฒนาคุณภาพของนักเรียนให้มีคุณภาพที่ดีตามต้องการ แต่ด้วยความที่โรงเรียนมีงบประมาณน้อย.. แต่จำเป็นต้องพัฒนาคุณภาพนักเรียนด้วยสื่อ ICT (เพราะโรงเรียนเราอยู่ในชนบทที่ห่างไกลจากแหล่งเรียนรู้ ถ้ามี ICTเข้ามาช่วยนักเรียนเราก็สามารถค้นคว้าหาความรู้ได้หลากหลายขึ้น) ซึ่งขณะนั้น..โรงเรียนยังไม่มีงบประมาณที่เพียงพอ โรงเรียนได้พยายามโดยการนำนักเรียนส่วนหนึ่งไปศึกษาจากโรงเรียนต่าง ๆ ที่เขาพร้อม..เพื่อให้นักเรียนกลุ่มนี้มีความรู้และมีประสบการณ์ เพื่อกลับมาถ่ายทอด..ให้คนอื่น ๆ อีก นอกจากนี้โรงเรียนยังได้พยายาม..ศึกษาค้นคว้าวิธีการพัฒนาคุณภาพนักเรียนมาโดยตลอด ต่อมา.อบต.ได้เห็นความมานะพยายามที่จะพัฒนาโรงเรียนของผู้บริหาร คณะครูและนักเรียนทุกคน อบต.ได้จัดสรรงบประมาณสนับสนุนด้าน ICT และโปรแกรมภาษาอังกฤษเพราะชุมชนของเราไม่มีครูต่างชาติยอมเข้ามาสอน หากแต่เราหาโปรแกรมด้านภาษามาช่วยพัฒนานักเรียนของเรา ให้ได้ยินสำเนียงจากเจ้าของภาษาผมคิดว่า นี่.คือสิ่งที่เราทำได้ระหว่าโรงเรียนและชุมชน ซึ่งนักเรียนสามารถใช้สื่อเหล่านั้นพัฒนาความรู้ได้ดีตนทำให้รู้สึกว่าคุ้มค่าที่สุดที่สนับสนุนงบประมาณมาให้
นอกจากนี้ยังมีความประทับใจ ภาคภูมิใจ กับความร่วมมือร่วมใจของชาวนาบอนทุกคน เพราะชาวนาบอนไม่รู้จักวันหยุด ไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาราชการ ทุกคนทำงานตลอดเวลาทั้งกลางวัน กลางคืนวันเสาร์ วันอาทิตย์ ไม่มีผู้อำนวยการไม่มีรองผู้อำนวยการ ไม่มีนักการภารโรงทุกคนเท่าเทียมกันหมด ทำให้เห็นถึงความรักความสามัคคีความมีน้ำใจของทุกคนในรั้วนาบอนที่ไม่มีวันลบเลือนได้เลย ขอบคุณกระทรวงศึกษาธิการที่มอบสิ่งดีๆให้มีกับชุมชนของเรา