จิตะ+วิทยา : ตอนที่ 6 บันทึกการเดินทาง : จากความทรงจำ(1)

           
      วันหนึ่ง...ในทุ่งหญ้าเขียวขจี ต้นหญ้าต้นเล็ก ๆ เต็มลานทุ่ง ดอกไม้ดอกเล็ก ขึ้นแซมต้นหญ้า ยามลมพัดผ่าน ต้นสนภูเขาขนาดใหญ่ไหวเอน พัดปลิวตามแรงลม ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงที่ลานทุ่งกำลังเบ่งบาน แย้มปากปริยิ้มต้อนรับแมลงตัวโตที่ผลัดเข้ามาในกลลวง ฉันปาดเหงื่อก้อนโตออกจากหน้าผาก   ด้วยวัยแค่ 21 ปี(ในตอนนั้น) ทำให้ไม่เหนื่อยมากนัก


       
          ก่อนที่ดิฉันจะเดินทางเพื่อไปยังที่พักซึ่งก็อีกสัก 5 กิโลเห็นจะได้ "ช่างงดงามจริง ๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่า บนฝากฟ้าของอีกฝั่ง บนภูเขาสูงชันและเต็มไปด้วยป่าดงดิบ และตัวทากจะมีลานโล่ง" หลังแปคือชื่อของทุ่งแผ่นดินผืนกว้าง เป็นก้าวย่างแรกที่เหยียบบนพื้นแผ่นดิน"ภูกระดึง"

        ดิฉันวางเป้ใบใหญ่(แต่ภายในไม่เหลืออะไรเลย...) ลงข้างตัว เปิดหมวดแก๊ปทหารออก เดินไปยังร้านค้ามุงหลังคาด้วยเพิงหญ้าคา ดิฉันได้น้ำมาขวดหนึ่ง ราคาคงไม่ต้องถามถึงเพราะมันมากกว่าราคาพื้นราบถึง 3 เท่า "ดื่มซะจนหมดขวดเลยหรือ เดี๊ยวจะจุกนะ" เจ้าเนี้ยวเพื่อนหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับดิฉันทักขึ้น "ต้องเดินอีกไกลเลย" "ฮื่อ ดิฉันตอบ แต่นกหิวนี่นา" เนี๊ยวยิ้ม "ก็บอกแล้วไงว่า ให้เอาของฝากลูกหาบให้หมด ไม่เชื่อเค้าแล้วไง ของในเป้ก็ต้องโยนใส่ถังขยะตั้งแต่ยังแค่ผ่าน ซำแฮก เอง " ดิฉันค้อน "เออ เออ รู้แล้วน่า ๆๆ บ่นเป็นคนแก่ไปได้" เนี้ยวส่ายหัวและหัวเราะ หึหึในความรั้นของดิฉัน

         
          ดิฉันปล่อยให้เนี้ยวนั่งพักแต่เพียงลำพัง ดิฉันเปิดกระเป๋าเนี้ยวออกอย่างถือวิสาสะหยิบกล้องถ่ายรูปแคนนอน วิ่งเยาะ ๆ ไปที่ทุ่งหญ้าด้านหน้า ผีเสื้อตัวสวยบินโฉบไปมาระหว่างดอกหญ้า สอง สามดอก ดิฉันไม่รั้งรอที่เก็บภาพสวยงามนั้น เอ๊ะ นั้นต้นอะไรนะดอกช่างงามเหลือเกิน หืม..ไม่เคยเห็นเลย มันเหมือนกับดอกกล้วยไม้ แต่ใบมันไม่ใช่ แล้วมันก็ขึ้นบนดินไม่ได้อยู่แบบต้นกาฝากสักหน่อย อิอิ..ได้อีกภาพละ
          โอโห ดูต้นสนนั่นซิสูงใหญ่และแผ่กิ่งก้านสาขาออกอย่างสมดุล โอนและไหวเอนตามแรงของลม เฮ้อ เมื่อไรหน๊อ อากาศที่พื้นราบจะได้สดชื่นอย่างนี้บ้าง เสียงเรียกเพื่อน ๆ ในก๊วนและเนี๊ยวดังขึ้น "เอ้า นก เขาจะไปกันแล้ว มัวแต่ถ่ายรูปอยู่นั่นแหละ ช้าจะโดนทิ้งน๊า" ดิฉัน หันมาค้อนเนี้ยวซะวงใหญ่ เออ ไปเลย ก็ดี จาได้ปายกับหนุ่มอื่น หุหุ... เสียงเนี้ยวตอบมา อา ...จ๊ะ ..จ๊ะ แม่คุ๊ณ รอก็ได้ ...อิอิ เราก็เลยชนะ...อีกตามเคย...

[Asst Prof.Dr.Ratchanok Phramsiri]

ดีมากเลยคะพี่นก น้องนกเห็นภาพตามเลยคะขอบคุณคะ

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

ว้าว อาจารย์ครับ

• อ่านแล้ว ดูแล้ว อยากไปเที่ยวจัง
• จำได้ไปนานแล้ว เหนื่อย
• อยากไปอีกแต่ไม่อยากปีนเขา อยากเดินป่า

[เพ็ญศรี(นก)]

1. รัตน์ชนก    2. ออต

• ขอบคุณค่ะน้องนก  และน้องออตคับบบบ
• เออ แบบว่าเรา ออกไอเดีย ออกทิปท่องเทียวเชิงอนุรักษ์บนภูกระดึงกันดีไหม  หุหุ  ไม่ได้ไปสัก 20 ปีแล้วมั้ง เนอะ คุณออตเนอะ
• ให้คิดถึงบรรยากาศบนภูในวันนั้นเลย แล้วจะเขียนบอกเล่าเรื่องราวความทรงจำผ่านตัวหนังสือกระตุ้นให้อยากไปกันให้ได้ เนอะๆๆๆ
• หุหุ  เขียนว่า...แบบมีแผน