การบ้านเฮฮาศาสตร์ ( 2 )

เจ้ากำลังจะไปไหน          

          จากประสบการณ์รับราชการมานาน   มีโอกาสริเริ่มทำงานใหม่ในองค์กรทั้งๆที่ไม่ตรงตามตำแหน่ง  แต่ก็ขอโอกาสที่จะทำเอง  ทำให้เข้าใจถึงความคับข้องและติดขัดในหลายส่วน  หลายครั้งต่อหลายครั้งที่  เหนื่อยและอึดอัด  (อาจเรียกได้ว่า พยาบาลอกหัก  อิอิ )  การศึกษาค้นคว้างานใหม่ที่ไม่ค่อยแพร่หลาย  ไม่ตรงกับตำแหน่งภาระงานและหน้าที่นั้น  ทำให้เราต้องทำการบ้านให้มาก  ทั้งเพื่อพัฒนางาน  พัฒนาการบริการ และประสานความเข้าใจกับฝ่ายบริหาร             

          นี่เอง 

          การค้นคว้าผ่านอินเตอร์เน็ท ( สื่อรัก online อิอิ )  ทำให้ได้รู้จัก gotoknow.org  ทำให้ได้เจอกัลยาณมิตรมากมาย  ที่สำคัญทำให้ได้เจอกับผู้ชายที่รักที่สุดในโลก  ( ไม่อกหักแล้ว )         

          หลายครั้งต่อหลายครั้ง ที่อมทุกข์ อกหัก  แต่เมื่อได้เจอผู้ชายในฝันคนนี้แล้ว  ได้พบได้คุยกับพ่อ ไหนจะกัลยาณมิตร ก๊วนเฮฮาศาสตร์ เหมือนครอบครัวของเรา  ทำให้โลกนี้สดใส  ผ่าทางตัน  เห็นหนทางต่อไปเลยค่ะพ่อ         

          ไปไหนไปกัน  ขอเอาลูกๆ (เด็กพิการ) ไปด้วยนะคะ 

          การจัดการความรู้ตามธรรมชาติ  หรือภาษาอังกฤษหน่อยก็  Natural KM หรือ KM ธรรมชาติ ช่วยส่องทางการพัฒนางานที่คับข้อง ติดขัด  จนเหมือนว่า  work with disability มาจาก  ทำงานด้วยความพร่อง ( 555  ขัดและขาด ) ติดกรอบจนบางทีอึดอัดและถอดใจไปหลายครั้ง  ให้ได้พลังใจจากกลุ่มกัลยาณมิตร  พี่น้องที่มาช่วยทั้งแรงกายและแรงใจ ตลอดจนคำแนะนำแบบสุนทรียสนทนา ทำให้ฝ่าฟันอุปสรรคไปหลายครั้ง  เราไม่สามารถบอกได้ว่า  ตอนนี้เป็นหัวปลา หางปลา  เพราะก้างปลากำลังติดคอค่ะ    ที่นี่ได้รู้จักการทำงานแบบ INN  ซึ่งสามารถทำควบคู่ไปกับระบบ pyramid ของระบบราชการเดิมๆได้ เรียกว่า อิงระบบ ทำให้มีความสุขกับการทำงานในหลายระนาบมากขึ้นค่ะ                   

          และโดยส่วนตัวเป็นพยาบาลวิชาชีพ นอกสถานพยาบาลมานาน (เหมือนพยาบาลนอกคอก  อิอิ ) งานที่ทำก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการพยาบาล  ที่เรียกว่า nursing care เลย  ประสบการณ์ด้านวิชาชีพ  ไม่สามารถเอามาประเมิน  ขอตำแหน่งชำนาญการ  เพื่อความก้าวหน้าของตนเองได้  จึงพยายามที่จะขอเปลี่ยนตำแหน่ง  เพื่อให้สอดคล้องกับภาระงานที่ทำอยู่ค่ะ                      

เจ้าต้องการอะไร           

          อย่างที่เคยเขียนไว้ในหน้าประวัติ  (จำเขามาอีกทีค่ะ ) คือ 

 "เพราะโลกนี้...ประกอบขึ้นด้วยความหลากหลาย

โลกจึงมิได้จำเป็นต้องมีแต่มนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ

แต่โลกที่หลากหลายควรประกอบด้วยบุคคลที่มีศักดิ์และศรีทางจิตวิญญานที่ทัดเทียมกัน 

เสมอภาคกัน  และศรัทธาในคุณค่าของกันและกัน

เพื่อที่จะเป็นสังคมที่ทั้งคนพิการและไม่พิการอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างศานติสุข"  

เจ้าจะทำอะไร  (บอกหน่อยได้ไหม)         

          พัฒนางานบริการสนับสนุนนิสิตพิการ  ด้วยการนำเอาหลักการ INN และเฮฮาศาสตร์  เชื่อมโยงการทำงานกับหลายๆระนาบ  เพราะเราไม่สามารถทำงานคนเดียวได้แน่นอน  การพัฒนาศักยภาพผู้พิการ  เป็นงานที่ต้องใช้ จิตอาสา  อย่างมาก  และอาสาสมัครผู้ที่มีจิตอาสาเองก็ต้องมีทักษะในการพัฒนาผู้พิการด้วย  เราจะไม่ทำแบบเอื้ออาทร  แต่เราจะทำด้วยความเคารพในศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน  เชื่อมั่นในความสามารถของกันและกัน  และสนับสนุนเติมเต็มกันในส่วนที่บกพร่อง 

ทำไมถึงต้องเฮฮา..                  

          การจัดการความรู้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาคน พัฒนางาน พัฒนาฐานความรู้ก็จริง  แต่คนเราจะทำอะไรให้อยู่อย่างยั่งยืนได้  ต้องทำแล้วมีความสุข  อย่าให้เกิดทุกขภาวะจากการเรียนรู้  เช่นท่านผู้ใหญ่ว่าไว้  ใช่ไหมคะ         

          นี่ไง         

          แล้วท่านคิดว่ามีอะไรที่  เหมาะสมให้ใช้ในสภาวะการณ์ปัจจุบันนี้  อีกหรือ  กรุณาชี้แนะด้วย         

          เรามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้  ลปรร กันเถอะนะคะ  ยุคนี้ไม่ใช่ยุคของความไม่รู้หรือขาดความรู้หรอกค่ะ  เราแค่ยังไม่สามารถจัดการความรู้ที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ที่สุดอย่างมีความสุขและยั่งยืนต่างหาก   

บันทึกของตัวเองที่ชอบ 

          คือ  การจัดการศึกษาของผู้พิการใน"สังคมไม่ทอดทิ้งกัน" เพราะคิดว่า ชัดเจนและเห็นแนวทางการทำงานเพื่อพัฒนาศักยภาพผู้พิการต่อไปค่ะ

           ขอบพระคุณค่ะพ่อขาหนิง สอบผ่านหรือยังคะพ่อ

          ต้องส่งการบ้านเพิ่มอีกหรือป่าว  อิอิ 

[ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์]

• เจ้าได้คะแนนเต็มเชียวแหละ

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

เย้เย้  ขอบพระคุณค่ะพ่อ

แบบนี้ก็มีรางวัลสิคะ  ขออิ่มเดียวค่ะพ่อ เพียงแต่อิ่มหนิงจุสักหน่อย ฮา...

[coffee mania]

• การบ้านยาวจังเลย
• อิอิอิ
• เหนื่อยไหมคะ
• เอากาแฟมาฝากค่ะ

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ขอบพระคุณค่ะน้องสาว

แก้วเต็มๆแบบนี้ แสดงว่า หอยโข่งยังไม่ชิมใช่ป่าวคะกุ้ง

[คนเมืองฝาง]

ชื่นชม ชื่นชม คนใจงาม

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ขอบพระคุณค่ะ  คุณ 5. คนเมืองฝาง

เราทุกคนล้วนมีความดีงามและมีอิสระในการคิดดี ทำดีค่ะ  เช่น ตัว I ตัวแรกใน INN ค่ะ

I : Individaul

N : Node

N : Network

[pa_daeng]

• อ่านยังไง ก็ต้อง ยังไม่เข้าใจ อิอิอิ
• คงต้องไปนั่งจับเข่าคุยกัน สงสัยจะถึงเช้าแน่เลย

 

[คนชอบวิ่ง]

• ดีใจจัง  สองตอนจบ  ไม่ต้องตามไปอ่านตอนสามตอนสี่ อิอิ

[Asst Prof.Dr.Ratchanok Phramsiri]

• สวัสดีคะ ขอเป็นเพื่อนคนส่งการบ้านแล้วกันนะคะ
• ดีใจแทนจังคะที่ได้
• เจ้าได้คะแนนเต็มเชียวแหละ
• ขอบคุณคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตามมาดูพี่สาว
• อยู่บ้านพ่อแล้วครับ
• ดีใจที่พี่หนิงได้เต็ม
• น้องยังไม่ได้ทำเลย
• มัวแต่ไปที่ภาคเหนืออยู่

[คนดอย]

สวัสดีครับ

ไม่ค่อยได้มีโอกาสทักทายพี่หนิงเท่าไรเลย มั่วแต่ตามอ่าน

ยินดีที่ได้อ่านความเป็นตัวตน แถมยังแสดงถึงความมุ่งมั่นและทุ่มเท มากๆเลยครับ ขาน้อยขอคารวะ 3 จอก ครับ

[สะ-มะ-นึก]

• ดีใจด้วย น้องหนิงได้คะแนนเต็ม
• และก่อนที่เจ้าของบันทึกจะตื่นมา
• ขอขโมยกาแฟ ของหมอกุ้งกินก่อนนะ...อิอิ

[beeman 吴联乐]

• เขียนได้ดีมาก ให้คะแนนเต็มเลย (ทั้งสองตอน)
• ของ beeman ต้องลดให้เหลือไม่เกิน ๓ ตอน
• เขียนก่อนเสร็จที่หลังเพื่อนเลย..5555
• อย่าลืมเขียนบันทึกของบริจาค Link นะ เดี๋ยวตามหาไม่ครบนา
• เห็นรูปเจ้าของ blog ทีไร หน้าตาไม่ค่อยเสบยเลย..น่าจะเปลี่ยนรูปใหม่ที่ไฉไลหน่อยน๊ะจะ (ตัวจริงน่ะสวยอยู่แล้ว..ฉุดไว้ก่อน กำลังลอย..อิ อิ อิ )

[Ranee]

ตามมาเมาขึ้ตาก่อนค่ะ อิอิ อะล้อเล่นค่ะ  มาอ่านภาค 2 ค่ะ  เหมือนหนังกำลังภายในเลย ต้องต่อสู้กับคนรอบข้างนะ อิอิเพื่อให้เราได้ยืนอยู่ในยุทธจักร ขอบพระคุณแม่นางหนิงหนิงนะค่ะ อิอิ

[อ้อยควั้น_ชายแดนใต้]

• สวัสดีค่ะ พี่หนิง
• สบายดีนะค่ะ
• แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
• ขอให้สอบผ่านค่ะ อิอิ

[คุณ รัตติยา เขียวแป้น]

สวัสดีค่ะพี่เหมยหนิง

       สู้ ๆ นะคะ  เป็นกำลังใจให้ในทุก ๆ เรื่องค่ะ

[@.rak-na.@]

• ตามมาดูว่าเจ้าเป็นไผ  อิอิ
• อ๋อ..รู้แล้วเป็นคนดีที่น่ารักกกก
• คิดถึงพี่หนิงค่ะ

[tiya]

แวะมาแอบเรียนด้วยค่ะ  

เป็นกำลังใจให้นะคะ

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ขอบพระคุณค่ะ  กัลยาณมิตรที่ติดตามผลงาน 2 ตอนจบ  เรารู้จักกันมากขึ้น  ใกล้ชิดกันมากขึ้น และรักกันมากขึ้นแล้วใช่ป่าว  อิอิ

[แอมแปร์]

สวัสดีค่ะพี่หนิง : ) 

แอมแปร์ตามมาอ่าน  "เรื่องราว บอกเล่า ของหนิง"   (ผลงาน สองตอนจบ)  : )  หลายรอบแล้วค่ะ   อ่านอย่างชื่นชม   และชอบใจคำกล่าวนี้มาก   

" เชื่อมั่นว่า...คนทุกคนมีศักยภาพและต้องพัฒนาอยู่เสมอ"

พี่หนิงเก่งจริงๆค่ะ    การสื่อสารให้ผู้ที่มิได้"เห็น" งานอย่างที่เราเห็น  ได้เข้าใจตรงกับเรา  ได้เห็นคุณค่าของสิ่งที่กำลังเพียรพยายามทำ  และได้สนับสนุนส่งเสริม ให้ผู้ที่เป็นมนุษย์เหมือนๆกัน ได้มีที่ยืนและมีในส่งพื้นฐานที่มนุษย์ผู้อื่นเขามีกันนั้น  ต้องออกแรงทั้ง ผลัก ทั้งดัน  กันเป็นนานปี 
(เพื่อนแอมแปร์ที่ทำงานคล้ายๆพี่หนิงบอกว่าไม่พอหรอก  ต้องเขย่าแรงๆด้วย  : )  )

แอมแปร์รู้สึกชื่นชมพี่หนิงมานานแล้วนะคะ  และยิ่งชื่นชมมากขึ้น  เมื่อเห็นความตั้งใจจริงของพี่หนิงปรากฏผลเป็นรูปธรรมในหลายๆเรื่อง   เพราะเข้าใจเหลือเกินว่าเบื้องหลังของคนที่ต้องทั้งผลักและดันนั้น  มันหนักหนาสาหัสแค่ไหน 

ขอเอาใจช่วยพี่หนิง ให้ประสบความสำเร็จในการทำงานด้วย"จิตอาสา"ที่มีคุณค่านี้นะคะ  และขอแสดงความยินดีที่พี่ได้พบชายในฝัน  : )   ซึ่งผู้ควรแก่การเคารพรักและศรัทธาได้อย่างจริงแท้  แอมแปร์คิดว่าท่านเป็นความหวังและพลังใจของคนที่เข้าใจ"การศึกษา"อย่างแท้จริง 

โชคดีเหลือเกินเกินที่มีโลกการสื่อสารออนไลน์แบบที่ทำให้เรา"เข้าใจตัวตน"กันก่อนได้ 

.....ก่อนที่จะได้พบ "ตัวจริง" กันนะคะ.... : )