ห่างหายไปนาน เพราะว่าพักนี้ ก็งานเยอะ ทั้งเรื่องงานและเรื่องหัวใจ
หลายอย่าง ทำให้บางทีอยากกับไปเป้นเด็กจังเลยจะได้ไม่ต้องคิดมากอย่างนี้
งานยังพอแก้ไปตามสถานการณ์นั้นๆได้ แต่เรื่องใจนี่ซิ ทำยากน่าดู
เรื่องของเรื่องก็คือ
เขาพูดถึงอนาคตมากขึ้น บ่อยขึ้น ทำเอาเรากลัว เหมือนจะพร้อม แต่ก็ไม่พร้อม ยังหวงชีวิตโสด ที่เที่ยวกินกับเพื่อนๆอยู่
เขาดีมากกว่าเดิม ก็กลับระแวงคิดว่าเขาทำผิดอะไรเลยทำดี
แปลกไหมเนี่ยเรา ว่างๆนั่งคิดถึงเขา เขียนกลอนส่งให้เขา
คิดถึง
หนึ่งคำที่ไม่ซึ้งเท่าไร
โทรมาเพราะว่าห่วงใย
อยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไร แค่นั้นเอง
***อันนี้คืออันที่ส่งข้อความให้***
อีกอันที่ไม่ได้ส่งคืออันนี้
ระยะทางอาจทำให้ห่าง
เพราะเหมือนมีเส้นบางๆมากั้นไว้
แยกการให้ห่างใจ
เพื่อพิสูจน์ ว่าเรายังรักกันดีอยู่ไหม..เมื่อไกลกัน...
*****************
คิดอย่างนี้จริงๆนะเนี่ย ระยะทางเป็นเครื่องพิสูจน์ในความรัก
เฮ้อๆๆๆๆๆความรักนะความรัก มีมากกันก็เหนื่อย
น้อยไปหายไปก็โกรธก็เคือง เป็นเรื่องเป็นราวทุกวัน(สดๆๆเลย..ทำไปได้)
แต่ยังไงความรักก็ยังคงสวยงาม.....และรอที่จะทักทายคุณเสมอ
รักมากย่อมระแวงมาก ธรรมดา