เซิ้งครกมอง
<p style="margin: 0cm 0cm 12pt" class="MsoNormal"> วันนี้การแสดงของเรายังอยู่กันที่ภาคอีสานนะครับ เป็นการแสดงที่แสดงออกถึงวิถีชีวิตของคนไทยในอดีต โดยเฉพาะคนภาคอีสานที่มีการดำเนินชีวิตแบบเรียบง่าย มีการนำ “ครกมอง”มาช่วยในการตำข้าวซึ่งในสมัยก่อนเรายังไม่มีโรงสีข้าว ฉะนั้น “ครกมอง”จึงมีความสำคัญกับวิถีชีวิตของคนไทย</p> “ครกมอง”เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการตำข้าวของชาวอีสาน ที่มีความเจริญน้อย หรือที่เรียกว่าชนบท ลักษณะของครกมอง มีขนาดใหญ่ ทำจากไม้เนื้อแข็ง มีไม้ยาวสำหรับตำข้าว ที่เรียกว่าสาก <p style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt" class="MsoNormal">วิทยาลัยนาฏศิลปกาฬสินธุ์จึงได้นำมาประดิษฐ์ท่ารำให้มีลีลาอ่อนช้อย งดงามและมีการพูด ผญา เกี้ยวพาราสีกันระหว่างหนุ่มสาวขณะตำข้าวอย่างสนุกสนาน การแสดงชุดนี้เน้นถึงลีลาในการตำข้าว โดยใช้ผู้แสดงยืนเป็นแถวไล่ลำดับเลียนแบบ “ครกมอง” และเมื่อผู้แสดงทำท่าเหยียบ “ครกมอง” ก็จะกระดกขึ้นลงโดยนักแสดง ตลอดจนลีลาในการฝัดข้าวของสตรีชาวอีสาน สุดท้ายผู้ที่แสดงเป็น “ครกมอง”ก็จะออกลีลาท่ารำที่งดงาม ในจังหวะที่สนุกสนานรื่นเริง</p><p> </p><p> ต้องขอออกตัวไว้ก่อนนะครับว่าภาพที่นำมาแสดงไม่สมบูรณ์เท่าที่ควร ขาดภาพการยืนเรียงตัวของ “ครกมอง” การเกี้ยวพาราสีของหนุ่มสาว และภาพการฝัดข้าว มีเพียงภาพในช่วงสุดท้ายที่บรรดาผู้ที่แสดงเป็น “ครกมอง” ออกมาแสดงลีลาท่ารำที่สนุกสนาน </p><p> </p>
สวัสดีครับ
สวัสดีครับ
ชื่อแปลกดีนะคะ
แต่ดุการแต่งตัว น่าจะคล้ายๆกับการรำแบบอื่นๆนะคะ
อยากเห็นครกมองครับว่ามันเป็นยังไง
มันจะเหมือนครกที่แม่ผมตำแป้งทำขนมจีนสมัยก่อนไหม
ครกมอง หรือครกกระเดื่อง
ถ้าได้ยินเสียงตอนหัวค่ำ ไม่เกิน 2-3 ทุ่ม เป็นสาวๆ ตำ ไอ้หนุ่มมาจีบ และช่วยตำบ้าง
ถ้าเป็นตอน ตี 4 ตี 5 เป็นสาวแก่ แม่ม่าย
คุณนารี พูดไม่ถูกก็ดีแล้ว มันไม่สุภาพด้วย ครับ