ในโอกาสที่ได้อ่านหนังสือธรรมหลาย ๆ เล่ม รู้สึกชอบในคำสอนของท่านอาจารย์ ว. วชิรเมธี ที่เขียนไว้ในหนังสิอธรรมสบายใจว่า การปล่อยวางคือการทำให้เกิดความสุข ถือไว้มันจะเกิดทุกข์ การเตือนตนด้วนคำว่า "ช่างมัน" น่าจะช่วยให้อะไร ๆ ดีขึ้น มีคำกลอนที่เตือนใจใด้ดีที่ท่านได้ยกไว้เป็นตัวอย่างว่า
มีสมภารวัดหนึ่งลึกซึ้งมาก ถูกลมปากถากถางอย่างเสียหาย
ท่านไม่โต้ตอบคำทำวุ่นวาย คิดอุบายผันผ่อนสอนใจตัว
เอาตาชั่งตั้งหราอยู่หน้ากุฎิ์ แล้วขุดมันวางข้างละหัว
ใครมาเห็นออกปากทักกันนัว ท่านเจ้าขรัว "ช่างมัน" เสียยันเต
การเตือนตนด้วยคำง่าย ๆ ว่า "ช่างมัน" อาจจะไม่ได้ผลในบางคน มีคำกลอนที่สอนไว้และถูกใจจนต้องนำมาเขียนติดไว้ที่โต๊ทำงานว่า
ใครชอบ ใครชัง ช่างเถิด
ใครเชิด ใครแช่ง ช่างเขา
ใครบ่น ใครเบื่อ ทนเอา
ใจเรา ร่มเย็น เป็นพอ
แล้วอย่างนี้จะถืออะไรไว้อีกเล่าในชีวิต
ช่างมัน ช่างเถิด ช่างเขา ทนเอา ใจเรา พอ
อันนี้ก็แล้วแต่สถานการณ์นะครับพี่นน เอาเป็นอย่าง ๆ เพราะถ้าเอาทุกอย่างมารวมกันคงจะมั่วครับ อาทิตย์หน้าผมจะไปอบรมงานวิจัยเชิงคุณภาพที่เชียงใหม่ทั้งอาทิตย์ ได้อะไรแล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ (เกี่ยวกันไหมนี่)
ด้วยความปราถนาดี อย่างจริงใจ
ดุษณี
ขอกราบประทานโทษ ต่อพระอาจารย์ ดุษฎี ด้วยเจ้าคะ
ในบรรทัดที่สิบ เขียนชื่อพระอาจารย์ผิด เพราะชื่อคล้ายกับผู้เขียน และขอโทษหมอก้องด้วยคะ
ดุษณี
สวัสดีค่ะ คุณ kong
ชั่งมัน ก็ดีเหมือนกันนะคะ
อย่ามาชั่งเรา เพราะเราไม่กล้าขึ้นตราชั่งต่อหน้าใครอยู่แล้วอ่ะค่ะ ฮา...