สารภาพ
ริเริ่มเขียนบันทึกเมื่อประมาณ 8-9 เดือนที่ผ่านมา และไม่ได้เขียนใน gotoknow แต่ไปเขียนใน Leaner เนื่องจากต้องเรียนกับอ.ลูกหว้าก็พยายามศึกษาวิธีเขียน blog จนสามารถผ่านวิชา อ.ลูกหว้าได้ มันน่าจบตรงนั้นเพราะไหน ๆ ก็ผ่านวิชานี้แล้วก็ไม่เห็นต้องจะต้องเขียน blog ให้เป็นภาระอีก แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ตอนเรียนวิชาของ อ.ลูกหว้า นอกจากจะต้องมีภาระที่ต้องทำ blog ตัวเอง ก็ต้อง(แอบ) ทำให้กับเพื่อน ๆ ในก๊วนอีก 6 คนด้วย กลายเป็นว่าจะต้องทำให้เพื่อน ๆ ตลอดเทอมการศึกษา (แฮะๆๆๆ อันนี้บอกอ.ลูกหว้าไม่ได้ เดี๊ยวจะเอาเกรดคืน)
วันหนึ่งของวันหนึ่ง เผอิญไป ค้นหาคำสำคัญคำหนึ่ง และ Gogle ก็นำพาให้เรามา เยี่ยมเยือน เวป gotoknow ตอนนั้นยิ่ง ๆ อ่าน ๆ ข้อบทเขียนใน gotoknow ก็ยิ่งสงสัยว่า เอ // นี่มันอะไรกันทำไมคนหลายหลากจึงมาเขียนบทความอะไร ๆ ๆเยอะแยะไปหมด ก็เลยเข้าไปคอมเม้นท์โดยไม่ได้สมัครเข้าไป
อีกหลายวันต่อมา ได้มีโอกาสแวะเวียนเข้าไปเยี่ยม gotoknow อีกครั้ง เนื่องเพราะติดใจในเรื่องราวหลายอย่างในนั้น อ่าน ๆ ๆ ๆ และอ่าน ๆ ๆ หลาย ๆ บันทึกของคนจากหลากหลายอาชีพทำให้ทึ่งมากและทำให้สมัครเข้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิก gotoknow ในวันนั้น
แค่สองวันหลังจากนั้น เปิด blog อีกครั้ง ตก-กะ-ใจ เพราะว่าอ.ลูกหล้าเข้ามาคอมเม้นท์ แหะๆๆๆ แล้วบอกว่า ให้เปลี่ยนรูปประจำblog ซะ ให้เป็นรูปตัวเอง อิอิ...ก็เลยต้องลนลานเปลี่ยนรูปใหม่ ดูซิ ขนาดหนีมาที่ gotoknow แย้ว ยังจำเราได้อีก (แหะ ๆๆ ตอนนี้ก็ห้ามบอก อ.ลูกหว้า น๊า....)
หลังจากนั้นก็เริ่มขีดเริ่มเขียนใน gotoknow เริ่มจาก blog แรกคือ อยากให้รู้จัก...สำนักการศึกษา .. , มนุษย์เบื้องหลัง , K M กับการพัฒนาองค์กร ในมุมมอง(ส่วนตัว)ของดิฉัน ฯลฯ และอีกหลายบันทึกซึ่งล้วนแล้วแต่พูดคุยเรื่องงานอ่าน gotoknow ทั้งสิ้น และที่ work สุด ๆก็คือ ได้เปิด blog ชื่อ การประกวดร้องเพลงและวงสตริงชิงถ้วยพระราชทาน ฯ พระองค์โสม เพื่อให้เยาวชน เข้ามาแลกเปลี่ยนกันและเพื่อตอบความข้อขัดข้องใจ ข้อเสนอแนะ ต่าง ๆ ซึ่งมีผู้เข้ามาคอมเม้นท์และผู้เข้ามาดูมากถึง 1483 คน ทำให้นกได้ทำงานและสามารถตอบข้อซักถามของน้อง ๆ ที่เข้าประกวดและผู้สนใจได้อย่างดียิ่งจึงขอขอบคุณ gotoknow มาก ๆ เลยค่ะ
...มีอีกเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง...เนื่องจากนกเรียนHR ซึ่งนกถือว่าเป็นศาสตร์แห่งการศึกษาของความเป็นมนุษย์จึงได้เขียนเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับ HR ไว้ใน blog เยอะแยะไปหมด ถึงขนาดว่านกตั้งใจจะต่อ ปริญญาโทด้าน HR ทีเดียว
....บันทึกต่อไปจะเล่าว่า แล้วนกเข้าอยู่ในก๊วนเฮฮาศาสตร์ได้อย่างไร ..... อย่าลืมติดตามนะคะ
ความเห็น (15)
น่าสนใจค่ะ มาคอยอ่านค่ะ
มาทักทายพี่สาวที่น่ารักครับ
เพียงเราเปิดกาย เปิดใจ เราก็ได้พบมิตรที่หลากหลาย และความรู้ที่ไพศาล
ให้กำลังใจพี่นกครับผม
สวัสดีครับน้องนก
เดินทางกลับเรียบร้อยดีนะครับ
ยินดีที่ได้รู้จัก ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พี่สาวที่แสนสวย
น้องเอกที่น่ารัก...การเดินทางเรียบร้อยดีค่ะอ.ลูกหว้าไม่ยอมหลับ(เหมือนเคย)คุยตลอดเส้นทางไปและกลับ 555
....เมื่อไหร่จะเปิดแถลงข่าว ค๊ะ?
ขอบคุณค่ะพี่เปลี่ยน การเดินทางเรียบร้อยดีค่ะ พักทานอาหารกลางวันที่หล่มสัก ถึงพิษณุโลก3 ทุ่มค่ะ
แล้วพี่เปลี่ยนละคะสบายดีไหม นกสังเกตุเห็นว่าพี่ท่าทางจะไม่สบายเหมือนเป็นหวัดรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ทีมงาน อ. บางทราย
เดินทางกลับอย่างปลอดภัย และมีความสุขก็ดีใจค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ.....
- ขอบคุณทีมงาน อ.บางทรายค่ะ
- ประทับใจในทุกอย่างที่จัดเตรียมไว้ให้เลยค่ะ
- ขอบคุณสำหรับทุกอย่างคือมิตรภาพที่ไม่สามารถลืมเลือนได้เลยค่
- อิอิ
- หุหุ
- 5555555
- อย่างนี้นี่เอง แหม ๆ ๆ
- ทำไปด้ายยยย เนาะพี่เนาะ ( อย่าบอก พี่ อ.ลูกหว้าเด้อครับ ) อิอิ
น้องนกค่ะ
ที่นี่มีความรัก ความเอื้ออาทรต่อกัน พี่หมูเชื่ออย่างนั้นเสมอคะ
คิดถึงนะค่ะ
เป็นฟามลับนะ ๆ ๆ น้องสายลมนะ อิอิ
ความเอื้ออาทร....
ที่ไม่มีการแบ่งขั้น แบ่งฐานะ และแบ่งหน้าที่การงาน
เป็นมิตรภาพที่เป็นอมตะและไม่จบสิ้นจริง ๆ คะพี่หมู
- อิอิ น่าเอาเกรดคืนจริงๆเลย...
หวัดดีค่ะ อ.ลูกหว้าอย่าลืม ส่งรูปเข้า mail นกด้วยน๊า ...
อิอิ...รู้ตัวก้อสายเสียแร้นนนนนน....555
สวัสดีค่ะ คุณ นก
ตามมาเยี่ยม blog ของคุณบ้าง อ่านบันทึกนี้แล้ว ได้รู้จักคุณเยอะมากขึ้นค่ะ อย่างน้อย เรามีเรื่องที่สนใจคล้ายกันหลายอย่าง อาทิ
สนใจ งาน HR, พัฒนาองค์กร, KM เป็น Facilitator เหมือนกัน
แถมยังอยู่ในแวดวงเกี่ยวกับการร้องเพลง ขออนุญาตนำ blog ของคุณนก ไปไว้ใน planet citrus ด้วยนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่ใน G2K ค่ะ