ช่วงนี้สนใจเรื่องขีดๆ เขียนๆ แบบไม่ต้องเขียนเป็นตัวหนังสือ เลยลองบันทึกเป็นรูปการ์ตูนดูค่ะ สนุกจังเลย พอเอามาบวกกับเรื่องการมองปรากฏการณ์ให้เป็นบท(หนัง/ละคร) ก็จะบันทึกแบบเล่าเรื่องเป็นภาพๆ
ประโยชน์ที่ได้อีกอย่างนึงก็คือ ก่อนจะบันทึกนะคะ เราก็จะลำดับเหตุการณ์ก่อน บางทีเรื่องที่เข้ามากระทบในชีวิตเราที่หนักๆ พอมองให้เป็นภาพที่เราจะเขียนเป็น"บท" และstory board ก็ทำให้สิ่งที่มากระทบกับใจเรานั้น เป็นเรื่อง มัน มัน สนุกๆ ไปเลยล่ะค่ะ (แต่ข้อควรระวังนะคะ ตอนที่กำลังประชุมหรือคุยกับเพื่อนอยู่ แล้วนึกวางพล็อตเรื่องที่จะบันทึก ก็อย่าได้เผลอขำออกมาล่ะคะ เดี๋ยวเขาจะงงเอา)
เสียดายจังที่เอามาลงให้ดูตัวอย่างไม่ได้ แต่อยากให้ลองดูค่ะ ได้ประโยชน์มากๆ ทำได้สักพัก จะรู้สึกว่าตัวเราจะมีไอเดียปิ๊งๆ ตลอดเวลาเลยค่ะ (จะทำไม่ได้ก็แต่ช่วงที่เจอเหตุการณ์ที่ทำให้เราไม่ทันหายใจเนี่ยล่ะค่ะ)
ขอสติจงผลิบานนะคะ
เอามาอวดกันบ้างดีกว่าครับ
ชักอยากเห็นแล้ว!!
อาจารย์พิสูจน์ คะ
เขาเรียกว่า "กลอน" ใช่ไหมคะ เพราะมากๆ เลยค่ะ รู้สึกว่า เป็นกลอนของเราคนเดียวด้วย(อิอิ) เมื่อสักครู่หนูอ่านกลอน "ว่านเงาะ" ของอาจารย์ให้พ่อฟังเป็นจังหวะด้วย(เดาว่ากลอนนี้ต้องอ่านแล้วรำด้วยใช่ไหมคะ เขาเรียกว่าอะไรนะคะ)
สงสัยจะได้หัดเขียนกลอน ประกอบการ์ตูนแล้ว เพราะช่วงนี้ เครียดจัดค่ะ "เขียนงานไม่ค่อยออก อยากบอกเป็นภาษากลอน" เอ่ชา เอ่ชา
คุณ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร คะ
ต้องสอนวิธีเอารูป(ขี้เหล่ๆ นั่น) ลงblogด้วยค่ะ จะได้เห็นทั่วถึงกันแน่นอน แต่ตอนนี้ อาจจะได้อ่านพร้อมกลอนด้วยล่ะค่ะ (อิอิ)