รักเว็บแห่งสยาม 2550
"รักแห่งสยาม" ได้กลายเป็นภาพยนต์ที่ถกเถียงกันในสังคมหลังจากเข้าฉายได้ไม่นานเท่าไร เพราะมันเป็นมากกว่าเรื่องราวความรักของกางเกงขาสั้น กระโปรงบาน หนังเรื่องนี้ได้สื่อถึงวัฒนธรรมการดำรงชีวิตในสังคมไทยที่เปลี่ยนแปลงไป งานศิลปะชิ้นนี้ได้ทำหน้าที่ของมันในการเป็นสัญลักษณ์ ตัวแทนแห่งความพยายาม ความรักที่ยืดมั่นถือมั่น และความไม่เข้าใจตัวเอง ผ่านตัวละครแต่ละตัวในเรื่อง
เด็กสยามที่เดินเตร็ดเตร่อยู่แถว Center Point ได้ถูกมองเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมไทยร่วมสมัย ประเทศไทยคือกรุงเทพ และกรุงเทพคือสยาม มันไม่ใช่ยักษ์ที่ตั้งอยู่ในสุวรรณภูมิ ไม่ใช่ลายกนกซึ่งถูกวาดไว้ตามผนังวัดอีกต่อไป ฉันใดก็ฉันนั้น เหมือนประเทศญี่ปุ่นที่เราปิดตามองแล้วนึกถึงภาพคนเดินพลุกพล่านในย่านชินจูกุ ด้วยนิยาม "วัฒนธรรม" คือ ความเจริญงอกงาม เป็นตัวแทนแห่งเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ที่ผ่านมาอาจจะกล่าวได้ว่าศาสนาเป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรม แต่ปัจจุบันเมื่อคำว่า "นวัตกรรม" ได้ย่างกรายเข้ามา เทคโนโลยีคือผู้เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรม!
ในปีค.ศ. 2006 You ได้เป็นบุคคลแห่งปีจากการจัดลำดับของ Time Magazine เพราะเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ต ที่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการใช้ชีวิตของผู้คน จะมีใครคิดบ้างว่า คนธรรมดาจะสามารถโด่งดังได้จากการเอาคลิปวีดีโอไปใส่ใน Youtube คนๆ หนึ่งจะมีเพื่อนเป็นหมื่นจากการร่วมเครือข่ายสังคมใน Hi5 และอีกหลายคนที่ได้ประโยชน์จากการใช้สารานุกรมระดับโลกจาก Wikipedia แล้วคนไทยหละได้ทำอะไรบ้างในช่วงเวลาที่ผ่านมา
เรามักจะบอกว่าเศรษฐกิจของเราอยู่ในช่วงขาลง สังคมยังคงวุ่นวาย รัฐบาลและการเมืองยังไม่มีเสถียรภาพ แล้วคำถามที่ผมสงสัยก็คือ มันเกี่ยวอะไรกับ "เรา" กับปัจเจกชนคนธรรมดาคนหนึ่งๆ ถ้าสิ่งแวดล้อมไม่ดีแล้วตัวเราจำเป็นจะต้องไม่ดีตามไปด้วยหรือ? ผมเบื่อกับการที่คนเราเอาแต่พูดให้เวลาผ่านไปวันๆ แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรขึ้นมา ไม่พอใจตัวเองที่ไม่สามารถทำอะไรได้มาก และยังปลอบใจตัวเองด้วยคำว่าพอเพียง การตามหาตัวตนของตัวเองยังไม่สิ้นสุด เพราะผมยังไม่เข้าใจว่าตัวเองต้องการอะไร ความรักในอินเทอร์เน็ตและเว็บไซต์ของผมจะได้เห็นปลายทางเมื่อไร ที่ไหน อย่างไร???
การวิเคราะห์และสังเคราะห์ความคิดของตัวเองเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า จนเดือนธันวาคมกลับมาอีกครั้ง และปี 2550 ก็กำลังจะผ่านไป ก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ชีวิตยังดำเนินอยู่ ผู้คนผ่านเข้ามาและผ่านไป มีทฤษฏี รูปแบบธุรกิจใหม่ๆ และข่าวสารที่น่าสนใจให้ศึกษา มีจุดบันทึกในประวัติศาสตร์ช่วงปีนี้ที่ผมสามารถจำได้ ได้แก่
- OLPC ได้แจกจ่ายออกไปทั่วโลก
- เกตส์ และ จ็อบส์ ขึ้นเวทีสัมนาเดียวกัน ในงาน D: All Things Digital ที่จัดโดย Wall Street Journal
- ไมโครซอฟท์ประเทศไทยได้ MD คนใหม่เป็นหญิงไทย
- Creative Commons 3.0 ได้รับการสนใจจากคนทั่วโลกและคนไทยในเวลาต่อมา
- รัฐบาลไทยบล็อค YouTube
- iPhone ออกวางขาย แต่ไม่ยอมมาขายเมืองไทย
- Google ซื้อ Double Click ด้วยราคาแสนล้าน
- Dell ตัดสินใจติดตั้ง Ubuntu เป็น OS
- พ.ร.บ. ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ถูกประกาศใช้
- Tarad.com โดนบุกยึดเซิร์ฟเวอร์
- Microsoft แย่งหุ้น Facebook จาก Google ได้สำเร็จ
- DotArai ได้ก้าวมาเป็น ICANN-Accredited Registrar รายแรกของประเทศไทย
- Google เปิดตัว Open Social API
- Gphone กลายเป็น Android โอเพนแพลตฟอร์ม แทนที่จะเป็นเครื่องโทรศัพท์มือถือ
แต่อย่างไรก็แล้วแต่ ท้ายที่สุดผมยังคงเชื่อในรัก เหมือนเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องรักแห่งสยามที่ร้องว่า "ดั่งในใจความบอกในกวี ว่าตราบใดที่มีรักยอมมีหวัง" ผมรักในงานที่ผมทำและ "อยากให้รู้ว่าเพลงรัก ถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้" แม้นเพลงรักของผมเพลงนี้ยังเขียนไม่เสร็จ ยังอาจจะออกมาไม่ดีเลิศเลอ แต่อยากจะบอกว่าฉันกำลังเขียนมันให้เธอ... ประเทศไทย ขอให้อีกหนึ่งปีที่กำลังจะผ่านพ้นไปเป็นประสบการณ์ดีๆ ที่กำลังจะตกผลึก ขอให้เราทุกคนอย่าลืมความรักซึ่งเป็นรากฐานแห่งความเป็นมนุษย์ และขอให้ทุกๆ เว็บแห่งสยามทำหน้าที่ในการเป็นสื่อที่ดีของสังคมต่อไป แล้วคุณหละคิดอย่างไร How do u think?
ความเห็น (7)
TheInk...
เข้ามาอ่าน....
เฉพาะคำถามสุดท้าย ทำให้อาตมานึกถึง สี่แผ่นดิน ของ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
แม่พลอย ผ่านชีวิตมานาน คุณเปรมซึ่งเป็นสามีก็ถึงแก่กรรมไปนานแล้ว แต่ปัญหาแม่พลอยก็ยังไม่สิ้นสุด เรื่องราวต่างๆ ที่ประแดประดังเข้ามาก็เปลี่ยนแปลงรูปแบบไปตามกาลเวลา... ดังนั้น เมื่อรู้สึกอึดอัด หรือเบื่อหน่าย แม่พลอยมักจะบ่นอยู่ในใจคนเดียวว่า..
-
คุณเปรม ! ฉันเหนื่อยเหลือเกิน !
อาตมาก็เช่นกัน รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตเหลือเกิน ปัญหาไม่สิ้นสุด ! ! !
เจริญพร
นมัสการครับหลวงพ่อ
แสดงความคิดเห็นอย่างงี้ไม่รู้จะตอบยังไงต่อเลย ก็ถ้าเหนื่อยก็พัก ถ้าปัญหามันหนักก็วางบ้างแล้วกันครับ ...
ดีพี่ดิ้งคับ ไม่ได้แวะเข้ามาอ่านนาน
จริง ๆ ครับ เพลงรัก ถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้
ช่วงที่ผ่านมามรสุมเยอะมาก
blog ที่ผมเขียนอยู่เลยต้องปิดตัว เพราะมีปัญหากับ Server และโดเมน
สุดท้ายเหนื่อยกับมันเลยตัดใจจดโดเมนใหม่ ย้ายเว็บไปหา Server ใหม่
ยอมรับว่าท้อมาก เสียดายโดเมน อยู่กับมันมานานมันผูกพัน
แต่ผมล้มแล้วผมจะลุกขึ้นเดินใหม่ เป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม
http://www.joinworker.com เว็บใหม่ของผมเองครับ
Social Network เล็ก ๆ แต่อบอุ่นครับ ^___^
ps. สักวันผมจะดังให้ดู ^___^
สวัสดีค่ะได้เข้ามาอ่าน...
...อาจเป็นเพราะ เรา ปัจเจกชนคนธรรมดาคนหนึ่ง......
เป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัว....ที่ถูกแวดล้อมด้วยสังคม.... ที่ดำเนินไปโดยกระแสสังคม ....ที่ใหญ่กว่า
ไม่ว่าเราจะยืนหยัดยึดมั่นยังไง เราก็ยังคงเป็นหน่วยที่เล็กกว่า
...และก็จะถูกสังคมและกระแสสังคมที่ใหญ่กว่าหล่อหลอม
ไปในทิศทางนั้นๆ......ก็ได้แต่หวังและรอให้ "เรา"กับอีกหลายๆคน ตั้งมั่นและรวมพลังกัน ...ให้กลายเป็นหน่วยที่ใหญ่ขึ้น...ช่วยนำพากระแสสังคมไปในทางที่ดีขึ้น
...ตอนนี้ก็คงได้แค่"ทำหน้าที่ตนเองให้ดีที่สุดน่ะค่ะ"
สวัสดีครับแบงค์
ไม่คุยกันนานครับ ยังไงอย่ามัวแต่ทำๆๆ นะครับ ดูๆ แลๆ รอบข้างบ้างก็ดี
เหนือยก็พัก รักมันล้นก็ลุกมาทำต่อ แม้จะล้ม จะลุก จะคลุกฝุ่น ก็รสชาติของชีวิตเน้อ...
อ้อ ต้องขอชมก่อนว่าเพิ่งเปิดเว็บใหม่แท้ๆ มีสมาชิกใช้เยอะเลยนิ
ว่าแล้วเว็บใหม่อย่าลืมไปลงทะเบียนโปรโมตเว็บกับ Tag.in.th นะครับ
สวัสดีครับคุณอิน
บางครั้งก็คิดนะครับว่า อะไรคือ "หน้าที่"
"เรา" ควรทำสิ่งที่ใจตนรัก หรือควรทำสิ่งที่สังคมยอมรับ
การจะเป็นคนดีอยู่ได้ในโลกใบนี้ กับการดำรงชีวิตอยู่ได้ในโลกใบนี้
อืมมม ยังไงก็ Do you best to test your soul as well ครับ
Dear K. Wilas
nice to have you here ka
regards,
Thanks for your comment as well, k. feng_shui.
Also nice to have you there at grapevine
Btw, I wanna update the person of the year 2007
He is Vladimir Putin, Russia's President
