วิทยานิพนธ์2

อนาคตงานวิจัย และงานวิทยานิพนธ์ของประเทศ???????

ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา มีน้องๆนิสิตส่งแฟกซ์เข้ามาขอข้อมูลเรื่องที่ทำงานอยู่หลายฉบับ แต่เมื่อได้โทรติดต่อกลับไปถามถึงความสนใจว่าเหตุใดจึงเลือกเรื่องนี้  คิดว่าประโยชน์คืออะไร หรือว่าก่อนจะติดต่อเข้ามาที่นี่นั้นมีข้อมูลอะไรมาแล้วบ้าง ปรากฏว่าคำตอบคล้ายกันคือ "อาจารย์เลือกหัวข้อให้" และ ไม่ได้อ่านอะไรมาก่อน ทั้งๆที่ถ้าค้นคำหลักในgoogle มันจะขึ้นมาเยอะแยะมากมาย   

จริงๆ แต่แรกนะที่ถามอย่างนี้ เพราะจะได้รู้ว่าจะช่วยเติมเต็มเขาได้ยังไง และที่สำคัญเผื่อว่าวิทยานิพนธืของเขาจะไม่ได้เป็นเพียงแค่ "ทำให้เขาจบปริญญาเฉยๆ" แต่มันควรมีประโยชน์ต่อยอดกับงานของสังคมบ้าง    หากกลับกลายเป็นว่าถามไปถามมา มันเกิดได้ข้อมูลน่าสนใจว่า "คำถามวิทยานิพนธ์เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่ไม่ได้เกิดจากความสงสัยของผู้วิจัยหรอกหรือ" จึงนำมาสู่ "การไม่รู้ว่าจะรีวิวข้อมูลแบบไหน อย่างไร"  จึงเกิดการส่งแฟกซ์มา "ขอข้อมูล โดยย้ำว่า กรุณาส่งทางอีเมล์เท่านั้น" อีกต่างหาก (เพื่อจะได้ไม่ต้องพิมพ์ให้เสียเวลาไงจ้ะ)

เราเองซึ่งกำลังหัวฟูกับการรีวิวเรื่องที่ทำวิทยานิพนธ์อยู่  โดยยังไม่บังอาจส่งแฟกซ์ไปขอข้อมูลจากองค์กรหรือข้อมูล(เพราะยังอ่านข้อมูลของเขาไม่หมด) เลยงง มากๆ กับพฤติกรรมหาข้อมูลของน้องๆนิสิตส่วนใหญ่ ณ ขณะนี้จริงๆ

ฝากตั้งคำถาม แก่ผู้เกี่ยวข้องว่า อนาคตงานวิจัยหรืองานวิทยานิพนธ์ในประเทศไทยควรมีทิศทางอย่างไร จะเป็นเพียงแค่เป็นตัววัดการจบเหมือนสอบไล่ประถมมัธยม หรือจะให้เป็นการสร้างความรู้ใหม่ที่เป็นประโยชน์ให้แก่วงสังคม!!!!!!