สอง - สามเดือนก่อนสิ้นปี..ฉันได้ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต ก็พบว่ามีหลายอย่างในชีวิตที่ดูจะยังไม่เข้าที่ - ไม่เข้าทาง และยังคั่งค้างอยู่ ซึ่งฉันจำเป็นต้องมีการจัดระบบและสะสางเรื่องราวเหล่านั้นให้เสร็จสิ้นไป ระหว่างนั้นเองเท้าฉันก็ไปแตะโดนกับกล่องเล็กๆ กล่องหนึ่งที่วางซุกอยู่ใต้โต๊ะทำงาน เมื่อหยิบมาดูก็พบว่าเป็นกล่องตุ๊กตาหมีประดิษฐ์นั่นเอง แล้วเรื่องราวต่างๆ ก็ไหลพรั่งพรูออกมา
ฉันได้กล่องนี้มาเมื่อไหร่กันนะ? สามปีที่แล้ว ฉันเจอเจ้ากล่องตุ๊กตาหมีประดิษฐ์นี้วางที่บันไดบ้านเจ้านายอยู่หลายกล่องด้วยกัน พอออนไลน์เจอเจ้ (ลูกสาวคนสวยของคุณเจ้านาย)ก็ถามไปว่า "ของใครคะ?" เธอบอกว่าของเธอเอง และฉันก็คุยโม้กับเธอไป(อีกแล้ว)ว่า.."จิ๊บๆ" คุยโม้ไปทั้งๆ ที่ก็ไม่เคยทำมาก่อนเลย และก็เข้าทางเธอ นี่ไง..เจ้ากล่องนี้ถึงได้มาอยู่กับฉัน ฉันหาเรื่องใส่ตัวอีกแล้ว TT_TT
และเมื่อเวลาผ่านไป พอเธอทวงถาม ฉันก็ทำหน้าเศร้า ตาใสซื่อ อ้อนไปว่า "ก็เค้ายุ่งนี่" จนผ่านไปหนึ่งเดือน..สองเดือน..ครึ่งปี..สองปี และเมื่อกลางเดือนของปีที่สามนี้เองที่ตรงกับวันคล้ายวันเกิดของเธอ ฉันก็เกิดฮึดหยิบกล่องที่ว่านั้นมาเปิดดู มีผ้า มีฟองน้ำ มีด้าย มีกระดุม มีใยสังเคราะห์ และมีกระดาษที่บอกวิธีทำอีกแผ่นเดียว นั่งเย็บแขน - ขา เจ้าหมีน้อยเทดดี้ โดยมีเจ้าน้องชายมานั่งกำกับสอนเย็บ (ก็ฉันเย็บไม่เป็นนี่) และฉันมีคุณสมบัติที่คนใกล้ๆ ตัวจะรู้ดีว่า "ขี้ลืม" ระดับโอเว่อร์ แบบว่านั่งเย็บๆ ไปได้สักครึ่งชิ้นแล้วจะเกิดอาการ "เอ๊ะ ที่เย็บๆ มานี่ฉันเย็บยังไง? แล้วต้องทำอะไรต่อไปดี?" สรุปแล้ว..ของขวัญที่ตั้งใจจะมอบให้เจ้คนสวยก็เลยยังเป็นแค่เพียงโครงการฝันลอยลมต่อไป
สองเดือนที่แล้ว ก่อนเธอจะออกไปทำงานก็แวะมาเปรยๆ กับฉันว่า "ตกลงตุ๊กตาหมีของเจ้จะมีโอกาสได้เกิดไหม ต้อม? นี่มันกี่ปีแล้วเนี่ย?" ฉันคนนี้ก็ได้แต่ส่งยิ้มหวาน และตอบไปว่า "ก่อนปีใหม่นี้แน่ สัญญานะ เค้าเคยผิดสัญญาเหรอ? อิอิ"
ตุ๊กตาหมีเทดดี้แบร์เกิดขึ้นเมื่อ 100 ปีที่แล้ว ในปี ค.ศ.1902 ทั้งในสหรัฐอเมริกาและเยอรมัน ในสหรัฐอเมริกาประธานาธิบดี ธีโอดอร์ รูสเวลท์ ได้เดินทางไปมลรัฐมิสซิสซิปปี้เพื่อช่วยเจรจาแบ่งเส้นพรมแดนที่มีปัญหากับรัฐลุยส์เซียน่า และเจ้าภาพให้การต้อนรับผู้นำของประเทศโดยชวนไปล่าหมีในป่า แต่ไม่พบหมีให้ล่า จึงมีคนนำเอาลูกหมีมาให้ แต่ท่านประธานาธิบดีปฏิเสธที่จะยิงหมีที่ถูกล่ามเช่นนั้น ทำให้นายคลิฟฟอร์ด เบอร์รีแมนนักวาดภาพการ์ตูนประทับใจจึงวาดภาพนี้ขึ้นมา ชื่อภาพ Drawing the Line in Mississippi ซึ่งปรากฏในหนังสือพิมพ์ เดอะ วอชิงตัน โพสต์ ฉบับวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ.1902
เป็นแรงบันดาลใจให้มอร์ริส และโรส มิชทอมส์ ซึ่งอยู่ในนิวยอร์คทำตุ๊กตาหมีขึ้น เพื่อยกย่องการกระทำของประธานาธิบดีรูสเวลท์ ครอบครัวมิชทอมส์ตั้งชื่อตุ๊กตาหมีว่า "เทดดี้แบร์" มาจาก เทดดี้ อันเป็นชื่อเล่นของประธานาธิบดีธีโอดอร์ รูสเวลท์ ตุ๊กตาหมีของครอบครัวมิชทอมส์เป็นลูกหมีดูน่ารัก ไร้เดียงสา ยืนตัวตรงเหมือนหมีในการ์ตูนของนายคลิฟฟอร์ด เบอร์รี่แมน ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า จนครอบครัวมิชทอมส์สามารถตั้งโรงงานผลิต ตุ๊กตาหมีขึ้นเป็นครั้งแรกในอเมริกาภายใต้ชื่อว่ Ideal Novelty and Toy
ที่ประเทศเยอรมัน นายริชาร์ด ชไตฟ์ ชายหนุ่มผู้ทำงานกับป้า มาร์กาเร็ตเท ชไตฟ์ (Margarete Steiff) นักธุรกิจของเล่นเด็กในเยอรมัน ริชาร์ดเรียนมาทางด้านศิลปะ ชอบไปที่สวนสัตว์ในสตุตการ์ตบ่อย ๆ เชไตฟ์ ได้ทำตุ๊กตาหมีในเวลาไล่เลี่ยกัน ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1903 ในงานแสดงของเล่นเมืองลิปซิกในเยอรมัน พ่อค้าชาวยุโรปไม่ค่อยให้ความสนใจตุ๊กตาหมีของชไตฟ์นัก ตรงกันข้ามพ่อค้าของเล่นชาวอเมริกัน จึงทำให้ตุ๊กตาหมีของชไตฟ์เข้าสู่ตลาดอเมริกา
ตุ๊กตาหมีของครอบครัวมิชทอมส์เป็นลูกหมีตาโต ตามการ์ตูนที่วาดโดยนายคริฟฟอร์ด เบอร์รี่แมน ส่วนของหมีชไตฟ์มีลักษณะหลังค่อม จมูกยาว ดูเหมือนลูกหมีจริงๆ มากกว่า
ภาพการ์ตูนในวอชิงตันโพสต์
ประธานาธิบดีรูสเวลท์กับการ์ตูนในวอชิงตันโพสต์
เย็บๆ ไปก็ลืมๆ ไปพลาง จนในที่สุด..ปีใหม่ปีนี้ฉันก็มีของขวัญให้เจ้คนสวยจนได้ ถึงแม้จะไม่สวยหรือน่ารักเหมือนของใครๆ แต่ฉันก็ตั้งใจและพยายามทำให้ได้ ถึงแม้จะเข้าตำรา "อัฐิยายซื้อขนมยาย" คือของๆ เธอมอบให้เธอเอง แต่ฉันก็ภาคภูมิใจ ขออวดหน่อยนะคะ....
ของขวัญที่ฉันให้เจ้ไปนั้น มานั่งคิดดูแล้ว..ฉันว่าฉันให้ของขวัญกับตัวเอง อย่างน้อยที่สุดฉันก็ได้พยายามที่จะทำ และทำได้สำเร็จ แม้ว่าจะใช้ระยะเวลานาน แต่ในที่สุด..ฉันก็ทำได้
ขอขอบคุณเรื่องเล่าของเจ้าหมีเทดดี้ แบร์ จาก http://www.teddybears.com/ และ http://www.fourbears2002.com/
แซวหลังไมค์ไม่พอ มาแซวในหน้าบันทึกอีก เอ้า! เอาเข้าไป ถึงจะเป็นตุ๊กตาหมีน้อยที่ดูคล้ายหมูก็เถอะ ดูสิดู ท่านพี่มองเห็นไหมว่าตุ๊กตาตัวนี้น่ารัก ^^ น่ารักเนอะ (( ถ้าบอกว่า "ไม่" ขอแช่งให้ตลอดปีนี้ หาแฟนไม่ได้ โอมเพี๊ยงงงงงงง ))
อาจารย์มาขำขำท่านพี่ขจิตใช่ไหมคะ? ไม่ได้ขำตุ๊กตาน้องหมีต้อมนะ อิอิ และก็..สวัสดีปีใหม่อาจารย์ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ ^^
เย้ๆๆ ต้อมนะดีใจมากที่เสร็จเสียที เครียดมากนะเนี่ย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเครียด แบบว่าพอเรารับปากอะไรกับใครแล้วต้องพยายามทำให้เสร็จ อิอิ ตุ๊กตาหมีเสร็จแล้วก็เหลือแต่สร้อยคอ ยังให้เป็นโครงการในฝัน(ลมๆ แล้งๆ) ต่อไป โฮ่ะๆๆ
อายเหมือนกันนะ คือคิดว่าน่าจะทำได้ดีกว่านี้ เพราะเชื่อว่าฝีมือตัวเองใช้ได้ อิอิ แต่เพราะความขี้ลืมนี่สิ เย็บๆ ไปก็ลืม ทำให้หลายๆ ครั้งต้องพักยาว
เนี่ย รีบไปบอกให้ยาหยีมาชมเลยนะ ^^
สวัสดีปีใหม่จ้ะน้องต้อม
ตุ๊กตาหมูน้อย เอ๊ย! หมีน้อยน่ะ น่ารักอยู่แล้ว อิอิ ว่าแต่ท่านพี่ไม่ลองนั่งเย็บตุ๊กตาหมูน้อยไปเป็นของขวัญสาวหน่อยรึ? จะได้ลาออกจากชมรมแห้วคลับเป็นการถาวรให้พี่ๆ น้าๆ ลุงๆ และพ่อครูบาฯ ดีใจ อิอิ
ตามไปเบิ่งเมืองลาวที่บันทึกคุณซูซานแล้วทั้งขำ ทั้งตื่นเต้น
แหม๊ ดูยังไงมองตุ๊กตาหมีน้อยของต้อมให้เป็นน้องตุ๊กตาหมูไปได้นะ ฮึ่มๆๆ บอกมาสิ ท่านพี่ขจิตติดสินบนมาใช่ไหมๆๆ TT_TT
จะบอกให้ก็ได้ว่าตอนเรียนมัธยมน่ะ ต้อมเองก็ทำงานฝีมือประเภทเย็บปักถักร้อยไม่เป็นเอาเสียเลย ก็ขนาดแม่เป็นช่างเย็บผ้าแต่ลูกสาวก็สอยผ้าไม่เป็น ไม่รู้ด้วยซ้ำเขาด้น เขาเย็บมือกันยังไง อิอิ น่าขายหน้าไปถึงแม่ไหมล่ะ แต่พอโตขึ้นอายุได้สัก 20 ปี ต้อมก็สอยเป็นโดยอัศจรรย์ อิอิ สวยด้วย ขอบอก แต่เสื้อผืนหนึ่งต้องใช้เวลาสอยปาเข้าไปครึ่งวันนะ ^^
สวัสดีปีใหม่ คิดถึงยาหยีที่สุดในโลกน้อยๆ เลยนะเนี่ย อิอิ อ้อนๆๆ
ใครบอกว่า 2 ปี แหม..3 ปี ต่างหากล่ะ ส่งมอบของให้ก็ครบ 3 ปี พอดิบพอดี
ของยาหยีเอาตามแบบหมีเชอร์รี่ที่ให้ดูเลยใช่ไหม? เอาเมื่อไหร่ดี? ชาติหน้าดีป่ะ? อิอิ แหม๊ ตัวอย่างก็มีให้เห็น ขอตัวสุดสวยไปเลี้ยงดูเล่นยังจะง่ายกว่านะ ตกลงยาหยีเอาสุดสวยไปเลี้ยงนะนะน๊า
ขอบคุณค่ะที่ชม ก็คงจะมีแต่ป้าแดงเท่านั้นที่ตาถึง อิอิ รักป้าแดงจังเลย ^^
ของฝรั่งเขามีตุ๊กตาหมี ของไทยเราน่าจะมีน้องเหมียวสีสวาทขี้อ้อน น้องช้างน้อยแสนรู้ หรือน้องควายน้อยตาแป๋วแหวว ดีนะคะ?
ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ ^^
คิดถึงครูพี่รักษ์จังค่ะ ว่าแล้วๆๆ ว่าครูพี่รักษ์ต้องดีใจไปกับน้องต้อม อิอิ
ที่เชียงใหม่หนาวมากๆๆ ครูพี่รักษ์เองก็ดูแลสุขภาพนะคะ
ป.ล. ก็ไม่ถามหาที่อยู่ แล้วจะได้ไหมล่ะนั่น แหม๊
..น่ารักที่สุดอยู่แล้ว สำหรับเจ้าหมีตัวน้อยด้วยฝีมือต้อม
ขอบใจมากๆๆๆๆ กับความตั้งใจ ที่มีเป็นระยะๆๆๆ..ยังไงก็สำเร็จ เยี่ยมยอดมาก
แล้วก็ยังมีโจทย์ใหม่ๆให้ต้อมฝึกฝีมืออยู่อีกนี่นา..
รออยู่นะจ้ะ...
อิอิ..
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น << ใครๆ ก็รู้ดี แต่มักจะไม่ค่อยทำ นับรวมหนูต้อมไปด้วย อิอิ
ของขวัญที่ทำด้วย "หัวใจ" ย่อมงดงามเสมอในความรู้สึกของทั้งผู้รับและผู้ให้
ขอบพระคุณสำหรับ ส.ค.ส. พร้อมคำอวยพร ที่เดินทางมาถึงเชียงใหม่ ดีใจเหลือเกิน ขอบคุณนะคะ ^^
ดีใจจ๊ะที่เจ้ชอบ ^^ เจ้าหมีน้อยตัวนี้อาจจะดูไม่สวยงามเหมือนที่วางขายอยู่ตามร้านหรูๆ ดังๆ บนห้าง แต่ก็ทำด้วย "หัวใจ" เชียวนะนั่น เพื่อเจ้จ๊ะ
โจทย์นี้ผ่านไป.. แต่ "สร้อยคอแบบหรูเริ่ด" นั้นน่ะ ขอเลื่อนไปอีกสักหน่อย(แบบไม่มีกำหนดนะ) ก็กล่องสมบัติของเจ้กับกล่องสมบัติของเค้าน่ะ ไม่มีวัสดุที่จะนำมาใช้ทำสร้อยได้แบบตัวอย่างที่เจ้ให้มาเลยนะ เพราะฉะนั้นขอเลื่อนไปก่อนจนกว่าเค้าจะมี "รมณ์ติสท์"ทำให้ก็แร่ะกัน อิอิ
ขอบคุณเจ้เหลือเกิน สำหรับความพยายามในการเคี่ยวเข็ญและหลอกล่อให้เค้ามี "อารมณ์ศิลปิน"อยู่บ่อยๆ ขอบคุณจ๊ะ ^^
ต้อมชอบทำอะไรๆ น่ารักน่ะ
จะเป็นกำลังใจให้
ขอให้มีความสุขน่ะ
คุณอดิศรเห็นน้องหมีน้อยน่ารัก แสดงว่าตาถึงกว่าท่านพี่ขจิตอีกแน่ะ อิอิ ^^ ขอบคุณนะคะ
ปีใหม่ไปฉลองที่ไหนหรือเปล่า? ต้อมนอนอ่านหนังสืออยู่ที่บ้านแน่ะ เหมือนไม่เจอต่ายนานเลยเนอะทั้งที่ก็เจอกันหลายอาทิตย์ก่อนนี่เอง
แวะเข้ามาสวัสดีปีใหม่ครับ
(น้องน๊อตตื่นเต้นกับภาพกล่องของขวัญมากค่ะ เมื่อสันก่อนเพิ่งเล่นจับของขวัญปีใหม่กับพี่แอลเพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ข้างบ้าน)
สวัสดีครับ
ตุ๊กตาสวยๆ น่ารักๆ ของเด็กๆ กลายเป็นสินค้าราคาแพงไปแล้ว ละเมิดลิขสิทธิ์ละก็ มีหวังโดนปรับหัวโต นึกถึงตุ๊กตาของไทยๆ นึกไม่ค่อยออก แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นว่าเราจะต้องมีอะไรเหมือนคนอื่นไปเสียทุกอย่าง
พูดถึงตุ๊กตาแล้วนึกถึงตุ๊กตาหน้าร้าน หรือตุ๊กตาเจ้ากีฬา เป็นลัทธิเอาอย่างแท้ๆ พอร้านหนึ่งมีตุ๊กตา วางหน้าร้าน ก็มีตามๆ กันไป แต่ก็น่ารักดี ส่วนตุ๊กตาเจ้ากีฬานี่ บางทีก็ดูแปลกๆ ชอบกล เพราะคิดลำบาก จะใช้ซ้ำเดิมก็ไม่ได้ อันนี้เป็นลัทธิตามอย่างที่ไม่สู้จะเห็นประโยชน์
ปีใหม่นี้ชีวิตสดชื่นดีไหมครับ ;)
ขอบคุณค่ะที่ชมตุ๊กตาน่ารัก ^^ ดีใจจัง และก็ตามไปอวยพรวันคล้ายวันเกิดครูพี่อ้อยแล้วค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ^^ พี่ต้อมมีกอดอุ่นๆ เป็นของขวัญให้น๊อตนะครับ ไว้เจอกันจะรีบให้ทันที อิอิ
น๊อตต้องได้รับของขวัญปีใหม่เยอะแยะเลยใช่ไหมครับ เพราะน้องน๊อตน่ารัก ว่าแต่ได้อะไรจากป้าหมีเชอร์รี่บ้างจ๊ะ? เขียนเล่าหน่อยสิ
สวัสดีปีใหม่คุณพี่สาว และขอให้มีความสุขมากๆ ในทุกๆ วันเลยนะคะ ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหนๆ
ตุ๊กตาหมีน้อยมอบให้เจ้คนสวยไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ^^ ยาหยีเธอหมดสิทธิ์แอ้ม นี่ให้ทำตัวใหม่ ยาหยีต้องรอสักอีก 3 ปี อิอิ
น้องหมีไปอยู่กับเจ้คนสวยแล้วค่ะ ^^ ยาหยีสั่ง แต่จะได้หรือเปล่าก็ยังไม่รู้ ท่านพี่ก็รู้ว่า "อารมณ์ศิลปิน" ต้อมไม่ค่อยมีมาบ่อย แต่สัญญากับยาหยีไปว่าจะมอบหนังสือทำมือ "ยินดีที่ได้รัก" ให้แทน ^^
วันอาทิตย์ต้อมไปเดินถนนคนเดิน และได้นำเอาโปสการ์ดรูปแม่ญิ๋งเมืองเหนือไปฝากอาจารย์ที่บันทึกลิลิตพระลอเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะคะ
ตุ๊กตาสวยๆ กับเด็กนี่เป็นของคู่กันจริงๆ ค่ะ ต้อมมักจะได้ตุ๊กตาเป็นของขวัญเนื่องในโอกาสพิเศษอยู่เสมอ แม้กระทั่งตอนที่ตัวโตๆ อย่างตอนนี้ งั้นคิดเสียว่าพี่ๆ คงเห็นเราน่ารักจึงมอบตุ๊กตาให้ อิอิ แต่จริงๆ แล้วต้อมเป็นเด็กที่ไม่เล่นตุ๊กตาเหมือนเด็กคนอื่นค่ะ ผ่านช่วงวัยเด็กมาได้อย่างไรก็ไม่รู้ งงๆ เหมือนกัน
ปีใหม่นี้ก็เหงาดีค่ะ เป็นปกติของต้อม ^^ ขอบพระคุณค่ะ
ขอหลบมา "กอด" ตุ๊กตาหมีหน่อยค่ะ
...เหวอ!!! เจ้าของมา
ไปแล้วค่ะ
สุดสวยจ๊ะ
ยาหยีจะโดนเพื่อนเราเผาเรือนแล้ว ทำไงดี!
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณ เนปาลี
สุดสวยจ๊ะ
เรื่อง teddy bear หมีเชอรี่น่ะพูดเล่นนะจ๊ะ เพราะว่าไม่อยากรอนานถึง 3 ปี..คิคิ
พลิกไปอ่านข้อเสนอของซูซาน ก็อดหัวเราะออกมาดังๆไม่ได้ ฮา....
เย็บยังไง เย็บติดชายกระโปรงตัวเองไปด้ายยย
ดูท่าทางคงเป็นงานหนักและเครียดของซูซานเขา
อย่ากอดตุ๊กตาหมีเลย มากอดต้อมดีกว่า ^^
คำตอบง่ายนิดเดียว ถูก "เพื่อนเราเผาเรือน" ก็ไปเช่าคอนโดอยู่สิ หรือไปอยู่กับท่านพี่ naree เลย
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ และแวะมาบ่อยๆ ค่ะ มายิ้ม มาทำโน่น - ทำนี่ ด้วยกัน ^^
เป็นหนังสือเราจริงๆ เพราะช่วยกันตรวจทานหลายคน ^^ ส่วนของท่านพี่รับดูแลเมลที่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมดเลยนะ (( ห้ามเบี้ยวเสียล่ะ ))
ไม่อยากรอ "ตุ๊กตาหมี" นานถึง 3 ปี งั้นหนังสือทำมือเล่มสีม่วงก็ขอเวลาสุดสวยสักครึ่งเดือนนะ อิอิ
คิดถึงค่ะ เหมือนเราไม่ได้พูดคุยกันนานราวสองชาติเลยนะ ก็งานประจำยุ่ง แถมยังดึงเอาต้นฉบับออกมาได้แค่วันละนิด วันละหน่อย ถ้าดึงออกมาได้จนพอใจ จะส่งไปให้ท่านพี่ บ.ก.จำเป็น ตรวจทานภาษาไทยให้ที อิอิ ส่วนภาษาอังกฤษนั้น ท่านพี่ขจิตรับหน้าที่ไปแล้วค่ะ (( ยัดเยียด )) (( และจริงๆ น่าจะให้ยาหยีมาวาดรูปให้เนอะ ๆ ))
อั้นแน่ะ ขำคุณซูซาน เดี๋ยวเถอะ.. ต้อมก็ขำค่ะ แต่ไม่กล้าหัวเราะออกมาดังๆ นอกจากอมยิ้มมมมมมม อยากนั่งไทม์แมชชินย้อนเวลากลับไปดูวันนั้นของคุณซูซานนะคะ ที่เอางานฝีมือที่เย็บติดกระโปรงไปส่งคุณครู ^^
น้องต้อมคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ..คุณต้อม..
ไม่คิดว่าคุณต้อมจะมีฝีมือขนาดนี้นะคะ..(ดูถูกไปหรือเปล่าคะเนี่ย..555) ตุ๊กตาน่ารักเชียวค่ะ..ฝีมือก็ดีใช้ได้เลยนะคะ..เจ้คนสวยคงปลื้มแน่งานนี้..อย่าลืมรายงานผลด้วยนะคะ..
ไม่มีอะไรหรอกค่ะ..แว๊บมาเพราะคิดฮอดอย่างแรงน่ะค่ะ..
แว๊บกลับบ้านก่อนนะคะ..ดูแลสุขภาพด้วยค่า__
สวัสดีคร้าคุณต้อม
ตุ๊กตาหมีน่ารัก - ดูอบอุ่นดี - ยกนิ้วโป้งให้คนทำนะคะ
มีความสุขปีใหม่และตลอดไปค่ะ แม้อวยพรซ้ำๆ
ไม่ผิดกติกาค่ะ...รอชมผลงานอยู่น๊า..:)
ดีใจที่ชอบค่ะ ^^ จริงๆ แล้วต้อมอยากส่งตัวเองไปให้น่ะค่ะ แต่เกรงใจ อิอิ
เจ้ชอบค่ะ บอกชอบมากๆ ^^ คนทำก็เลยเป็นปลื้ม
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับความคิดถึง และรอยยิ้มค่ะ เช่นกันนะคะ ^^
แน่ะ มาแอบขโมยช้าไป น้องหมีน้อยตัวนี้กลับไปอยู่กับเจ้าของเขาแล้วค่ะ ^^ คิดถึงพี่อ้อยควั้นเหมือนกันค่ะ มากกว่าด้วย เอ้า!
รอชมผลงานอะไรคะ? สงสัยจะอีกนาน โครงการฝันลมๆ ต้อมน่ะ เพียบ อิอิ ขอบคุณครูนะคะ ที่มาเยี่ยมกัน
แน่ะ ตัวเองเป็นหวัดแล้วจะเอามาฝากน้อง น้องคนนี้ไม่เอา แต่น้องคนโน้น พี่ๆ คนนั้น (( ชี้ไปที่พี่ยาหยี ครูพี่กั๊ต พี่อ้อยควั้น ท่านพี่ขจิต )) ท่าจะสนอยู่เหมือนกัน อิอิ
อย่าเลยๆๆ อย่าเอาไปแบ่งใครเลยนะคะ รีบรักษาเนื้อ - รักษาตัว ให้หายจากอาการป่วยไข้ไวๆ ก็ตัวเองต้องขับเคี่ยวกับลูกลิงเป็นโขยงไม่ใช่หรือ? ไหนจะโจทย์อีกเพียบ เพราะฉะนั้นต้องดูแลตัวเอง
"ยาใจ" ไม่มี มีแต่ยาทำใจ แบบว่า..ทำใจ ซะ อีนางเอ๊ย
สวัสดีค่ะคุณต้อม เก่งหลายอย่างจริงๆ พี่ก็เคยทำตุ๊กตาผ้าเองลงทุนเยอะน่าดูกว่าจะได้สักตัว แต่ก็ภูมิใจมาก เที่ยวทำแจกเพื่อนๆ อิ อิ กลัวไม่มีใครชม
เสีดายที่เมล์พี่ถึงคุณต้อมกลายเป็นอักษรอวกาศ นี่เป็นความสามารถพิเศษของพี่ค่ะ เป็ได้ไงไม่รู้จริง จิ๊ง เอาไว้จะโทรมาหาดีกว่า
ขอบคุณค่ะที่ชม ชื่นใจค่ะ นี่อมยิ้มแก้มปริเลยนะคะ ^^ แต่เรื่องนี้มีเบื้องหลังการถ่ายทำ แฮ่ะๆๆ ดูเหมือนจะทำได้ - ทำเป็น แต่จริงๆ แล้ว ทำเป็นซะที่ไหน แต่ได้ทำแล้วก็มี "ความสุข" นะคะ ความสุขนี่เองเป็นยอดปรารถนาของมนุษย์เรา
เรื่องเมล..ต้อมพยายามใช้วิธีแปรและแปลรหัสเหมือนที่เคยทำ แต่ปรากฏว่า..ระบบไม่ยอมเปลี่ยนให้ค่ะ น่าโมโหนัก แต่ต้อมว่าใจเย็นๆ ดีกว่า ถือเสียว่านี่เราเจอบททดสอบ จะได้คิดถึงกันมากๆ ไงล่ะคะ
ป.ล. อยากเห็นตุ๊กตาผ้าของพี่นุชค่ะ
น้องต้อมขายังไม่หายดีเลย
ปวดหัวตัวร้อน อยากมีคนดูแล
เมื่อไหร่บ้านต้อม จะมี cbox บ้างละจ๊ะ
จะได้ไว้คุยความลับงัย อิอิ
ฮัลโหล..สุดสวย
มาเคาะประตูบ้านด้วยค่ะ
อยู่ไม๊คะ เอาดอกไม้มาให้ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องต้อม
ดอกไม้แห่งมิตรภาพจ้า
เมื่อคืนได้คุยกันนาน นี่นับเป็นข้อดีของสมาชิกชมรมแห้วคลับนะคะ ไม่มีแฟนชวนไปดินเนอร์..ก็เลยมีเวลาให้กับพี่น้องมากขึ้น ได้รับ sms จากพี่อ้อยเป็นคนแรกเลย ดีใจมากค่ะ
คิดถึงและระลึกถึงคุณวัลย์เหมือนกันค่ะ และเป็นไปโดยสม่ำเสมอ อาจจะห่างหายไปจากหน้าจอบ้าง ก็เพราะภารกิจที่ต้องดำเนินไปน่ะค่ะ
และข่าวที่ว่าทำหนังสือนั้น ก็จริงค่ะ คงเสร็จช่วงเดือนมีนาคม ^^ ตอนนี้กำลังปลุกปล้ำกับตัวหนังสือเหล่านั้นอยู่
คิดถึงงงงงงงค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยเจอกันในเอมเลยนะคะ ก็เลยเป็นสาเหตุให้คิดถึงมากเป็นพิเศษค่ะ
เมื่อคืนนะ ถ้าติดต่อใครทางโทรศัพท์ไม่ได้นั่นแสดงว่า "ท่านผู้นั้นไม่โสด" แต่เราโทรหากันได้ แสดงว่าเราสองคนโฉดดด เอ๊ย โสดเนอะ พี่เนอะ นี่..ทำไมคนถึงได้แสดงออกว่ารักกันมากๆ ในวันวาเลนไทน์นะ ไม่เข้าใจ จะแสดงออกให้คนโสดๆ ตาร้อนผ่าวกันทำไมล่ะเนี่ย
ท่านพี่จ๊ะ..ถ้าว่างจากภารกิจ เราสองคนไปไหว้พระตรีมูรติกันเถอะ ได้ยินพี่ๆ บอกว่ามาขอคู่ได้ด้วยการอธิษฐาน นี่นะ ถ้าได้ไปจริงๆ จะเขียนคุณสมบัติคนรักแค่ 1 หน้ากระดาษ A4 เท่านั้นหล่ะ ฮ่าๆ
เมื่อคืนมีนัดไหม? อิอิ ลองถามดู และก็คิดถึงท่านพี่เหมือนกันค่ะ
เมื่อคืนน่ะ เค้าตั้งใจจะโทรไปถามว่า วันวาเลนไทน์นี้มีคนบอกรักหรือยัง? ถ้ายัง..น้องบอก "รักพี่" เองก็ได้ อิอิ คิดถึงนะจ๊ะ
เมื่อคืนนะ "หัวใจ" ชุ่มชื่นก็เพราะได้รับ sms จากพี่ๆ นั่นล่ะค่ะ ไม่เช่นนั้นหัวใจน้อยๆ ของต้อมคงห่อเหี่ยวน่าดู ขอบคุณค่า ^^
ต่างคนต่างก็หายไปนาน ให้ได้รู้สึก "คิดถึง" เหลือเกินเนอะ เนอะ คิดถึงมากค่ะ อากาศแถวบ้านต้อมวิปริตนิดหน่อย เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว แต่ที่แน่ๆ ยุงเพียบบบบบบบ
ขอกราบขอบพระคุณสำหรับกุหลาบงามๆ ที่นำมาฝากกันค่ะ ปีนี้ก็ได้รับความรัก - ความเอ็นดู จากพี่ๆ นั่นล่ะค่ะ ที่ทำให้ได้รู้สึกว่า เออนะ เราก็ได้ดอกไม้มิตรภาพอยู่เหมือนกัน
ขอบคุณค่ะ สำหรับ "ความคิดถึง" ต้อมเองก็คิดถึงพี่ๆ เหมือนกันนะคะ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาเรียกว่าคิดถึงกันได้ในจิต ^^ ครูสบายดีนะคะ ....
ได้ยินใช่ไหม...
เสียงความห่วงใยในสายลมผ่าน
เสียงความรักในกลีบดอกไม้ในรุ่งเช้า...
และเสียงแห่งความอ่อนหวานในแดดอุ่น...ท่ามหมอกหนาว
.....
ทุกสรรพเสียง...นั้น
คือ เสียงแห่งความผูกพันจากฉัน ณ ดินแดนอันแสนไกล
และในทุกห้วงแห่งการเดินทางอันแสนไกลนั้น
ก็ยังระลึกถึงมิตรที่แสนดีเยี่ยงเธอ ..อย่างไม่เปลี่ยนแปลง
น้องต้อมเจ้า
ได้รับสายสร้อยแล้วเน้อ ถูกใจจ๊าดนัก ยินดีเน้อเจ้า
ทุกสรรพเสียงที่เดินทางมาถึง ณ หัวใจ
อบอุ่น ละมุนไหว ในห้วงความรู้สึกและห้วงคำนึง
ยิ๊นดีเจ้า ^^
น้องต้อมค่ะ...
ต้อมคิดถึงครูมากกว่า แน่ะๆๆ มีบลัฟครู ^^
สบายดีค่ะ ((แต่ปวดคอนิดหน่อย เหมือนเส้นมันจะตึงๆ ไป ทำไงดีๆๆ)) คิดถึงพี่อ้อยเหมือนกันนะคะ ^^
มาแอ่วบ้านน้องเนปาลีแล้ว จัดบ้านได้น่วอยู่ สดชื่น and โรแมน ติคนิดนิด ตามประสาวัยรุ่น นะ
เจียใหม่ถ้าจะฮ้อน ละ แม่ฮ่องสอนยังหนาวอยู่เลย
บ่ายๆ ก็ฮ้อนเหมือนกันจ๊ะ ...
สวัสดีครับ
พักผ่อนมากๆ ดื่มน้ำอุ่น
ไปนวดสปา เดี๋ยวก็หายครับ
ยิ๊นดีจ๊าดนักตี้มาแอ่วหากัน วันนี้ต้อมฟังเพลง "เอื้องแซะ"หลายรอบแน่ะ เพราะดีเจ้า ^^
เจียงใหม่อากาศเพี้ยนๆ กลางคืนกับตอนเช้าๆ มีหมอกโรยตัวบางเบา อากาศเย็นๆ แต่พอสายๆ จนถึงบ่ายแก่ๆ ก็ร้อนตับระเบิดนะเจ้า
อาจารย์ธวัชชัยขา..ต้อมอยู่หลังเขาหาร้านสปาไม่เจอ งั้นคงต้องเหลือทางเลือกเดียวคือ พักผ่อนให้มากๆ อิอิ นี่พยายามพักอยู่ค่ะ ก็ปวดคอจนนึกอยากจะตัดคอทิ้งเลยน่ะค่ะ นี่เห็นท่านพี่นารีปวดท้อง ต้อมว่าต้อมไปแนะนำให้ท่านพี่นารีตัดท้องทิ้งมั่งดีกว่า
อาจารย์สบายดีนะคะ ^^
เอาตักอุ่นๆ มาให้น้องคนนี้หนุนนอนหน่อย น้องจะได้หายปวดคอ - ปวดหัวไงล่ะ เนอะ ^^
มาเยี่ยม
เห็นของขวัญวันปีใหม่สวยงามดีนะครับ
หมีน้อย...มีมากเรื่องราว...เด็ก ๆ ชอบสนใจเรื่องเหล่านี้มากครับ
ขอบพระคุณค่ะที่มาเยือนกัน
ตุ๊กตากับเด็กๆ เป็นของคู่กันนะคะ แม้กระทั่งโตแล้วก็ยังมีความทรงจำในวัยเยาว์กันอยู่ ^^
ต้อมคิดถึงครูมากกว่าอีก ขอบลัฟๆๆ ครูหายไปไหนมานะ?
แวะมาดูตุ๊กตาหมีค่ะ
น้องต้อมสบายดี
อากาศเป็นไงบ้าง ช่วงนี้ที่ กทม. อยู่ดีๆ อากาศที่เย็นลง
เนปาลีเจ๊า ....
อากาศที่เชียงใหม่คงจะปกติ แต่อากาศที่บ้านน้องต้อมเพี้ยนๆ ค่ะ อำเภอใกล้ๆ กัน ฝนตกหนัก มีลมพายุ
ต้อมสบายดีค่ะ ^^
อยากจะบอกว่า น้องหายปวดคอแล้วจ้า อิอิ ดีใจจัง นี่คงเพราะมีพี่ๆ ให้อ้อน คอ-หัว เลยหายปวดโดยพลัน ดีจังเลยนะคะ เนี่ยล่ะหนา เขาถึงว่า "ยาใจ" ดี เป็นอย่างนี้นี่เอง ได้ขนม ได้กำลังใจ ได้มีคนนวด อิอิ
เมื่อตะวา..ต้อมใจ๊เวลาว่างนั่งดูข้อมูลเกี่ยวกับแม่ฮ่องสอน-ปางอุ๋ง ยิ่งดูแล้วก็ยิ่งอยากไปนะเจ้า เสียดายว่าโปรแกรมแอ่วนี้คงจะถูกเลื่อนไปเรื่อยๆ จนกว่าเวลาจะอำนวย
เฮฮาศาสตร์ตี้ภูเก็ตก่ออยากไปนะเจ้า แต่ด้วยเหตุผลเดียวกับอันข้างบน ก็เลยต้อง "ส่งใจ๋" ไปก่อน
สำหรับการไปเลือก สว. ไม่ได้มีความหมายแต่เฉพาะหน้าที่ของพลเมืองเท่านั้น แต่สำหรับผม ยังช่วยให้ตนเองได้กลับบ้านและกลับไปพบเจอกับคนของความรักอีกหลายคนที่ผมไม่ค่อยได้กลับไปเยือน ...
..
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
แว๊บๆมาทักทายจ้า..ต้อม..กินส้มตำยังค่ะวันนี้...ถ้าพี่อ้อยมาปายจะนัดต้อมมาด้วยน่ะ
บ่ลืมปางอุ๋งแน่นอนเจ้า ไว้มีโอกาสเมื่อใดจะรีบไปเยือนสวิตเซอร์แลนด์เมืองไทยทันที
ขอบคุณค่ะ คุณแผ่นดินก็เหมือนกันนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ และก็อย่าทำงานหนักจนดูแลสุขภาพล่ะ
จ้า..จะนับวันรอเลยล่ะ ^^ คิดถึง "ปาย" มากเลย ปลายฝน ต้นหนาวปีนี้ก็อาจไปปายนะ จะไปให้แอนเลี้ยงส้มตำหน้าอำเภอ
สนน่ะสนค่ะ ว่าแต่สาวใต้จะว่างขึ้นปายด้วยกันเมื่อไหร่ล่ะ? เอาช่วงหน้าฝนดีไหมคะ? ปลายฝนต้นหนาว
ยินดีให้ใช้ "เนปาลี" ค่ะ ^^ ชอบตามไปอ่านเทพนิยายและเรื่องเล่าของอาจารย์ค่ะ เขียนเก่งจัง! ต้อมนั่งอ่านอมยิ้มทุกที
ของขวัญปีใหม่..ตุ๊กตาหมีน้อย teddy bear น่ารักจัง
ขอบคุณค่ะที่ชมว่าตุ๊กตาหมีน่ารัก ^^ ทำออกมาจากใจค่ะ
เดือนรักแชมป์ c j
เดือนรักแชมป์ c j มากที่สูดเลยค่ะ
เดือนรักแชมป์มากที่สูดเลยนะ และจะรักตลอดไปไม่มีวันเปลี่ยนแปลง