เมื่อ13-14ธันวาคมปีที่แล้ว(ผ่านมาได้ประมาณ1เดือนแล้วนี่แหละ)ทางสถาบันจัดอบรมเชิงปฏิบัติการการจัดการความรู้(KM )เพื่อพัฒนาคุณภาพการบริการทางสุขภาพ โดยมีอาจารย์ทรงพล เจตนาวณิชย์เป็นวิทยากรหลักและมีอาจารย์นวลทิพย์ ชูโฉมศรีเป็นผู้ช่วย ผู้เข้ารับการอบรมส่วนใหญ่จะเป็นหัวหน้ากลุ่มงาน หรือ หัวหน้างาน หรือ ผู้แทนหน่วยงาน จำนวน45 คน
การเข้าร่วมในWorkshopดังกล่าวนี้มีเงื่อนไขว่านอกจากควรจะต้องเข้าเรียนให้ครบแล้วก่อนจะจากและก่อนสิ้นสุดการอบรมโครงการท่านอาจารย์ได้มอบหมายการบ้านให้เหล่านักศึกษาทั้งหลายช่วยไปทำ นั่นคือ 1.ค้นหาคุณค่าของงานที่สมาชิกในกลุ่มงานของเรามีอยู่และการทำสำรวจใจและสิ่งที่ได้รับจากงานในแต่ละสัปดาห์แล้วนำกลับมาเล่าให้ฟังในครั้งหน้าด้วย
การอบรมครั้งที่2ซึ่งจะจัดขึ้นในอีก2-3วันข้างหน้าเป็นเหมือนกริ่งปลุกและตัวเสียงเตือนจริงๆก็น่าจะเป็นเสียงหวานๆของพี่จี๊ดพี่อ้อยศูนย์ฝึกอบรมของสถาบันที่โทรมาคอนเฟิร์มการจัดอบรม,แจ้งเรื่องของเวลาและการแต่งกายที่พึงจะทำในการเดินทางเพื่อเข้ารับการอบรมในครั้งนี้
เนื่องจากฉันกะนู๋ไก่ชุติมาเราตั้งใจว่าจะต้องทำการบ้านไปส่งให้อาจารย์ให้ได้ดังนั้นเมื่อกลับมาจากอบรมใหม่ๆ หัวหน้ากลุ่มงาน(คุณเปี่ยมสุข),หัวหน้างานให้การปรึกษา(พี่เจี๊ยบพันธ์ทิพย์)และป้านิตย์(หัวหน้างานยาเสพติด)ซึ่งไม่ได้ไปอบรมด้วยจึงเป็นเป้าหมายของเราในการแจ้งให้ทราบและขอความมือช่วยเราทั้งสองคนทำการบ้านให้แล้วเสร็จส่งอาจารย์
หลังจากบอกพี่ๆน้องๆรับรู้ว่าเรามีพันธกิจบางอย่างที่ต้องช่วยกันทำเราก็หายจ้อยไปกับกระแสของกีฬาสี,กิจกรรมปีใหม่จนเมื่อเปิดทำงานหลังหยุดปีใหม่ผ่านพ้นไปแล้วจึงได้เริ่มต้นลองทำการบ้านที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์
เริ่มจากการทดลองทำในกลุ่มทีมงานสังคมสงเคราะห์,จิตวิทยาและยาเสพติด จำนวน 6 คนซึ่งปกติจะมีการประชุมรวมกลุ่มกันอยู่แล้วแต่อาจจะไม่ประจำนักในการทำการบ้านรอบแรกเราใช้เวลาลปรรกันตามประเด็นที่อจ.ให้มาประมาณ45นาที พบปัญหาในการเปิดประเด็นว่าในการบ้านที่เป็นการเล่าหรือแสดงความรู้สึกออกมาแต่เราก็พูดในระดับการใช้ความคิดอยู่แต่เมื่อมีคนสามารถพูดลงไปถึงความรู้สึกได้คนหนึ่ง..คนอื่นๆก็จะเสริมและพูดถึงความรู้สึกของเขาเองได้เช่นกัน
ไก่ชุอยากให้ทำในกลุ่มทีมให้การปรึกษาด้วยเพราะยังมีน้องๆ/พี่ๆอีกหลายคนที่สนใจอยากช่วยทำการบ้านด้วยแต่พอถึงวันนัดทำจริงๆพี่ติดงานสำคัญไม่สามารถมาเข้าร่วมกลุ่มช่วยกันทำการบ้านได้คงเหลือแต่น้องๆระดับปฏิบัติการ จำนวน7คน เข้าร่วมกิจกรรมซึ่งในครั้งนี้นู๋ไก่ก็ติดประชุมฉันเลยทดลองทำตามลำพัง.ใช้เวลาประมาณ25-30นาที...
ผลปรากฏว่าน้องๆในทีมร่วมมือดีและคุยความรู้สึกได้ดีกว่าที่คาดไว้แถมมีการอำ/หยอกกันสนุกสนาน บรรยากาศในการพูดคุยดี สดชื่น และได้ทำให้มองเห็นจุดดีจุดเด่นของน้องๆหลายคนได้มากขึ้น ที่สำคัญจันไดหัวโจกบอกว่าพี่เอาอะไรใหม่ๆมาให้พัฒนาพวกเราพวกเราก็จะพัฒนาด้วยแต่ถ้าพี่ไม่ทำอะไรเราก็ทำไปตามสภาพที่เราเป็นน่ะแหละ...ฉันจึงหยอกก่อนจบกิจกรรมว่าการบ้านครั้งหน้าถ้ามีจะเอามาให้ช่วยอีกนะ..ซึ่งน้องๆก็ดูเหมือนจะตอบตกลงกันทุกคน