ชีวิตในวงการ (อาชีพ) ครู (4)
กิจกรรมวันเด็ก+ปีใหม่ 2551
ห่างหายในการเขียนมานานมากเลย แบบว่ายุ่งนิดหน่อยครับ
เมื่อวันศุกร์ ที่ 11 ที่ผ่านมา ทางโรงเรียน (โรงเรียนบ้านบางทัน จ. ปัตตานี) ที่ผมสอนอยู่ได้จัดกิจกรรมวันเด็ก ซึ่งจะจัดเป็นประจำทุกปี รวมทั้งจัดปีใหม่รวมอยู่ในวันเดียวกันด้วย (จะได้เซฟตังค์ของเด็ก และของครูด้วย สำคัญมั่ก ๆ) แต่ก็ไม่มีกิจกรรมรื่นเริงน่ะ เพื่อเป็นการไว้อาลัยสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ ซึ่งสำคัญมาก อันนี้ควรปฏิบัติ
อย่างไรเสียทุกคนทั้งครูและนักเรียนต่างก็ตื่นเต้นกับกิจกรรมนี้อยู่ดี ซึ่งมีแค่การแลกของขวัญอย่างเดียว ทุกคนจะรู้สึกเช่นนี้ทุกครั้งไปอย่างไม่มีวันหาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กนักเรียนจะมีความตื่นเต้นและมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด ผมสังเกตนักเรียนที่กำลังเดินทางมาโรงเรียน ซึ่งส่วนใหญ่จะมีบ้านใกล้โรงเรียน แต่ละคนจะมีของขวัญอยู่ในมือ ห่อด้วยกระดาษสีสันสวยงาม ส่วนของข้างในไม่รู้น่ะว่านักเรียนใส่อะไร ของนักเรียนจำกัดอยู่ที่ 20 บาท บางคนใช้วิธีง่าย ๆ โดยซื้อน้ำอัดลมเป็นขวด ติดโบว์นิดหน่อย ก็เวิร์คแล้ว เด็ก ๆ เดินพลางชมของเพื่อนพลางเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ผมเองก็อดที่จะดีใจมิได้ ก็แอบโชว์ของขวัญของตัวเองให้นักเรียนดูผ่านประตูรถ ครูทุกท่านต่างก็หิ้ว/แบกของขวัญอย่างชื่นมื่น ทุกสายตาของนักเรียนก็จะมองมาที่ของขวัญของครู "โอ้โห้ครู...ของขวัญใหญ่จังครู"
พอลงจากรถ ก็จะพบปะนักเรียนกลุ่มหนึ่งตรงหน้าประตูโรงเรียน ทุกคนมีความสุขมาก นักเรียนพูดออกมาว่า "ครู ๆ หนูอยากได้ของครูน่ะครู" "แล้วครูใส่อะไรข้างใน...ครู" ผมตอบไปว่า "ครูไม่บอกหรอก ไว้นักเรียนได้ของครู แล้วจะรู้เอง" แล้วผมก็ถามนักเรียนว่า "ของเธอ ของเธอ แล้วของเธอ...ใส่อะไรหล่ะ" (แอบหยิบมาเขย่าเบา ๆ) นักเรียนตอบว่า "ถ้าบอกก็ไม่สนุกแหล่ะครู" "ครูอย่าเขย่าแรง ๆ น่ะครู เดี่ยวมันระเบิด" ผมจึงตอบไปว่า "ดีสิ ถ้าเกิดระเบิด เราก็ต้องตายพร้อมกันหมด ครูจะตายในหน้าที่ที่ดีที่สุดในชีวิตน่ะ" (แค่แซวเล่น แล้วทุกคนก็เฮกันเข้าไป : แซวเรื่องระเบิดถือเป็นเรื่องปกติที่นี่ ชินซะล่ะ) "หนูต้องได้ของคุณครูแน่นอนค่ะครู" "ไว้หยิบฉลากกัน ก็จะรู้เองว่าใครโชคดีน่ะ ถ้าไม่ได้ ก็ค่อยเอาใหม่ปีหน้าน่ะนักเรียน"
พอถึงเวลานาทีระทึกที่นักเรียนต้องหยิบฉลากแลกของขวัญ นักเรียนทุกคนก็ลุ้นตัวโก่ง ว่าใครจะได้ของคุณครูบ้าง ต่างคนต่างก็อยากได้ของครู ผมและครูทุกท่านก็ลุ้นและภาวนาให้นักเรียนได้ของครูทุกชิ้น คนไหนได้ของครูล่ะก็ เป็นอันต้องโดนโห่เพื่อทั้งแสดงความยินดีและหมดหวังที่ของขวัญของครูต้องได้คนอื่นทีละชิ้น ๆ แต่ทุกคนก็ยังคงสนุกสนานและลุ้นมากขึ้น ใครที่ได้ของครูก็ถือว่าโชคดีกว่าคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ของขวัญของครูก็จะใส่จำพวกวัสดุอุปกรณ์ที่เอื้อต่อการเรียน นักเรียนที่ได้ของขวัญแล้วต่างก็ตื่นเต้นต้องลุ้นอีกต่อหนึ่งว่า เอ้...อะไรอยู่ข้างในหน้อออ! เมื่อได้เห็นของที่ตนเองชอบหรืออยากได้ก็ยิ้มจนแก้มแทบปริเลยทีเดียว บางทีก็นึกอดคิดถึงความหลังมิได้ สมัยเราเป็นเด็กก็มีความสุขแบบนี้เช่นกัน (แต่เจ็บใจไม่เคยได้ของครูเล้ย) ผมยิ่งดีใจใหญ่เลยเมื่อมีนักเรียนหยิบได้ของผม รู้สึกว่าได้กับเด็กสักที (ไม่ตกอยู่ในมือครูซะเอง) เพราะเราอยากให้เด็กได้ของเรา
สรุปว่ากิจกรรมวันนี้ทุกคนต่างสนุกและมีความสุขมาก แม้จะมีแต่เฉพาะการแลกของขวัญระหว่างครูกับเด็กนักเรียนอย่างเดียวก็เหอะ กิจกรรมที่นักเรียนทำไปแล้วมีความสนุก สุข ตัวครูก็สุขไปด้วย
ขอส่งแรงใจไปถึงครูใต้ทุกคนด้วยน่ะ
ความเห็น (4)
หวัดดีคับป๊ม
- ตอนเด็กๆ ก็เฝ้ารอลุ้นเป็นประจำว่าจะหยิบได้ของขวัญเป็นของครูรึปล่าว แต่โชคก็ไม่เข้าข้างซะที
- จนมาเป็นครูซะเองก็ยังไม่เคยหยิบได้ของขวัญของทั่น ผ.อ. เลยซักกะปี (เมื่อหยิบของขวัญกันระหว่างครูๆ ด้วยกัน)....โอ้....อนาถหนอ...
- แต่เมื่อหยิบของขวัญกับเด็กๆ เด็กๆ เค้าก็อยากหยิบได้ของครูจริงๆ อย่างที่ผมบอกนั่นแหละครับ และเราผู้เป็นครูก็แอบปลื้มเมื่อเห็นรอยยิ้มของเค้าเหล่านั้น....ใช่ม่า....รู้ๆ กันคนเป็นครูนี่นา
- ว่าแต่ว่าอาการทางสายตาที่เก็บตกไปจากการมาช่วยค่ายภาษาอังกฤษพี่น่ะค่ะ.....ดีขึ้นแล้วยังล่ะเนี่ย
- ต้องขอบคุณมากๆ นะคะ แต่เหตุที่เป็นทางตาอยู่ตอนนี้ก็ขอให้หายไวๆ นะจ๊ะ จะได้ไปโรงเรียนแบบปกติสุข
- เอ....ว่าแต่ว่ายังไม่เห็นบันทึกของน้องมินเลยนะครับ....(คืออยากฝากขอบคุณน้องมินด้วยอีกทีนะครับผม).....งานนี้ผู้แนะนำมีผิดพลาดตรงไหนอ๊ะปล่าวล่ะเนี่ย
- ขอบคุณครับผม
- สวัสดีจ้ะ
- จำพี่ได้ไหมเอ่ย...ที่เราเจอกันที่ โรงเรียนเทพา ครูแอนนะจ้ะ
- ตอนเด็ก ๆ ชอบมากที่สุดเวลาถึงวันเด็ก
- เพราะจะได้รับสตางค์จากผู้ใหญ่ อิอิ
- พอเป็นผู้ใหญ่...ต้องเปลี่ยนมาให้ตังค์เด็ก ๆ แทน 555
- ขอบคุณพี่แอนที่เป็นห่วงน่ะ ตอนนี้มันก็ดีขึ้นแล้วหล่ะ
- ส่วนพี่อ้อยควั้นเนี้ยะ น่ารักมากเลยที่อุตส่าห์มาทักทาย ผมก็จำพี่ได้เสมอแหล่ะ
ขอบคุณพี่ทั้งสองอีกครั้ง
- การจับของขวัญกับเด็ก สนุกสุดยอดเลยคะ เวลาเห็นเด็กยิ้มแบบใสซื่อบริสุทธ์ รู้สึกทันทีทันใดเลยนะคะว่าโลกสว่างทันตาเห็นคะ อดอมยิ้มไม่ได้ทุกครั้งคะ
- สวัสดีคะ ยังจำกัดได้มั้ยเอ่ย นานมากเลยนะคะที่ครูนกไม่ได้แวะมาเยี่ยมเยือน
- สบายดีรึเปล่าคะ ปิดเทอมแล้วรึยัง
- ยังเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะคะ